Wiem, że nic nie wiem, czyli … jeśli czegoś nie wiem, to znaczy, że posiadam wiedzę o własnej niewiedzy

Piątek, 15 lutego –  Dzień Singla, Światowy Dzień Młodzieży Prawosławnej, Światowy Dzień Wielorybów, Międzynarodowy Dzień Wyszehradzki,

Wydarzyło się:

(470 – 399 p.n.e.) – grecki filozof Sokrates został skazany na karę śmierci poprzez wypicie trucizny,

(1957) ukazało się pierwsze wydanie miesięcznika dziecięcego „Miś”,

Urodzili się:

(1918) Hank Locklin – amerykański piosenkarz country i autor tekstów,

(1951) Jadwiga Jankowska-Cieślak – polska aktorka,

(1951) Jane Seymour – brytyjska aktorka,

(1949) Jerzy Horwath – polski pianista kompozytor i producent muzyczny,

 

Dzień Singla

Światowy Dzień Młodzieży Prawosławnej

Światowy Dzień Wielorybów

Międzynarodowy Dzień Wyszehradzki

 

Jeżeli chcecie dowiedzieć się o tych świętach, to zapraszam   (TUTAJ) . Natomiast wszystkich tych, którzy towarzyszą mi od początku istnienia bloga i już o tym czytali – zapraszam dalej, bo czekają na nas  informacje odnośnie dzisiejszych równie ciekawych wydarzeń z przeszłości.

 

***

około 470 p.n.e. w Atenach, urodził się

Sokrates – grecki filozof starożytny

W 399 roku p.n.e. został oskarżony o „wprowadzanie nowych bogów” i o „zwodzenie młodzieży na manowce”. Przez zgromadzenie składające się z 500 osób niewielką większością głosów uznany został winnym, potem skazany na karę śmierci poprzez wypicie trucizny.

Kim był Sokrates?

Był poszukiwaczem prawdy i mistrzem w stawianiu wnikliwych pytań i prowadzeniu rozmowy. Jako ojciec etyki był tym, który wiedział, czego nie wiedział. W przeciwieństwie do sofistów uważał, że istnieją normy uniwersalne i bezwarunkowe oraz że mowa dobra to mowa prawdziwa, a nie skuteczna. Jako jedyny filozof w całej europejskiej tradycji filozoficznej nie napisał ani linijki. Znamy jego myśl z dialogów Platona.

„Sprowadził filozofię z nieba na ziemię, do miast, a nawet do domów, i kazał jej badać życie i obyczaje oraz to, co dobre, a co złe”. Tak mówił o nim Cyceron.

„On filozofował żartując, pijąc, wojując, chodząc z niektórymi na rynek, a w końcu wtedy, gdy wtrącony do więzienia pił truciznę. On pierwszy udowodnił, że życie w każdej chwili, części, uczuciu i działaniu, jednym słowem we wszystkim, może być wyrazem filozofii” – a to Plutarch.

Wierny zasadzie, by raczej samemu cierpieć niesprawiedliwość niż niesprawiedliwość wyrządzać, nie zgodził się na zaaranżowaną przez przyjaciół ucieczkę i wolał umrzeć wypijając kubek cykuty.

 

 

Swoją decyzję rozumiał również jako wierność wobec prawa polis, na mocy którego został skazany: „Gdzie człowiek raz stanie do szeregu, bo to uważał za najlepsze, albo gdzie go zwierzchnik postawi, tam trzeba, sądzę, trwać mimo niebezpieczeństwa; zgoła nie biorąc w rachubę ani śmierci, ani niczego innego oprócz hańby”

Uważał, że nietrudną rzeczą jest uniknąć śmierci, ale znacznie trudniej zbrodni. Wyrok Ateńczyków uważał za zbrodnię, w ten sposób pozbyli się rachunku sumienia w życiu polis i własnym.

