Rower, rower, rower, chcę jeździć na moim rowerze, chcę jeździć tam gdzie będzie mi się podobało, czyli … wyścig rowerowy

Wtorek, 24 października – Międzynarodowe Święto Roweru, Międzynarodowe Święto Uciekających na Rowerze, Światowy Dzień Walki z Otyłością, Dzień Narodów Zjednoczonych, Światowy Dzień Informacji na temat Rozwoju, Światowy Dzień Origami, Dzień Bez Maila,

 

Międzynarodowe Święto Roweru

 

Ostatnimi czasy rower stał się najmodniejszym środkiem transportu. Zarówno sportowiec, jak i domator mogą z niego korzystać. Uwielbiany przez dzieci, a także osoby starsze. Każdy może znaleźć odpowiedni rower dla siebie. Nic więc dziwnego, że ten dwukołowy jednoślad ma swoje święto. 24 października obchodzimy Międzynarodowe Święto Roweru.

 

Katie Melua – Nine Million Bicycles

 

Ostatnio na ulicach rowery miejskie stały się hitem. Oldschoolowe „damki” są po prostu „must have” każdej pani. Tradycyjny rower miejski to tzw. „holender”. Posiada giętką, szeroką kierownicę i krótką ramę oraz szerokie siodełko, umożliwiające jazdę w pozycji wyprostowanej. Często ma z przodu umocowany koszyczek, aby można było przewieźć zakupy lub podręczne drobiazgi.

Rowery górskie, jak sama nazwa wskazuje, przystosowane są do jazdy po górach lub ogólniej rzecz ujmując – terenie ciężkim. Mają krótką, zwartą i specjalnie wzmacnianą ramę, prostą lub giętką kierownicę, mocne hamulce oraz przednią amortyzację.

Rower trekingowy, to rower turystyczny. Przystosowany jest do pokonywania długich tras, zarówno na drodze asfaltowej, jak i drogach nieutwardzonych. Budową przypomina rower górski, ale ramę ma bardziej dostosowaną do jazdy w wygodnej pozycji.

Rower szosowy jest rowerem sportowym, przystosowanym do jazdy po drodze twardej.

Rower torowy przystosowany jest do ścigania się po torach, przypominających bieżnię lekkoatletyczną. Konkurencję taką nazywa się kolarstwem kołowym.

Bicycle motocross, czyli znany nam wszystkim BMX to nazwa roweru i rodzaju kolarstwa, wymyślona w USA, w latach 70. Sport ten uprawia się na torach ziemnych, ze sztucznie przygotowanymi przeszkodami. Istnieją nawet mistrzostwa świata oraz puchar świata BMX. W Polsce osoby jeżdżące na tego typu rowerach spotkać możemy głównie w okolicach skateparków.

Istnieją jeszcze takie rowery, jak: rower transportowy, rower składany, rower poziomy, tandem, rower dziesięcioosobowy, a także rower jednokołowy – tzw. monocykl.

Rower to wspaniały środek transportu. Wystarczy na niego wsiąść i jechać przed siebie – nie musimy martwić się paliwem czy korkami.  Ekonomicznie, zdrowo i przyjemnie – jazda na rowerze ma same plusy.

Warto ten dzień świętować jak najczęściej, bo jazda na rowerze to dobry sposób na dobre zdrowie i samopoczucie.

 

 

„ZAKOCHANY ROWER”

Teraz w mieście wraca nowe.

Miasto wsiada znów na rower.

Całe miasto na rowerze

jeździ. 

Jeżdżą, jeździsz, jeżdżę.

Wszystkie partie, płcie i klasy.

Każdy swoim tempem własnym, 

a Krytyczna na komendę: 

„rower w kroku!”
O Holender! 
Na rowerze miejskie nogi
chcą ze zdrowiem targu dobić.
Dobijają tanim kosztem
zakręcone i radosne.
Odkręcają całe lata
w lekkostrawnych, trzeźwych ratach.
Kwitnie forma, niknie tusza,
rozpalają się podbrzusza.
Holenderskie w Polsce miasta
plenią się.
Holender nastał.
Naród za nim na rowerach.
Rowerowa zdrowa era.
Ci z autami jak mąż jeden:
„dam za rower auto z rzędem!”
Za rowerem panny sznurem…
Zresztą kto by mu nie uległ?
Od niepanien do nicponi:
przed rowerem się nie schronisz.
Jak już raz mu grzędę dałeś,
to zawłaszcza ją z zapałem.
Rower wciąga jak odkurzacz.
Już zaczyna nas odurzać.
Chciałby mocniej, częściej, więcej.
On dyktuje. 
Ja go kręcę!
Rower dostał wprost amoku
zakochany w naszym kroku.
Dobrze znamy miłość ową.
Platoniczny jest jej owoc, 
ale ona jest nie całkiem.
Akt zbliżenia macza palce
w stanie tym skromnością tchnącym.
My zaś chcący lub niechcący
kochankowi ulegamy.
Każdy kocha być kochanym.

