Piątek, 29 grudnia – Imieniny Krescentych, Światowy Dzień Różnorodności Biologicznej, Dzień Narodzin Niedźwiedzi Polarnych
Ajeet Kaur – Long Time Sun
Imieniny Krescentych
Krescenty, Krescencjusz, Krescens to imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od nazwy rodu, która z kolei pochodzi od słowa crescere – „wzrastać, narastać”. Wśród patronów to św. Krescencjusz (Krescenty), jeden z siedmiu synów św. Symforozy.
Krescenty imieniny obchodzi jeszcze 10 marca, 15 kwietnia, 19 kwietnia, 18 lipca, 4 sierpnia, 29 sierpnia, 1 października oraz 28 listopada. Żeński odpowiednik tego imienia to Krescencja
Światowy Dzień Różnorodności Biologicznej
Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej został proklamowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych w celu podnoszenia świadomości ekologicznej społeczeństw. Wcześniej dzień ten był obchodzony 29 grudnia, ale w 2000 roku zmieniono datę na dzień 22 maja, czyli na datę wejścia w życie Konwencji o różnorodności biologicznej.
Przypomnijmy, że różnorodność biologiczna jest szczególną wartością całej żywej przyrody. Można ją określić jako rozmaitość form życia wraz z całą ich zmiennością na poziomie mikroskopowym jak i makroskopowym. Według definicji przyjętej oficjalnie przez Konwencję o różnorodności biologicznej różnorodność gatunkowa oznacza zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi m.in. w ekosystemach lądowych, morskich czy słodkowodnych, jak też w zespołach ekologicznych, których organizmy te są częścią.
Wymieranie gatunków jest procesem naturalnym, do którego dochodzi na skutek nieustannych zmian zachodzących w środowisku i dotyczy każdego gatunku. Jednak obecnie człowiek tak szybko i na tak wielką skalę przekształca przyrodę, że proces wymierania gatunków przybiera katastrofalne tempo. Co najmniej 20 gatunków zwierząt i roślin ginie z naszej planety każdego dnia w wyniku zanieczyszczeń i przekształceń w ich naturalnym środowisku. Szacuje się, że w ciągu najbliższych 30 lat tempo to wzrośnie do ponad 100 gatunków dziennie. Wymieranie jest procesem, podczas którego słabe, nie potrafiące się przystosować gatunki, giną.
Najważniejszą przyczyną jest utrata siedlisk, czyli niszczenie przez człowieka warunków odpowiednich dla życia danych gatunków. Na zagarniętych i przekształconych przez ludzi terenach wiele organizmów nie potrafi żyć – ukryć się, rozmnażać ani znaleźć pokarmu. Zagrożenie wynikające z utraty siedliska dotyczy ponad połowy gatunków, które obecnie giną. Na drugim miejscu jest wprowadzanie przez człowieka gatunków pochodzących z innych rejonów geograficznych, tzw. obcych gatunków inwazyjnych, które wypierają gatunki rodzime. Trzecie miejsce na liście przyczyn zagłady gatunków zajmuje eliminowanie osobników poprzez rybołówstwo, kłusownictwo, myślistwo oraz wycinanie drzew. Najbardziej zagrożone są organizmy zamieszkujące małe obszary. Ta sama reguła dotyczy wszystkich grup zwierząt oraz roślin.
Dzień Narodzin Niedźwiedzi Polarnych
Niedźwiedź polarny lub też niedźwiedź biały to gatunek dużego ssaka drapieżnego z rodziny niedźwiedziowatych, zamieszkującego Arktykę. Niedźwiedzie polarne to jedne z największych niedźwiedzi. Większość dorosłych samców waży 300-700 kg i osiąga długość 2,4-3,0 m. Przy stosunkowo małej i wąskiej głowie u niedźwiedzi czoło przebiega w niemal prostej linii do grzbietu nosa. Szyja niedźwiedzia jest stosunkowo długa, a uszy małe i okrągłe. Stopy długie (około 30 cm) i szerokie (około 25 cm), palce częściowo spięte błoną pławną, która podczas pływania pełni funkcję płetw. Mocne, krótkie i ostre pazury są przydatne do przytrzymywania zdobyczy. Futro niedźwiedzia polarnego nie jest białe, tylko przezroczyste. Tworzą je tysiące włosów wypełnionych powietrzem, które chronią go przed zimnem. Światło odbija się od futra, dając wrażenie, że jest białe. Skóra niedźwiedzia polarnego jest czarna, dzięki czemu pochłania promienie słoneczne, które ogrzewają jego ciało. Z wiekiem futro żółknie. Futro działa jak miniaturowa szklarnia, która zamienia światło słoneczne na ciepło potrzebne do ogrzania ciała, pochłaniane przez czarną skórę niedźwiedzia. Zesztywniałe włosy na poduszeczkach jego łap zapewniają izolację w trakcie chodzenia po śniegu i lodzie.
