Niedziela, 12 maja –  Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek, Europejski Dzień Walki z Czerniakiem, Dzień Syndromu Chronicznego Zmęczenia i Zaburzeń Immunologicznych, Międzynarodowy Dzień Limeryków, Dzień Wiedzy o Fibromialgii

Wydarzyło się:

(1897) W Holandii znaleziono mumię bagienną Dziewczyny z Yde

(1922) W Wiedniu odbyła się premiera operetki Frasquita Franza Lehára

Urodzili się:

(1928) Burt Bacharach – amerykański pianista i kompozytor

(1933) Zofia Kucówna – polska aktorka

Dzisiejsze święta nietypowe to:

Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek

Europejski Dzień Walki z Czerniakiem

Dzień Syndromu Chronicznego Zmęczenia i Zaburzeń Immunologicznych

Międzynarodowy Dzień Limeryków

Dzień Wiedzy o Fibromialgii

Wszystkie je opisałam  (TUTAJ)  .

O czym jeszcze dzisiaj chcę napisać?

Zapraszam!

***

12 maja 1897 roku w Holandii

znaleziono mumię bagienną Dziewczyny z Yde

Dziewczyna z Yde – mumia bagienna, odnaleziona  w bagnach nieopodal niewielkiej miejscowości Yde w Holandii.

Badania mumii izotopem węgla radioaktywnego wykazały, że dziewczyna zamordowana została pomiędzy rokiem 54 p.n.e. a 128 n.e., a w chwili śmierci miała około szesnastu lat. Na jej szyi zachował się sznur, którym prawdopodobnie została uduszona, zanim oprawca wrzucił jej ciało do bagien. Ponadto jedna strona jej głowy została przed śmiercią ogolona.

Badania rentgenowskie mumii wykazały, iż dziewczynka cierpiała na poważne skrzywienie kręgosłupa typu skolioza, co sugeruje jedną z przyczyn złożenia jej w ofierze rytualnej (analogicznie jak w przypadku mumii sześcioletniego chłopca, odkrytej w bagnach w 1922 roku). Składanie rytualnych ofiar było popularną, kilkusetletnią praktyką wśród plemion protogermańskich – największą liczbę tzw. „torfowych ludzi” odnaleziono na terenach bagien Europy Środkowej. Wygląd Yde Girl został zrekonstruowany przez profesora Richarda Neave’a z University of Manchester metodą rekonstrukcji plastycznej Gierasimowa. Obecnie mumia znajduje się w Drents Museum w Assen w Holandii.

Wiek dziewczynki ustalono za pomocą tomografii komputerowej, która wykazała, że jej zęby mądrości były wykształcone, ale nie wyrosły. Badanie wykazało również, że miała około 140 cm wzrostu. Naukowcy ustalili, że skrzywienie kręgosłupa, które powodowało obciążenie jednej strony ciała nie miało żadnego wpływu na jej śmierć.

Yde Girl Remarkably Preserved Body Discovered In A Peat Bog

***

12 maja 1922 w Wiedniu

odbyła się premiera operetki Frasquita Franza Lehára

Frasquita – to operetka w trzech. Premiera miała miejsce w Theater an der Wien. Libretto zostało napisane przez Alfreda Marię Willnera i Heinza Reicherta.

Libretto napisali Willner i Reichart opierając się na bardzo popularnej w owym czasie powieści Pierre’a Louyisa Kobieta i pajac (La femme et le pantin).

Lehár przyjął tekst bez zastrzeżeń. Od czasu jego Idealnej żony nikt nie napisał operetki hiszpańskiej, było to zatem znów coś świeżego, choć jak na klasyczną operetkę libretto było zbyt dramatyczne o ostrych konfliktach. Lehár wolał więc przygotować publiczność, wyjaśniając w wywiadach, że to właściwie nie jest operetka. Reżyserii spektaklu podjął się Emil Guttmann, który też wystąpił w roli Girota.

Powodzenie przedstawienia było duże. Nie był to może sukces na miarę Wesołej wdówki czy Hrabiego Luksemburga, niemniej grały ją niemal wszystkie teatry operetkowe Europy. W 1933 roku wystawiono Frasquitę w Paryżu jako operę komiczną. Rok później sfilmowano ją w Niemczech, z Heinzem Rühmannem w roli Armanda. W polskiej inscenizacji (premiera 5 lutego 1924) swą ostatnią wielką kreację stworzyła Lucyna Messal.

Jonas Kaufmann⭐♫ Hab’ ein blaues Himmelbett ♫ von F. Lehár

***

86 lat temu -12 maja 1933 w Warszawie, przyszła na świat

Zofia Kucówna – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog i pisarka

Już na początku swojej drogi dostała w prezencie od losu talent i szczęście, więc do szkoły aktorskiej została przyjęta za pierwszym razem.
W 1955 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie.