Stanisław Kubajek

24 października obchodzimy nie tylko Międzynarodowe Święto Roweru, ale i Międzynarodowe Święto Uciekających na Rowerze

 

Międzynarodowe Święto Uciekających na Rowerze

Queen – Bicycle Race

Przygotowując się do tego tematu, nigdzie nie znalazłam rzetelnej informacji odnośnie tego święta. W tym wypadku jest to moja luźna interpretacja.  „Co autor miał na myśli” ustanawiając Święto Uciekających na Rowerze ?

Dla mnie – zwolenniczki rowerowych spacerów – „uciekającym na rowerze” może być jedynie zawodnik kolarskich wyścigów.

Podczas każdego wyścigu kolarskiego można wyróżnić trzy grupy zawodników. Główną, najliczniejszą grupę kolarzy stanowi peleton. Jazda w peletonie wymaga o wiele mniejszego wysiłku od jazdy w pojedynkę. Związane jest to z oporem powietrza, będącym największym oporem w czasie jazdy. Jak duże ma to znaczenie uwidacznia formuła, mówiąca, że opór powietrza zależy od kwadratu prędkości (czyli wraz z liniowym wzrostem prędkości opór rośnie kwadratowo). W praktyce oznacza to czterokrotnie większy opór powietrza przy jedynie dwukrotnym wzroście prędkości. Dlatego też jazda w peletonie, w swoistym „tunelu powietrznym”, jest tak preferowana przez zawodników.
Z tyłu peletonu plasują się zawodnicy niewytrzymujący tempa grupy zasadniczej.
Natomiast na przedzie peletonu obserwujemy zawodników z odjazdu, ucieczki. Jest to grupka kolarzy (lub samotnik), która zawiązuje się zazwyczaj na początku etapu, ale musi się na nią zgodzić peleton. W innym przypadku ucieczka jest natychmiast kasowana. Zawodnicy idą w odjazd z różnych powodów: liczą na wygranie etapu, nie liczą na wygranie etapu, ale chcą zaprezentować barwy swojego teamu na ekranie telewizora. Bardzo często w ucieczkach uczestniczą zawodnicy teamów, które dostały tzw. dzikie karty, czyli specjalne zaproszenia. Z reguły są to ekipy niższej kategorii i właśnie odjazd jest jedyną okazją, by się pokazać.
Niestety, ucieczka rzadko dojeżdża do mety, bo przecież w peletonie są gwiazdy, które też chcą walczyć o zwycięstwo.

Czy podoba Wam się moja interpretacja?  A może ktoś wie dokładnie o co chodzi z tym świętem? Albo miałby ochotę  na swoją interpretację? Zapraszam – ciekawe (z uwzględnieniem autora) opublikuję na pewno!

 

Światowy Dzień Walki z Otyłością

 

Ponad połowa osób po 20 roku życia krajów Unii Europejskiej ma nadwagę lub otyłość. Sytuacja z roku na rok pogarsza się. Tyją nie tylko dorośli, ale także dzieci. To druga po paleniu papierosów najczęstsza przyczyna występowania poważnych problemów zdrowotnych, w tym nowotworów złośliwych. Waga problemu staje się coraz poważniejsza, dlatego Światowa Organizacja Zdrowia ustanowiła dzień 24 października Światowym Dniem Walki z Otyłością. Ma sygnalizować każdemu człowiekowi, że problem otyłości jest duży i trzeba działać, aby sobie z nim poradzić.

 

 

 

Dzień Narodów Zjednoczonych

Dzień Narodów Zjednoczonych (United Nations Day) to święto obchodzone corocznie 24 października w rocznicę wejścia w życie Karty Narodów Zjednoczonych (24 października 1945), ustanowione rezolucją 168 (II) z 31 października 1947. Z kolei rezolucją 2782(XXVI) z 6 grudnia 1971 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ zaleciło państwom członkowskim, aby uznały ten dzień za święto państwowe. Pierwsze obchody odbyły się w 1948 roku.

