Środa, 11 października – Dzień Wychodzenia z Szafy, Międzynarodowy Dzień Ograniczania Klęsk Żywiołowych, Dzień Dziewczynek (Dziewcząt)

Coming Out Day, Dzień coming outu – jest obchodzony corocznie 11 października.

Został ustanowiony w 1988 roku i upamiętnia marsz osób LGBT w Waszyngtonie.

LGBT (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender) to skrótowiec odnoszący się do lesbijek, gejów, osób biseksualnych oraz osób transgenderycznych jako do całości. Do grupy osób transgenderycznych wlicza się również osoby transseksualne. W ogólnej definicji terminem tym określa się ogół osób, które tworzą mniejszości o odmiennej od heteroseksualnej orientacji seksualnej oraz osób o tożsamości płciowej niezgodnej z płcią biologiczną (osoby transgenderyczne i transseksualne).

Marsz ten odbył się rok wcześniej i zgromadził około 500 000 osób domagających się zrównania ich praw. Święto to, choć zostało ustanowione w Stanach Zjednoczonych, jest również obchodzone międzynarodowo, między innymi w takich krajach jak: Szwajcaria, Niemcy, Kanada, Irlandia i Wielka Brytania. Od 2008 roku 11 października jest Dniem Coming Outu także w Holandii.

W USA, skąd pochodzi to święto, nosi ono nazwę National Coming Out Day (Narodowy Dzień Coming Outu).

W Polsce natomiast to Dzień Wychodzenia z Szafy i po raz pierwszy na szerszą skalę  obchodzony był w 2009 roku. Jest to dzień świadomości na temat coming outu i dyskusji na temat problemów gejów, lesbijek, biseksualistów i transseksualistów (LGBT). Głównym zadaniem tego dnia jest dodać odwagi gejom i lesbijkom aby przełamali strach przed ujawnieniem swojej orientacji. W niektórych społeczeństwach taka odmienność jedynie stygmatyzuje jednostkę. Ale w pewnych miejscach w Afryce i na Bliskim Wschodzie zgodnie z prawem,  homoseksualizm w dalszym ciągu karany jest śmiercią.

Międzynarodowy Dzień Ograniczania Klęsk Żywiołowych (International Day for Natural Disaster Reduction), został  ustanowiony przez ONZ  rezolucją z 22 grudnia 1989 roku. Obchodzony jest  w drugą środę października. Celem obchodów święta jest podniesienie świadomości społeczeństwa o tym, jakie ludzie podejmują działania w celu zmniejszenia ryzyka klęsk żywiołowych a zwłaszcza ma zachęcać rządy  do wspólnego działania na rzecz ochrony przed skutkami klęsk żywiołowych. Promowane są również kampanie mające na celu uświadamianie zagrożeń związanych z nieobliczalnym działaniem natury.

Bezpieczeństwo humanitarne i środowiskowe w ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci staje się coraz trudniejszym wyzwaniem. Huragany, tornada, tsunami, trzęsienia ziemi i osuwiska, susze, powodzie, pożary na rozległych obszarach leśnych, lawiny śnieżne, obfite opady, ekstremalne czy długotrwałe upały i mrozy lub awarie infrastruktury, poddające środowisko ogromnemu skażeniu – to przykłady kataklizmów, których częstotliwość i skala zatrważająco rośnie.

Coraz częściej za nieprzewidywalne zachowania pogodowe obwiniany jest człowiek i jego szkodliwa działalność wpływająca na zmianę klimatu. Zmian tych nie da się odwrócić, ale da się spowolnić. Niezbędna do tego jest jednak globalna świadomość, wspólne działanie, a przede wszystkim codzienna postawa każdego mieszkańca naszej planety.

Ofiarami kataklizmów co roku staje się ponad 226 mln osób, tracąc życie, zdrowie, majątek, dach nad głową czy plony. Promuje się tworzenie rozbudowanych systemów prewencyjnych, które uwzględniają duże zróżnicowanie wewnętrzne i możliwości każdej grupy społecznej, której dotyka katastrofa. Podejście, które jest popularyzowane w ramach Międzynarodowego Dnia Ograniczania Klęsk Żywiołowych to szereg działań, sprzyjających długofalowemu zwiększeniu bezpieczeństwa: większe inwestycje i lepsza urbanistyka, podnoszenie świadomości, edukacja i włączenie społeczności lokalnej, sprawne rządy i ustawodawstwo, systemy wczesnego powiadamiania, plany awaryjne oraz wczesna ocena ryzyka. Takie działania zapobiegawcze przede wszystkim ratują życie, co jest bezcenne, ale również pod względem finansowym są znacznie tańsze niż tzw. kultura reakcji.

Anna Jurksztowicz – O Czym Marzą Dziewczyny…

Międzynarodowy Dzień Dziewczynek, również Międzynarodowy Dzień Dziewcząt (International Day of the Girl Child) to coroczne święto obchodzone 11 października, ustanowione w 2011 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ  z 19 grudnia 2011 roku.   Tego dnia na całym świecie odbywają się spotkania, manifestacje, w mediach ukazują się artykuły, zdjęcia, reportaże. Wszyscy, którym sprawy dziewcząt są bliskie starają się pokazać światu, z jakimi wyzwaniami muszą się zmierzyć dziewczęta na całym świecie, a szczególnie te żyjące w krajach Południa.

Według UNICEF-u co 10 minut gdzieś na świecie jedna nastolatka ginie w wyniku przemocy seksualnej i fizycznej.

W Indiach, Afganistanie czy Somali „13-latki rodziły”, i nadal rodzą. Traktuje się je przedmiotowo, nie dając im możliwości bycia dzieckiem. Nie umacnia się ich w przekonaniu, że są wartościowe nie za coś, ale po prostu dlatego, że są. Nie mają szans rozwijać się w poczuciu bezpieczeństwa, uczyć się i robić to, co dzieci lubią, chcą i potrzebują. O to prawo – prawo dziewczynki i nastolatki do bycia zadbanym emocjonalnie i intelektualnie dzieckiem, a nie potencjalną lub realną żoną, obiektem seksualnym czy jednostką walczącą o przetrwanie, apeluje właśnie ONZ.

Działania i wydarzenia związane z tym dniem organizują UNFPA, (Fundusz Ludnościowy Narodów Zjednoczonych)UNICEF i UN Women (ONZ Kobiety)

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   http://www.gdos.gov.pl;   http://www.ekokalendarz.pl;   http://www.wstronedziewczat.org.pl;   http://www.wstronedziewczat.org.pl/;