Nie myślę nigdy o tym, że powinnam być tam, gdzie mnie nie ma. Jestem tu i teraz, we właściwym miejscu, czyli … wierzę w to, że jeśli się czegoś bardzo chce, to za jakiś czas coś pozytywnego zacznie się w tej sprawie dziać. Marzenia często się spełniają.

Środa, 27 marca –  Międzynarodowy Dzień Teatru, Międzynarodowy Dzień Whisky

Wydarzyło się:

(1917) W Monte Carlo odbyła się premiera opery Jaskółka Giacomo Pucciniego

Urodzili się:

(1936) Jan Ptaszyn Wróblewski – polski muzyk jazzowy kompozytor

(1957) Krzysztof Pieczyński – polski aktor poeta i prozaik

(1973) Agnieszka Dygant – aktorka teatralna i filmowa

(1970) Mariah Carey – amerykańska piosenkarka kompozytorka oraz producentka muzyczna

 

 

Dzisiejsze święta to:

Międzynarodowy Dzień Teatru

Międzynarodowy Dzień Whisky

Możecie o nich przeczytać  (TUTAJ) .

 

***

102 lata temu (1917)

w Monte Carlo odbyła się premiera opery Jaskółka Giacomo Pucciniego

Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini (1858 – 1924) to włoski kompozytor muzyki operowej, wolnomularz. Jeden z najwybitniejszych kompozytorów operowych wszech czasów.

 

 

Akcja opery rozgrywa się w Paryżu i Riwierze w latach 20. XX wieku. W pierwotnej wersji rozgrywała się w czasach Drugiego Cesarstwa (1852–1870). Osoby występujące to: Magda de Civry, Lisette jej pokojówka, Ruggero Lastaouc młody mężczyzna, Prunier poeta, Rambaldo bogaty paryżanin, Yvette, Bianca i Suzy przyjaciółki Magdy, oraz Arystokraci, Studenci, Malarze, Kwiaciarki, Artyści, Żołnierze i Kelnerzy.

W La Rondine (Jaskółka) Magda, paryska kurtyzana i utrzymanka bogatego businessmana Rambaldo, zachowała w sercu wspomnienie o spotkaniu na balu u Bulliera, które było dla niej głębokim, pełnym szczęścia przeżyciem miłos­nym.

Kiedy pewnego dnia przyjeżdża z prowin­cji młody Ruggero i zgodnie z czyjąś radą spędza swoją pierw­szą noc w Paryżu u Bulliera, w Magdzie bu­dzi się stare wspomnienie. Przebiera się za poko­jówkę i wymyka z domu bankiera. U Bulliera spoty­ka nic nie przeczuwającego Ruggera; przedstawia się mu jako Paulette. W obojgu budzi się głębokie uczucie. Magda nie powraca już do „złotej klatki”, lecz z daleka od Paryża przeżywa z Ruggerem szczęśliwe miesiące miłości. Dopiero kiedy Ruggero chce zalegalizować ich związek i ożenić się z Magdą, ta wyjawia przed nim swoje prawdziwe pochodzenie. Opuszcza go i niczym jaskółka odlatuje do Rambalda. Po­wraca do Paryża, do swojego dawnego życia kur­tyzany.

Operetka Jaskółka skomponowana przez Puciniego dla jednego z wiedeńskich teatrów, niestety, nie odniosła większego sukcesu.

 

Aria z opery G. Pucciniego „Jaskółka” w wykonaniu Sylwii Krzysiek.

***

83 lata temu (27 marca 1936 w Kaliszu), urodził się

Jan Ptaszyn Wróblewski – polski muzyk jazzowy, kompozytor, aranżer, dziennikarz i krytyk muzyczny

Gra na saksofonie tenorowym i barytonowym. Założył kilka zespołów i angażował się w wiele projektów muzycznych. Od 1970 prowadzi w Programie III Polskiego Radia autorskie programy jazzowe, m.in. Trzy kwadranse jazzu. Jest członkiem Akademii Muzycznej Trójki. Popularyzator muzyki jazzowej w Polsce. Komponował również muzykę filmową (Pan Anatol szuka miliona, Niech żyje miłość) oraz piosenki, wykonywane m.in. przez Ewę Bem, Łucję Prus, Marylę Rodowicz i Andrzeja Zauchę. Tworzył koncerty symfoniczne. Nagrał kilkanaście albumów autorskich, brał udział w nagraniu kilkudziesięciu innych płyt.

