Środa, 8 maja – Dzień Bibliotekarzy i Bibliotek, Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, Narodowy Dzień Zwycięstwa
Urodzili się:
(1935) Elżbieta – duńska księżniczka
Dzisiejsze święta nietypowe to:
Dzień Bibliotekarzy i Bibliotek
Obchodzony jest zawsze 8 maja. Pierwszy raz bibliotekarze świętowali go w 1985 roku, przy udziale Okręgowego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (SBP) we Wrocławiu.Dzień ten jest symbolem pracy bibliotekarzy i świętem, w którym jest okazja do przedstawienia dokonań i zawodowych osiągnięć społeczeństwa bibliotekarskiego, jak i refleksji o tożsamości bibliotek i ich roli w budowaniu dziedzictwa kulturowego. To dzień bez kar w bibliotekach.
Z okazji Dnia Bibliotekarza i Bibliotek wszystkim Bibliotekarzom życzymy wszystkiego najlepszego!
… by w świecie na poły już
wirtualnym, pośpiesznym,
średnio wesołym,
w królestwie książek,
ciut zakurzonym,
czuwały nad nimi
biblioteczne anioły.
Aby czytelnik
znużony po trochu
chaosu światem,
wiedzy wciąż szukał u nich:
wiosną, zimą i latem …
Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
To coroczne święto łączące 100 milionów wolontariuszy, obchodzone 8 maja w 192 krajach, w celu przedstawienia społeczeństwu zadań wykonywanych przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i rozpowszechniania idei humanitaryzmu i bezinteresownej pomocy. Za datę obchodów przyjęto dzień urodzin Henriego Dunanta, założyciela Czerwonego Krzyża.
Również dzisiaj obchodzimy
Narodowy Dzień Zwycięstwa
W Polsce od 1945 do 2015 było to Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności – święto państwowe obchodzone 9 maja w byłym bloku wschodnim oraz 8 maja w Wielkiej Brytanii, Czechach, Francji i Polsce upamiętniające zakończenie II wojny światowej w Europie.
W dniu tym kombatanci, przedstawiciele służb mundurowych oraz władz miast i województw upamiętniają 74. rocznicę zakończenia II wojny światowej poprzez składanie kwiatów pod pomnikami Nieznanego Żołnierza.
***
Czasami irytujemy się na współczesną modę niezawierania związków małżeńskich przez ludzi żyjących ze sobą kilka, kilkanaście lub kilkadzieścia lat.
Tak też było w przypadku osoby nie byle jakiej, bo samej pretendentki do tronu! Otóż
8 maja 1935 w Kopenhadze, przyszła na świat
Elżbieta – duńska księżniczka
Właściwie to – Elizabeth Caroline-Mathilde Alexandrine Helena Olga Thyra Feodora Astrid Margrethe Désirée.
Urodziła się jako córka księcia Knuta (1900–1976), (młodszego syna króla Christiana X (1870–1947) i królowej Aleksandry (1879–1952)) oraz Karoliny-Matyldy (1912–1995). Jej młodszymi braćmi byli Ingolf i Chrystian. Jej najbliższa rodzina składała się właśnie z tych dwóch braci oraz z trzech bratanic i ich dzieci.
Była kuzynką królowej Danii Małgorzaty II.
Ponieważ nie wyszła za mąż – zachowała tytuł księżnej i prawo do tronu Danii (w przeciwieństwie do jej braci, którzy poślubili kobiety z niższych stanów).
19 czerwca 2018 po długiej chorobie księżniczka Elżbieta zmarła. Miała 83 lata.
25 czerwca 2018 odbył się jej pogrzeb. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele Lyngby gdzie księżniczka została ochrzczona oraz przystąpiła do oficjalnej konfirmacji.
Na pogrzeb przybyła królowa Małgorzata, księżniczka Benedikte i grecka królowa Anne-Marie.
W śród żałobników znalazł się także brat księżniczki hrabia Ingolf z żoną Sussie.
Księżniczka nigdy nie wyszła za mąż jednak przez 25 lat była w nieformalnym związku z reżyserem i filmowcem Clausem Hermansenem, zmarłym w 1997 roku.
Michał Bajor – Moja miłość największa.avi
Źródło: https://pl.wikipedia.org; https://wielkarodzinakrolewska.blogspot.com; http://ksieznamary.blogspot.com; tytułowe cytaty – Andrzej Stasiuk & Umberto Eco