Ostatnie słowa Sokratesa to: „Krytonie, jestem winny koguta Asklepiosowi, będziesz pamiętał, aby oddać mój dług?”

 

 

***

15 lutego 1957 roku

ukazało się pierwsze wydanie dziecięcego miesięcznika „Miś”

Miś” to był miesięcznik dla dzieci w wieku przedszkolnym wydawany w latach 1957–2010 w Warszawie.

Opowiadania o Misiu Uszatku dla „Misia” pisał Czesław Janczarski, a Zbigniew Rychlicki narysował postać tego sympatycznego bohatera, o którego przygodach powstał później animowany serial telewizyjny Miś Uszatek. Przez wiele lat redaktorem naczelnym była Barbara Lewandowska, autorka książek dla dzieci.

 

 

Do sierpnia 2008 czasopismo ukazywało się jako dwutygodnik i było wydawane przez Fundację „Przyjaciele Misia”. Od września 2008 był to miesięcznik, wydawany przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. W związku z malejącą poczytnością miesięcznika w czerwcu 2010 ukazał się ostatni numer „Misia”.

 

 

***

15 lutego 1918 roku w McLellan, urodził się

Hank Locklin – amerykański piosenkarz country i autor tekstów

Artysta jest odpowiedzialny za zapoczątkowanie „brzmienia Nashville”, które wprowadziło więcej emocji do muzyki country. Lockin przez 40 lat występował w radiowej audycji Grand Ole Opry nadawanej w każdą sobotę z Nashville przez radio WSM. Jest to najważniejsza radiowa audycja country na świecie i jednocześnie najstarszy nadawany nieprzerwanie program radiowa w Stanach Zjednoczonych.

– To błogosławieństwo, że udało mi się stworzyć ponadczasowe piosenki, które będą słuchane przez kolejne pokolenia – mówił piosenkarz w 2001 roku.

Hank Lockin ma wielkie zasługi dla popularyzacji muzyki country w Irlandii, w której często koncertował. W połowie lat 60. Wokalista nagrał płytę „Irish Songs Country Style”.

Przez 19 lat Lockin nagrywał dla RCA Records. Jego ostatni album „By the Grace of God „, był 65. krążkiem w jego karierze.

Lockin zmarł w swoim domu 8 marca 2009 w Brewton, Albama.

Wokalista podbił serca publiczności takimi przebojami jak „Send Me the Pillow You Dream On” oraz „Please Help Me I’m Falling”.

Hank Locklin – Send Me the Pillow You Dream On (1958)

***

15 lutego 1951 roku w Gdańsku, przyszła na świat

Jadwiga Jankowska-Cieślak – polska aktorka

Jako uczennica liceum uczęszczała do kółka dramatycznego Jadwigi Marso w Pałacu Młodzieży PKiN.

W telewizji zadebiutowała w dramacie psychologicznym „Ostatni liść”, gdzie partnerowała jej Maja Komorowska.

Przełomem w jej karierze była rola Magdy w melodramacie „Trzeba zabić tę miłość”, która przyniosła jej m.in Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego.

Występowała w Puławskim Studium Teatralnym (1972-73). Uznanie krytyki przyniosła jej rola Olimpii w spektaklu „Aktor”. W latach 70-tych często występowała w filmach psychologicznych.

Do najpopularniejszych filmów Jadwigi można zaliczyć „Sam na sam” Andrzeja Kostenko oraz melodramat „Dziewczyna i gołębie”. Ciekawe role otrzymywała w latach 80-tych. Można ją było zobaczyć w serialu „Jan Serce”, psychologicznym „Stanie wewnętrznym” oraz węgierskim dramacie „Inne spojrzenie”. Ten ostatni przyniósł jej nagrodę na Festiwalu w Cannes dla najlepszej aktorki. Tym samym stała się ona pierwszą polską aktorką, która otrzymała tą prestiżową nagrodę.

