W życiu są noce i dnie, ale są i niedziele, te jednak zdarzają się rzadziej niż w kalendarzu, czyli … na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?

Wtorek, 26 lutego – Dzień Spania w Miejscach Publicznych, Dzień Dinozaura, Dzień Pozdrawiania Blondynek

Wydarzyło się:

(1927)  Mazurek Dąbrowskiego został oficjalnie polskim hymnem narodowym

(1978)  premiera 1. odcinka serialu telewizyjnego Noce i dnie w reżyserii Jerzego Antczaka

 

Dzień Spania w Miejscach Publicznych

Dzień Dinozaura

Dzień Pozdrawiania Blondynek

W zeszłym roku pisałam o tych świętach i o mojej ulubionej „Blondynce” – (TUTAJ).

A co w tym roku słychać u Julii Pietruchy o której mowa?

 

Julia Pietrucha – kulisy sesji zdjęciowej do listopadowego wydania ELLE | cover story | Elle Polska

***

26 lutego 1927 roku

Mazurek Dąbrowskiego został oficjalnie polskim hymnem narodowym

Mazurek Dąbrowskiego to polska pieśń patriotyczna z 1797 roku i oficjalny hymn państwowy Rzeczypospolitej Polskiej.

Słowa hymnu – nazywanego Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech – zostały napisane przez Józefa Wybickiego. Autor melodii opartej na motywach ludowego mazurka (właściwie mazura) pozostaje nieznany. Początkowo sądzono, że melodię tę skomponował książę Michał Kleofas Ogiński (twórca poloneza – Pożegnanie ojczyzny), potem materiały archiwalne temu zaprzeczyły i do dziś najczęściej autorzy śpiewników i prac naukowych podają określenie „melodia ludowa”.

Pieśń powstała w mieście Reggio nell’Emilia w ówczesnej Republice Cisalpińskiej (obecnie północne Włochy), jednak dokładna data i okoliczności jej napisania oraz pierwszego wykonania nie są pewne, do dziś pozostając przedmiotem sporów wśród historyków.

Pieśń od samego początku zyskała ogromną popularność i była chętnie śpiewana przez legionistów.

29 sierpnia 1797 gen. Dąbrowski pisał do autora tekstu z Bolonii: Żołnierze do Twojej pieśni coraz więcej gustu nabierają.

Z początkiem 1798 znana była już we wszystkich zaborach. Tekst ogłoszono po raz pierwszy w Mantui w lutym 1799 w gazetce „Dekada Legionowa”. Śpiewana była podczas triumfalnego wjazdu gen. H. Dąbrowskiego i J. Wybickiego do Poznania 3 listopada 1806 roku, podczas powstania listopadowego (1830), styczniowego (1863), przez Polaków na Wielkiej Emigracji, w czasie rewolucji 1905, I i II wojny światowej.

Tekst Mazurka był tłumaczony przez poetów solidaryzujących się z walczącą Polską i znany był w 17 językach, m.in.: niemieckim, francuskim, angielskim, rosyjskim, węgierskim, chorwackim, macedońskim, serbskim, słowackim, litewskim oraz żmudzkim. Podczas Wiosny Ludów (1848) Mazurek Dąbrowskiego śpiewany był na ulicach Wiednia, Berlina i Pragi, gdzie cieszył się szczególną popularnością. Mazurek Dąbrowskiego był wykorzystywany w utworach muzycznych. Jako jeden z pierwszych użył go Karol Kurpiński, który skomponował w 1821 fortepianową (organową) fugę na jego temat. Fuga ta, zinstrumentowana przez autora, zabrzmiała pod jego batutą 1 stycznia 1831 roku w wykonaniu orkiestry Opery Warszawskiej. Ryszard Wagner wykorzystał melodię Mazurka w uwerturze Polonia skomponowanej po upadku powstania listopadowego. Grano ją pod okupacją niemiecką w czasie II wojny światowej, gdy zabronione było granie polskiego hymnu. W zmienionej postaci użyto muzyki hymnu w nazistowskim filmie propagandowym Powrót do ojczyzny (Heimkehr).

Na melodię polskiego hymnu śpiewano na Śląsku popularną patriotyczną pieśń pt. „Długo nasz Śląsk ukochany…” do słów śląskiego poety oraz pisarza Konstantego Damrota.

W czasie powstania warszawskiego w 1944 roku węgierskie jednostki stacjonujące w Warszawie sympatyzowały z walczącymi Polakami. Orkiestra 5 węgierskiej dywizji rezerwowej odegrała dla warszawiaków Mazurka Dąbrowskiego na Ursynowie.

Słowa Pieśni Legionów Polskich we Włoszech nawiązywały do wzniosłych wydarzeń z dziejów polskiego oręża oraz współczesnych zwierzchników wojskowych, w których pokładano nadzieję na powrót do Ojczyzny i odzyskanie niepodległości.

 

Hymn Polski – Mazurek Dąbrowskiego

 

***

29 lutego 1978 roku odbyła się

premiera 1. odcinka serialu telewizyjnego Noce i dnie w reżyserii Jerzego Antczaka

Serial telewizyjny był telewizyjną wersją filmu kinowego Noce i dnie z 1975 roku wyreżyserowanego również przez Jerzego Antczaka. I film i serial był adaptacją powieści Noce i dnie Marii Dąbrowskiej.

Serial wyprodukowany został przez Zwonimira Ferica, według scenariusza i w reżyserii Jerzego Antczaka. Piękną muzykę napisał Waldemar Kazanecki.

Serial składał się z 12 odcinków zatytułowanych:

  1. „Bogumił i Barbara”
  2. „Piotruś i Teresa”
  3. „Babcia”
  4. „Wieczne zmartwienia”
  5. „Uśmiechy losu”
  6. „Miłość”
  7. „Wiatr w oczy”
  8. „Czas miłości i czas śmierci”
  9. „Ojcowie i dzieci”
  10. „Rodzimy się, umieramy, a życia wciąż wystarcza…”
  11. „U schyłku dnia”
  12. „A potem nastąpi noc”

Wystąpiła w nim cała plejada gwiazd ówczesnego kina polskiego, na czele z odtwórcami ról głównych – Jadwigą Barańską (Barbara Niechcic) i Jerzym Bińczyckim (Bogumił Niechcic).

 

„Nights and Days” // „Noce i dnie” – zwiastun filmu

 

***

I na zakończenie – garść wiedzy

 

Dr Hubert Czerniak: nowotwory po jedzeniu trucizny z odwleczonym działaniem – śmiertelność Polaków

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   tytułowy cytat W życiu są noce i dnie…” – Maria Dąbrowska;  http://lubimyczytac.pl;

Dodaj komentarz