Jan Wróblewski pochodzi z rodziny adwokackiej. Równolegle do nauki w liceum kształcił się w Podstawowej Szkole Muzycznej w Kaliszu, gdzie uczył się gry na fortepianie, klarnecie i trąbce. W tym czasie grał w kaliskim zespole jazzu tradycyjnego.

Studiował na wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Podczas studiów w Poznaniu założył własny zespół, współpracował też z Kwintetem Jerzego Miliana. W 1956 roku zaproszono go do formacji Krzysztofa Trzcińskiego. W Sekstecie Komedy grał na saksofonie barytonowym. Występ z tą grupą był dla niego profesjonalnym debiutem; zagrali na koncercie podczas otwarcia poznańskiego ośrodka Telewizji Polskiej, a następnie (1956-57) na festiwalach jazzowych w Sopocie.

Za punkt przełomowy w karierze Jana Wróblewskiego uważa się przesłuchanie przeprowadzone latem 1958 przez George Weina (amerykańskiego promotora jazzu), w wyniku którego został on zaangażowany do orkiestry International Newport Band i jako pierwszy polski jazzman oraz jedyny z krajów zza tzw. żelaznej kurtyny wystąpił na festiwalu jazzowym w Newport (USA).

Po tym koncercie występował w wielu miastach Stanów Zjednoczonych, a następnie w Europie, Indiach, Afryce i Azji. W latach 1968-78 kierował Studiem Jazzowym Polskiego Radia. Współpraca z Willisem Conoverem (popularyzatorem Jazzu w Radio Music USA) zaowocowała powstaniem audycji 3 kwadranse jazzu, którą prowadzi nieprzerwanie od 1970 roku.

Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego powstał w połowie lat dziewięćdziesiątych. Ma już na koncie liczne nagrania, koncerty, festiwale, w tym również zagraniczne. Reprezentuje muzykę opartą o najbardziej klasyczne jazzowe tradycje, nie pomijając bardziej współczesnych osiągnięć.

Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet pojawił się 19 stycznia 2019 na scenie Ośrodka Promocji Kultury Gaude Mater w Częstochowie. Oto kilka minut koncertu…

JAZZtochowa: Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet 19/1/19

***

62 lata temu (27 marca 1957 w Opolu), urodził się

Krzysztof Pieczyński – polski aktor, poeta, prozaik

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Prudniku. Studiował na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończył w 1980. Dzięki występowi w dwuosobowej sztuce Athola Fugarda Wyspa otrzymał angaż w Teatrze Powszechnym w Warszawie, którego aktorem pozostawał w latach 1980–1986.

 

 

Po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie w serialu Jana Łomnickiego Dom (1980) jako Bronek Talar, brat Andrzeja, a w serialu Grzegorza Warchoła Życie Kamila Kuranta (1982) zagrał człowieka umierającego, pogodzonego ze świadomością śmierci. Na dużym ekranie zadebiutował rolą cynicznego działacza w filmie Jerzego Domaradzkiego Wielki bieg (1981). W dramacie Barbary Sass Krzyk (1982) stworzył sugestywną postać Marka, chłopaka z marginesu, a w filmie Feliksa Falka Idol (1984) zagrał młodego pisarza mierzącego się z mitem artysty zbuntowanego. Za rolę w filmie Wielki bieg oraz kreację w Jeziorze Bodeńskim (1985) dostał nagrodę za najlepsze pierwszoplanowe role męskie na 11. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. W tym samym roku wyjechał do USA, gdzie grał w teatrach, oraz hollywoodzkich produkcjach, między innymi w filmie Andrew Davisa Reakcja łańcuchowa (Chain Reaction) u boku Keanu Reevesa i Morgana Freemana i w filmie Rolanda Joffe Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy). W Goodman Theatre w Chicago grał w spektaklach reżyserowanych przez Roberta False, Davida Petrarka i Mary Zimerman.

Do Polski wrócił w 1995 i występował w filmach, teatrze TV oraz w serialach. Za drugoplanową rolę Jodły, granatowego policjanta, w wojennym dramacie Jana Jakuba Kolskiego Daleko od okna (2000) otrzymał nagrodę Orła oraz nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 25. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Rola mężczyzny w filmie Jutro będzie niebo (2001) została uhonorowana nagrodą za najlepszą rolę męską na 26. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

W kolejnych latach między innymi zagrał w biograficznym dramacie wojennym Romana Polańskiego Pianista (2002) oraz thrillerze Poza zasięgiem (Out of Reach, 2004) u boku Stevena Seagala. W 2003 Krzysztof Pieczyński zadebiutował w roli dramaturga sztuką Lekcja angielskiego, zrealizowaną przez Jarosława Marszewskiego dla Teatru Telewizji, w której zagrał rolę Jerzego. W 2007 wyreżyserował dwa filmy dokumentalne według własnych scenariuszy: Brakujące Słowo oraz Spotkanie.