Traf chciał, że wśród ich kolegów z zespołu znalazł się też młody aktor i reżyser Adam Hanuszkiewicz. Zanim został dyrektorem tego teatru, zdążył już stracić głowę dla urodziwej żony kolegi po fachu. Na oczach całego zespołu rozegrały się kolejne akty dramatu ich miłosnego czworokąta. Pracowała tam bowiem również Zofia Rysiówna, żona Hanuszkiewicza.

I to ona zaciekle walczyła z młodszą konkurentką o męża i ojca dwojga dzieci. Ale przegrała tę bitwę.

Pobrali się jednak dopiero w 1976 r., po wielu wspólnie spędzonych latach. Hanuszkiewicz był już wtedy od kilku lat dyrektorem pierwszej sceny kraju – Teatru Narodowego, a Kucówna stała się jej główną aktorką. W międzyczasie występowała też na deskach Narodowego (1968–1982) i Ateneum (1964–1965, 1982–1986). W latach 1986–2006 była związanatakże z Teatrem Współczesnym w Warszawie.

I gdy wydawało się, że nic nie stoi na drodze do pełnego szczęścia dwojga dojrzałych artystów, w trzy lata po ślubie Zofia zachorowała na raka piersi.

Na domiar złego, początku lat osiemdziesiątych Hanuszkiewicz poznał młodszą o 30 lat aktorkę, Magdalenę Cwenównę, w której się zakochał.

Drogi małżonków nie od razu się jednak rozeszły. Reżyser pracował coraz częściej poza granicami Polski, a w domu bywał gościem. Stało się wtedy jasne, że ich małżeństwa nie da się już uratować. Ale dopiero w 1989 r. Hanuszkiewicz podjął decyzję o rozwodzie, a już rok później ożenił się z Cwenówną, z którą byłaż do śmierci w 2011 r.

Po rozwodzie rzuciła się w wir pracy w Teatrze Dramatycznym (1991), Teatrze Ochota (1995, 2006) oraz Teatrze Komedia (2008).

Do jej najważniejszych ról teatralnych należały Nora w Domu lalki Henryka Ibsena (1958), Panna Młoda w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (1963), Sonia w Zbrodni i karze według Fiodora Dostojewskiego (1964), Pani Wąsowska w Panu Wokulskim według Lalki Bolesława Prusa (1967), królowa Gertruda w Hamlecie Shakespeare’a z Danielem Olbrychskim w roli tytułowej (1970), Lady Makbet w Makbecie (1972), Fedra w Fedrze Racine’a (1977) oraz Jean Horton w Kwartecie Harwooda (2000).

Zagrała kilkadziesiąt ról w  Teatrze Telewizji. Pracowała również jako pedagog, wykładała wiersz na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Wydała kilka poczytnych książek biograficzno-wspomnieniowych: Zatrzymać czas (1990), Zdarzenia potoczne (1993), Zapach szminki (2000), Szara godzina (2012) oraz zbiór felietonów Opowieści moje (2000).

W 2003 odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. 22 grudnia 2008 z rąk podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Tomasza Merty, odebrała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Przez wiele lat angażowała się w działalność Związku Artystów Scen Polskich, zwłaszcza na rzecz Domu Aktora w Skolimowie. Dziś sama w nim mieszka.

Zofia Kucowna – Kaziu, Zakochaj Sie

***

Singer Presents Burt Bacharach with Barbra Streisand

91 rocznicę świętuje urodzony dzisiaj – 12 maja 1928 w Kansas City

Burt Bacharach – amerykański pianista, kompozytor

W latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych był akompaniatorem i kierownikiem zespołu Marleny Dietrich. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. współpracował głównie z autorem tekstów Halem Davidem.

Piosenki Bacharacha są wykonywane przez wielu popularnych artystów, takich jak The Carpenters, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Dusty Springfield, Luther Vandross i Dionne Warwick.

Jego muzyka, z reguły klasyfikowana jako easy listening, ma zazwyczaj charakterystyczne, przyjemne i łatwo wpadające w ucho melodie oraz bardzo wyrafinowany styl. 52 z jego piosenek trafiły na listę przebojów „Top40”. Wiele z jego utworów zostało nagranych w stylu jazzowym przez popularnych artystów jazzowych, jak na przykład Stan Getz i Wes Montgomery.

Był żonaty czterokrotnie, jego żony to w kolejności: Paula Stewart, aktorka Angie Dickinson, Carole Bayer Sager i obecnie Jane Hanson.

Bacharach pojawił się w kilku małych rolach w szeregu hollywoodzkich filmów, między innymi we wszystkich trzech komediach o przygodach Austina Powersa.

Na zakończenie posłuchajmy 88 letniego artysty

Burt Bacharach

***

Dla zainteresowanych – „O co chodzi?”

Robią nas w konia: #Stop447 Roszczenia majątkowe wobec Polski – o co chodzi? #197

Źródło:    https://pl.wikipedia.org;   http://wyborcza.pl;   https://www.pomponik.pl;   tytułowy cytat – Zofia Kucówna;