Dojrzałość płciową niedźwiedzie osiągają w wieku 3-5 lat. Ciąża, która trwa 195-265 dni, zazwyczaj kończy się wydaniem na świat dwójki potomstwa, które rodzi się w grudniu lub styczniu.
Przy okazji Dnia Narodzin Niedźwiedzi Polarnych, chciałam przypomnieć historię chyba najbardziej sławnego białego niedźwiadka – Knuta. Film trwa 40 minut i jest niezwykle wzruszający. Można najpierw przeczytać opis pod spodem, ale można zachować kolejność jaką wybrałam …
Knut ❤ ❤ ❤
Knut (ur. 5 grudnia 2006, zm. 19 marca 2011) to niedźwiedź polarny urodzony i wychowany w niewoli w Berlińskim Ogrodzie Zoologicznym, który na początku 2007 stał się przedmiotem ożywionych międzynarodowych dyskusji medialnych. Knut był pierwszym niedźwiedziem polarnym urodzonym w berlińskim ZOO od ponad trzydziestu lat. Matka po urodzeniu dwu niedźwiadków, odrzuciła oba. Po czterech dniach drugi niedźwiadek zmarł, a Knuta odseparowano od matki. Od tamtego czasu był wychowywany i karmiony z butelki przez opiekuna Thomasa Doerfleina, jednego z pracowników ogrodu. Pierwsze 44 dni swojego życia niedźwiadek spędził w inkubatorze.
23 marca 2007 Knut po raz pierwszy zaprezentował się publiczności w berlińskim ogrodzie zoologicznym. Asystowało mu ponad 500 dziennikarzy. Wśród gości znaleźli się między innymi niemiecki minister ochrony środowiska, który oficjalnie zaadoptował misia. Knut stał się symbolem ochrony zwierząt i był maskotką konferencji na temat zagrożonych gatunków, która odbyła się w Bonn w 2008 roku. W okresie największej popularności Knuta odwiedzało dziennie 30 tys. osób.
Kut odszedł na oczach zwiedzających. Niedźwiadek na wybiegu przewrócił się, spadł ze skały i utonął w basenie. Pierwotnie sądzono, że przyczyną śmierci Knuta było zapalenie ośrodkowego układu nerwowego wywołane przez trwającą wiele tygodni infekcję wirusową, która spowodowała zapaść. Prawidłowo chorobę Knuta zdiagnozowano pięć lat po jego śmierci. Wszystko dlatego, że dopiero wtedy naukowcy zaczęli bliżej analizować podobne schorzenia autroimmunologiczne. Potencjalnie śmiertelna, ludzka choroba, która rocznie dotyka jedną na 200 tys. osób, została odkryta u niedźwiedzia przez lekarzy z Niemieckiego Centrum Chorób Neurodegeneracyjnych oraz Instytutu Badań nad dzikimi zwierzętami w Berlinie. Do tej pory myślano, że ta choroba autoimmunologiczna dotyka jedynie ludzi. Polega ona na tym, że układ odpornościowy organizmu produkuje przeciwciała, które niszczą komórki nerwowe, a nie patogeny. Znajomość tej choroby ma ogromne znaczenie dla innych ssaków. Jeżeli terapia stosowana u ludzi jest również odpowiednia dla zwierząt, to będzie można w przyszłości zapobiec ich śmierci z powodu zapalenia mózgu.
Knut, najsłynniejszy niedźwiedź polarny świata, doczekał się wyjątkowego pomnika. W berlińskim Muzeum Historii Naturalnej stanęła jego naturalnej wielkości podobizna. Wykonana przez taksydermistów w Muzeum Historii Naturalnej jest o tyle niezwykła, że pokrywa ją prawdziwe futro Knuta – „To jedyne, co nam po nim pozostało. To było niezwykłe zwierzę, dla nas stanowiło istny ósmy cud świata”.
Latem 2013 roku Knut-pomnik, został berlińskim ambasadorem ds. Klimatu w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Holandii, w Centrum Różnorodności Biologicznej Naturalis w Leyden. Knut wzbudził zachwyt ponad 150 000 odwiedzających. Od lipca 2014 r. uczestniczył w wystawie „Arcydzieła taksydermii”.
Herstellung einer Dermoplastik von dem am 19.3.2011 im Berliner Zoo verstorbenen Eisbaeren Knut. Praeparatoren Detlev Matzke und Robert Stein.
Źródło: https://pl.wikipedia.org; http://krakow.rdos.gov.pl; https://tvnmeteo.tvn24.pl/; https://www.naturkundemuseum.berlin;