Niedziela, 30 czerwca – Dzień Asteroid, Święto Wojsk Aeromobilnych, Święto Centrum Zarządzania Kryzysowego Ministerstwa Obrony Narodowej, Dzień Motyla Kapustnika

Wydarzyło się:

(1859)  Francuski linoskoczek Charles Blondin po raz pierwszy przeszedł nad wodospadem Niagara

(1894)  Otwarto Tower Bridge w Londynie

Urodzili się:

(1963)   Yngwie Malmsteen, szwedzki gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów, członek zespołów Steeler i Alcatrazz

Dzisiejsze święta nietypowe to:

Dzień Asteroid

Święto Wojsk Aeromobilnych

Święto Centrum Zarządzania Kryzysowego Ministerstwa Obrony Narodowej

Dzień Motyla Kapustnika

Możecie o nich przeczytać  (TUTAJ) .

A teraz zobaczcie, co też ciekawego wydarzyło się 30 czerwca przed laty:

***

160 lat temu, 30 czerwca 1859 roku

Francuski linoskoczek Charles Blondin po raz pierwszy przeszedł nad wodospadem Niagara

160 lat temu, 30 czerwca 1859 roku francuski linoskoczek, Charles Blondin dokonał wyczynu, dzięki któremu zasłynął na całym świecie. Otóż przeszedł on po linie rozciągniętej nad wodospadem Niagara. Mało tego, ażeby podnieść stopień trudności swego wyczynu, szukał śmiałków, którzy w czasie kolejnych przejść zgodziliby się siedzieć mu na ramionach. Chętni byli nieliczni.

Charles Blondin a właściwie Jean François Gravelet, urodził się 28 lutego 1824 w Calais we Francji, w rodzinie cyrkowej. Akrobatą został już w wieku 5 lat. Znał wiele sztuczek cyrkowych, ale jego specjalnością było chodzenie po linie. Mając 35 lat, po raz pierwszy dokonał wyczynu, który upamiętnił go na zawsze – przeszedł nad wodospadem Niagara jako pierwszy człowiek na świecie.

Powtarzał ten wyczyn wielokrotnie później, za każdym razem utrudniając sobie zadanie. Odważny Francuz nie wahał się bowiem pokonywać przestrzeni nad wodospadem idąc po linie z zawiązanymi oczami, jadąc na jednokołowym rowerku, idąc tyłem na szczudłach lub pchając przed sobą taczkę z innym śmiałkiem.

Po wyczynach nad wodospadem Charles zamieszkał w Anglii, gdzie 19 lutego 1897 zmarł w wieku 72 lat.

***

125 lat temu, 30 czerwca 1894 roku

w Londynie otwarto most zwodzony Tower Bridge

Tower Bridge przeprowadzono przez Tamizę w pobliżu Tower of London, od której bierze swą nazwę. Jest jednym z najbardziej znanych obiektów w Londynie, zbudowanym w stylu wiktoriańskim. Jego historia zaczęła się w roku 1872, kiedy to parlament angielski rozpatrzył projekt ustawy dotyczącej budowy drugiego mostu nad Tamizą. Mimo zastrzeżeń zgłaszanych przez zarząd zamku Tower of London ustawa została uchwalona. Postawiono jednak warunek, który został spełniony; styl mostu miał harmonizować ze stylem zamku. Architektem jego był Horace Jones, który zastosował modną wówczas konstrukcję: stalowy szkielet obłożony kamieniem w stylu neogotyckim. Most został ukończony w 1894. Jest mostem zwodzonym, umożliwiającym przepływanie statków oceanicznych do około 40,5 m wysokości powyżej poziomu wody.

Charakterystycznym elementem mostu są dwie wieże główne, połączone u góry dwoma pomostami – kładkami dla pieszych – zawieszonymi 34 m nad jezdnią i przeszło 44 m nad oznaczeniem górnego poziomu w rzece. Środkową część mostu stanowią dwa podnoszone przęsła – urządzenia dźwigowe z przeciwciężarem. Są to dwa gigantyczne skrzydła, każde o wadze 1 200 ton, uniesione w górze, tworzące z płaszczyzną jezdni kąt 86 stopni. Pierwotnie most miał kolory w tonacji beżowej. W 25. rocznicę koronowania królowej Elżbiety II (1977) przemalowano go na kolory: niebieski, biały i czerwony. Obecna kolorystyka mostu (biało-niebieska) istnieje od 2010.