W latach 1985-86 występowała w Teatrze Polskim. Uznanie krytyki zdobyła dzięki roli w dramacie psychologicznym „300 mil do nieba”. W latach 90-tych coraz rzadziej pojawiała się na wielkim ekranie. Skupiła się za to na pracy w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Rola w filmie „Wezwanie” przyniosła jej Nagrodę na festiwalu w Gdyni. W roku 2000 zagrała w serialu TVN „Miasteczko”. W 2005 roku otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za role w „Niedokończonym utworze na aktora” Krystiana Lupy i „Opowieściach o zwyczajnym szaleństwie” Petra Zelenki w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Niedawno mogliśmy ją oglądać w filmie „Co słonko widziało”, który przyniósł jej nominację do Orła dla najlepszej aktorki drugoplanowej.

***

15 lutego 1951 na przedmieściu Londynu – Hayes, Hillingdon, urodziła się

Jane Seymour – brytyjska aktorka

Jane Seymour, a właściwie Joyce Penelope Wilhelmina Frankenberg  to brytyjska aktorka i producentka telewizyjna i filmowa, najlepiej znana z filmu z serii o Jamesie Bondzie Żyj i pozwól umrzeć (1973), melodramatu Gdzieś w czasie (1980), miniserialu ABC Na wschód od Edenu (1981), telefilmu Onassis – najbogatszy człowiek świata (1988), miniserialu ABC Wojna i pamięć (1988-89), filmu historycznego Rewolucja francuska (1989) jako Maria Antonina Austriaczka, komedii romantycznej Polowanie na druhny (2005) oraz amerykańskiego serialu CBS Doktor Quinn (1993–98).

Zdobywczyni nagrody Emmy oraz dwukrotna laureatka statuetki Złoty Glob, ma swoją gwiazdę na Hollywood Walk of Fame. W 2000 roku otrzymała Order Imperium Brytyjskiego.

Jane Seymour, niezapomniana dr Quinn, dziś kończy 68 lat. Aktorka nie zwalnia tempa. Wciąż możemy oglądać ją w kolejnych produkcjach.

W 2018 roku, z okazji 67 urodzin – zrobiła sobie niezwykły prezent.

Otóż Jane wzięła udział w sesji dla Playboya! Czyż nie jest zachwycająca?

Jane Seymour… Alegria

***

15 lutego 1949 w Jarosławiu

Jerzy Horwath – polski pianista, kompozytor, producent muzyczny

Przed laty był filarem krakowskiego zespołu Dżamble.

Ukończył Liceum Muzyczne w Krakowie. W 1967 roku wystąpił na festiwalu Jazz nad Odrą z zespołem dixielandowym Playing Family (I nagroda w kategorii zespołów tradycyjnych). Jego najważniejsze dokonania wiążą się z krakowskimi Dżamblami (1966–1967 i 1968–1972), które obok grupy Bemibek były czołową formacją jazz-rockową tamtych lat. Horwath był jednym ze współzałożycieli zespołu. Nagrywał z nim dla Polskiego Radia i TVP oraz zarejestrował longplay, pt. Wołanie o słońce nad światem.

W 1971 roku rozpoczął studia w Akademii Muzycznej w Krakowie, lecz przerwał je w 1973 roku ze względu na emigrację do Szwecji, gdzie mieszkał do końca życia. Prowadził zespół Jerry H. Band, współpracował, m.in. z piosenkarką Teresą Tutinas (jako kompozytor i producent albumu Wbrew pozorom…) i skrzypaczką Moną Rosel. Od 2007 roku brał udział w okazjonalnych koncertach Dżambli. Ostatni występ miał miejsce dwa tygodnie przed jego śmiercią (30 kwietnia 2018, sala NOSPR).

Zmarł 18 maja 2018 w Sztokholmie.

Andrzej Zaucha – Wymyśliłem Ciebie (live, 1990)

 

 

 

 

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;  https://imged.pl;  https://www.kul.pl;   https://wiadomosci.onet.pl:

Dodaj komentarz