 

 

Od 1997 Krzysztof Pieczyński publikuje wiersze oraz prozę.

Z inicjatywy Pieczyńskiego powstało Stowarzyszenie Polska Laicka, które zostało zarejestrowane 5 sierpnia 2016 roku w Warszawie. Głównym celem Stowarzyszenia jest wspieranie inicjatyw społecznych dążących do funkcjonowania świeckiego i demokratycznego państwa oraz tworzenie warunków dla rozwoju otwartego, tolerancyjnego i nowoczesnego społeczeństwa bez wpływu kleru na życie obywateli. Deklaruje, że jest osobą wierzącą i krytykuje kościół, który jego zdaniem zabiera ludziom wolność.

Jezioro Bodeńskie (Lake Constance)

***

46 lat temu (27 marca 1973 w Piasecznie), przyszła na świat

Agnieszka Dygant – aktorka teatralna i filmowa

najbardziej znana z ról w serialach telewizyjnych, takich jak: Na dobre i na złe, Fala zbrodni, Niania oraz Prawo Agaty. Dwukrotna laureatka Telekamery dla najlepszej aktorki.

Uczyła się w LVI Liceum Ogólnokształcącym im. Leona Kruczkowskiego w Warszawie. W 1998 ukończyła PWSFTviT w Łodzi.

Występowała w punkowej grupie Dekolt. 23 listopada 1997 zadebiutowała w teatrze. W 1998 roku otrzymała nagrodę wojewody łódzkiego za rolę Julii w przedstawieniu Letnicy na XVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz zdobyła II Nagrodę na XIX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, wykonując wraz z zespołem Macieja Pawłowskiego piosenkę Agnieszki Osieckiej „Sing-Sing”.

W 2000 zagrała w nagrodzonym Fryderykiem teledysku zespołu Myslovitz „Dla ciebie”. W 2007 została drugą polską gwiazdą, która reklamowała produkty marki Garnier firmy L’Oréal.

 

 

Aktorka zdobyła dziewięć nominacji do Telekamer w kategorii Aktorka, dwukrotnie zwyciężając (2006, 2008) i czterokrotnie zajmując 2. miejsce (2005, 2007, 2009, 2015).

W 2007 otrzymała Gwiazdę Uśmiechu na VIII Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku oraz dwie Złote Podkowy na Cieszyńskim Festiwalu „Wakacyjne Kadry” za Najlepszą rolę kobiecą w serialu komediowym (Niania) i Najlepszą rolę kobiecą w serialu sensacyjnym (Fala zbrodni).

Była żoną aktora Marcina Władyniaka. Jej obecnym partnerem jest reżyser i scenarzysta Patrick Yoka, z którym ma urodzonego w 2010 syna Xawerego.

 

Robbie Loe d’Amour – jedyne takie wykonanie

***

49 lat temu (27 marca 1970 w Huntington), przyszła na świat

Mariah Carey – amerykańska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, aktorka, producentka muzyczna i filantropka

Jest obdarzona skalą głosu wynoszącą pięć oktaw. Podczas koncertów jej głos osiąga najwyższe tony rejestru gwizdkowego.

 

 

Jest drugą po Madonnie artystką z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w historii, według Księgi rekordów Guinnessa. Nakład ze sprzedaży wszystkich formatów wydawniczych piosenkarki sięgnął 200 milionów egzemplarzy na całym świecie. Jest również artystką zagraniczną z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w Japonii. W samych Stanach Zjednoczonych nakład ze sprzedaży płyt Carey przekroczył 52 miliony 600 tysięcy egzemplarzy, singli wydanych w formie CD – 17 milionów 200 tysięcy, zaś singli wydanych cyfrowo 13 milionów 800 tysięcy, według Nielsen SoundScan, źródła monitorującego sprzedaż formatów wydawniczych w USA od 1991 roku. Carey tym samym osiągnęła najwyższą sprzedaż płyt spośród kobiet w Stanach Zjednoczonych w historii przemysłu muzycznego, od rozpoczęcia dokumentowania sprzedaży płyt przez Nielsen SoundScan (dalsze miejsca zajmują kolejno: Céline Dion, Shania Twain i Britney Spears).

 

Mariah Carey – Without You (Official Video)

 

 

 

 

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;  tytuł: cytat – Agnieszka Dygant https://slynne-cytaty.pl;

Dodaj komentarz