Tower Bridge przecina Tamizę na wschodnim końcu Londynu. Od początku swojego istnienia uznawany był za arcydzieło ówczesnej inżynierii. Porównywano go ze słynną już wieżą Eiffla, zbudowaną pięć lat wcześniej. Potężny, ważący ponad 2000 ton napędzany parą mechanizm mostu, regulował otwarcie jego środkowej części. Umożliwiał przepływanie wielkich żaglowców. Stary mechanizm mostu obecnie nie jest już używany. Zastąpiono go nowoczesnym elektrycznym urządzeniem.

Jest jednym z najchętniej odwiedzanych londyńskich zabytków zaraz po Big Benie.

London tower bridge opening and closing for Cruise

***

30 czerwca 1963 w Sztokholmie, urodził się

Yngwie Malmsteen, szwedzki gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów, członek zespołów Steeler i Alcatrazz

Yngwie Malmsteen, właściwie Lars Yngve Johann Lannerbäck, urodził się jako trzecie dziecko. Ojciec był wojskowym w stopniu kapitana, a matka, Rigmor, artystką.

Yngwie początkowo nie wykazywał zbytniego zainteresowania muzyką. Przełom nastąpił w dniu śmierci Jimiego Hendriksa – 18 września 1970 roku. Yngwie zobaczył wtedy w szwedzkiej telewizji program poświęcony Hendriksowi, wyemitowany w związku z jego śmiercią. Oryginalny styl gry oraz ekscentryczne zachowanie Jimiego na scenie wpłynęło na młodego Yngwiego tak mocno, iż niemal natychmiast chwycił gitarę i zaczął ćwiczyć. Od tego momentu jego życie było skupione prawie wyłącznie na graniu. Ćwiczył całymi dniami, do później nocy, nieraz zasypiając z gitarą w rękach.

W wieku dziesięciu lat postanowił zmienić nazwisko Lannerbäck na nazwisko panieńskie matki – Malmsten, nadając mu przy tym bardziej angielską pisownie – Malmsteen, oraz zmodyfikować swoje imię Yngve na bardziej angielsko brzmiące – Yngwie. Od tego momentu opuszczał często lekcje w szkole, aby móc w tym czasie ćwiczyć. Jego matka, która zauważyła już wtedy jego muzyczny talent, pozwalała mu na to, wspomagając jednocześnie w doskonaleniu muzycznych umiejętności. Oprócz wspomnianego już wcześniej Jimiego Hendriksa, do pierwszych jego inspiracji należeli również Ritchie Blackmore z Deep Purple oraz Uli Jon Roth ze Scorpions, gitarzyści rockowi, których gra była inspirowana muzyką poważną. Sprawiło to, iż Yngwie zaczął się bardziej interesować muzyką m.in. takich kompozytorów jak Bach, Vivaldi, Beethoven czy Mozart, z którą miał styczność od wczesnego dzieciństwa za sprawą matki.

Kolejnym ważnym momentem, mającym wpływ na jego grę, był dzień, w którym zobaczył w telewizji łotewskiego skrzypka, Gidona Kremera, wykonującego 24 Kaprysy Niccolò Paganiniego. Yngwie miał wtedy trzynaście lat. To wydarzenie pomogło mu znaleźć sposób na połączenie muzyki rockowej z muzyką poważną.

W wieku piętnastu lat Yngwie przestał uczęszczać do szkoły i zajął się tylko i wyłącznie muzyką.

W 1981 przeniósł się do USA, gdzie występował w zespołach Steeler i Alcatrazz. Od 1983 kolejne grupy firmował własnym nazwiskiem.

W swojej twórczości przedstawił odmianę heavy metalu neoklasycznego o indywidualnym rysie, nadanym poprzez wykorzystanie barokowej harmonii i ekspresyjny styl gry na gitarze. Stał się kolejnym po Eddie Van Halenie gitarzystą, który dokonał wyraźnego przełomu w technice gry. Charakterystyczne cechy jego stylu to szybkie przebiegi oraz pasaże i ich sekwencje, do wykonywania których inspiracją były kaprysy Niccolò Paganiniego.

Wywarł wpływ na gitarzystów lat 80., szczególnie grających różne odmiany muzyki heavy metal.

W 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 17. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World

Yngwie Malmsteen – Far Beyond The Sun HD

Źródło:   https://pl.wikipedia.org