 

 

W tym dniu na całym świecie odbywają się konferencje, spotkania, dyskusje i wystawy poświęcone osiągnięciom i celom Organizacji Narodów Zjednoczonych takim jak utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami, współpraca przy rozwiązywaniu problemów międzynarodowych i przy promowaniu poszanowania dla praw człowieka oraz koordynowanie działań państw świata.

 

 

Światowy Dzień Informacji na temat Rozwoju

 

Światowy Dzień Informacji na temat Rozwoju (World Development Information Day) to święto obchodzone corocznie 24 października, w Dzień Narodów Zjednoczonych, ustanowione rezolucją 3038 (XXVII) przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1972 roku.

Data nie jest przypadkowa.

  • 24 października 1945 roku weszła w życie Karta Narodów Zjednoczonych,
  • 24 października 1970 roku przyjęto Międzynarodową Strategię Rozwoju, realizowaną w ramach Drugiej Dekady Rozwoju.

Dzień ten rozpoczyna również Tydzień Rozbrojenia (do 30 października) w rocznicę powstania Narodów Zjednoczonych (rezolucja S-10/2 z 1978 roku).

Celem obchodów Dnia jest zwrócenie uwagi społeczeństwa świata i opinii publicznej na problemy rozwoju społeczno-gospodarczego i potrzebę zacieśnienia międzynarodowej współpracy na rzecz ich pokonywania.

 

 

Światowy Dzień Origami

 

Origami  to sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii i dlatego uważa się ją za tradycyjną sztukę japońską. W XX w. ostatecznie ustalono że w procesie robienia klasycznego origami nie należy ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać.

W Japonii origami jest szczególnie popularne wśród młodych dziewcząt. Origami w świecie spopularyzowali Akira Yoshizawa i Lillian Oppenheimer (w latach 50. XX wieku). W Tokio od 1990 r. istnieje organizacja JOAS (Japan Origami Academic Society) skupiająca miłośników origami. We współczesnej Japonii origami jest jednym z elementów wychowania dzieci. Sztuka ta ma na świecie wielu zwolenników, tworzących organizacje.

Jedną z odmian origami, która odeszła od tradycyjnego założenia składania tylko z pojedynczego kwadratowego arkusza papieru, jest origami modułowe. Większość modeli modułowych przedstawia bryły geometryczne o wysokiej symetrii. Składa się je z wielu identycznych lub podobnych modułów, zaś każdy moduł jest składany z osobnego arkusza papieru. Liczba modułów wchodzących w skład modelu może wynosić od zaledwie dwóch (czworościan foremny) do kilkuset a nawet więcej.

Polskie Centrum Origami (1991) znajduje się w Poznaniu.

Polskie Towarzystwo Origami „Papierowe Fantazje” (rok założenia 2005) ma siedzibę w Kostomłotach koło Kielc. Stowarzyszenie wydaje biuletyn w języku polskim w całości poświęcony tematyce origami.

Figurki z papieru można również oglądać w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie. W Japonii muzeum origami istnieje w mieście Kaga.

 

Dzień Bez Maila

 

Akcję tę zapoczątkowała amerykańska firma US Cellular, która przypadła na datę 24 października. Do akcji przyłączyły się również inne firmy, np. Deloitte & Touche i Intel. Akcja polegała na ograniczeniu ilości wysyłanych wiadomości, nie na całkowitym zakazie, aby zachęcić pracowników do kontaktu telefonicznego z klientami lub bezpośredniego z innymi pracownikami.

 

 

Nie tylko blogi, RSS czy SMS próbują uparcie przyczynić do umniejszenia wartości e-maila, ale także portale społecznościowe, takie jak Twitter czy Facebook. Jednak, mimo tych wszystkich nieustannie pojawiających się wirtualnych nowości, mających nam ułatwić komunikację, skrzynki e-mail są ciągle z nami i mają się dobrze. Badania wskazują, że aż 91% konsumentów sprawdza swoją skrzynkę e-mail codziennie.

 

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   http://www.cosnowego.idiks.org;   https://portal.bikeworld.pl;    http://www.polskatimes.pl;   https://o-m.pl;   https://vitalia.pl

Dodaj komentarz