Asteroidą w astronomii  nazywamy planetoidę, a ta z kolei to ciało niebieskie o małych rozmiarach od kilku metrów do czasem ponad 1000 km. Planetoida obiega gwiazdę (w szczególności Słońce) i posiada stałą powierzchnię skalną lub lodową. Bardzo często, przede wszystkim w przypadku planetoid o mniejszych rozmiarach i mało masywnych, bywa o nieregularnym kształcie, często noszącym znamiona kolizji z innymi podobnymi obiektami.

W maju 2018 roku znanych było ponad 770 tys. planetoid, w tym ponad 520 tys. ponumerowanych, z czego ponad 21 tys. ma także nazwy własne. Trudno oszacować całkowitą liczbę planetoid występujących w Układzie Słonecznym; wynosi ona zapewne wiele milionów. Sam główny pas planetoid zawiera według aktualnych szacunków od 1,1 do 1,9 miliona planetoid o średnicy co najmniej 1 km oraz dziesiątki milionów mniejszych.

Międzynarodowy Dzień Planetoid (International Asteroid Day) to cykl organizowanych corocznie na całym świecie wydarzeń naukowych i popularnonaukowych, których celem jest popularyzacja wiedzy na temat planetoid, zagrożeń z nimi związanych oraz sposobów ochrony.

Dzień Planetoid obchodzony jest w rocznicę katastrofy tunguskiej z 30 czerwca 1908 roku, najbardziej dotkliwego zderzenia Ziemi z obiektem kosmicznym w najnowszej historii. 6 grudnia 2016 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ postanowiło, że Dzień Planetoid będzie obchodzony na całym świecie każdego roku w dniu 30 czerwca.

Pomysłodawcami Dnia Planetoid byli: filmowiec Grigorij Richters, dyrektor operacyjny Fundacji B612 Danica Remy, astronauta Apollo 9 Rusty Schweickart oraz gitarzysta Queen, astrofizyk Brian May. Ponad 200 astronautów, naukowców, inżynierów i artystów podpisało Deklarację Dnia Planetoid. Deklaracja została oficjalnie ogłoszona 3 grudnia 2014 roku.

Wydarzenia odbywające się na całym świecie w ramach akcji Dzień Planetoid (Asteroid Day) mają uświadamiać zagrożenia jakie niosą ze sobą zderzenia obiektów bliskich Ziemi z naszą planetą. Dzień ten ma na celu zwiększenie świadomości na temat asteroid i tego, co można zrobić, aby chronić Ziemię, ludzi oraz wszelkie życie na Ziemi przed katastrofalnym wydarzeniem. W ramach tego święta rozpowszechniana jest wiedza o kosmosie.

Wojska aeromobilne to jeden z rodzajów wojsk wchodzących w skład wojsk lądowych. Wojska te posiadają największe taktyczne i operacyjne możliwości manewrowe. Ich zdolności przerzutu oraz możliwość rażenia środków opancerzonych przeciwnika czynią je szczególnie predysponowanymi do szybkiego działania. Jednostki te szkolą się i walczą jako zespoły połączone wraz z pododdziałami wsparcia we współdziałaniu z lotnictwem sił powietrznych. Są zdolne do prowadzenia działań głębokich, przecięcia jego dróg zaopatrzenia i ewakuacji, opanowania lotnisk, niszczenia elementów dowodzenia, blokowania jednostek wzmocnienia oraz uchwycenia kluczowych obiektów terenowych. Wojska aeromobilne mogą działać w powiązaniu z innymi siłami lądowymi lub samodzielnie. Wojska aeromobilne są również odpowiednie do pełnienia roli wysoce mobilnego odwodu.

Po raz pierwszy w historii Sił Zbrojnych RP wojska aeromobilne obchodziły swoje święto 30 czerwca 2014 roku.  Data obchodów Święta Wojsk Aeromobilnych upamiętnia powstanie w 1997 roku Szefostwa Wojsk Aeromobilnych w Dowództwie Wojsk Lądowych. Historia wojsk aeromobilnych w Polsce jest dłuższa – sięga czasów II wojny światowej.

Uroczystości są okazją do wręczenia wyróżnień za wybitne zasługi z zakresu szkolenia i gotowości bojowej.

Centrum Zarządzania Kryzysowego Ministerstwa Obrony Narodowej jest podległe szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Powołane zostało 10 września 2010 roku, natomiast jej czynne działanie rozpoczęło się w styczniu następnego roku.

Dziś Centrum obchodzi swoje święto.

Centrum Zarządzania Kryzysowego MON przejęło prawa i obowiązki Dyżurnej Służby Operacyjnej Sił Zbrojnych RP. Do podstawowych zadań CZK MON należą: planowanie i koordynowanie użycia wojska w sytuacjach kryzysowych; wymiana informacji z podobnymi komórkami organizacyjnymi w krajach UE i NATO; monitorowanie bieżącej działalności szkoleniowo-operacyjnej jednostek wojskowych.

O tym najpopularniejszym polskim motylu pisałam dość wyczerpująco (TUTAJ)

Zapraszam do przypomnienia  😉

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;  http://www.polska-zbrojna.pl;   Tomasz Łopaciński „Wyścig” http://fizyka.mechanik.edu.pl;   http://megamocni.pl;