Mam nadzieję, że powinie ci się noga, czyli … jak Dorsey rozstał się z Sinatrą

Sobota, 2 lutego –  Dzień Pozytywnego Myślenia, Światowy Dzień Mokradeł, Dzień Handlowca, Dzień Świstaka,  Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, Dzień Niedźwiedzia, w 1940 odbył się debiutancki występ Franka Sinatry z orkiestrą Tommy’ego Dorseya, w 1959 doszło do tragedii na Przełęczy Diatłowa

Urodzili się:

(1912) Millvina Dean – brytyjska pasażerka Titanica

(1963) Eva Cassidy – amerykańska piosenkarka

(1977) Shakira – kolumbijska piosenkarka autorka tekstów producent muzyczny tancerka

 

Dzień Pozytywnego Myślenia

Światowy Dzień Mokradeł

Dzień Handlowca

Dzień Świstaka

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

Dzień Niedźwiedzia

O wszystkich tych świętach oczywiście pisałam  (TUTAJ)  .

A jeżeli chcecie się dowiedzieć co też ciekawego wydarzyło się w takim dniu jak ten, ale jakiś czas temu, to ZAPRASZAM:

 

***

2 lutego 1940 roku, w Indianapolis

odbył się debiutancki występ Franka Sinatry z orkiestrą Tommy’ego Dorseya

Frank Sinatra – piosenkarz i aktor filmowy pochodzenia włoskiego, ze względu na swój status popularnie nazywany „The Voice”, jest uznawany za najwybitniejszego amerykańskiego piosenkarza XX w.

Zanim do tego doszło, Sinatra występował w zespole Harry James Orchestra, z dwuletnim kontraktem, opiewającym na 75 dolarów tygodniowo. Chociaż piosenkarz niejednokrotnie zmagał się z problemami finansowymi to w listach do rodziców nie skarżył się. Wkrótce Tommy Dorsey zaproponował współpracę piosenkarzowi i lepsze warunki finansowe (125 dolarów tygodniowo).

 

 

Z orkiestrą Dorseya wykonał ponad 80 nagrań w latach 1940–1942. Do najbardziej znanych należą: „I’ll Never Smile Again”, „Street of Dreams”, „There Are Such Things”, „Stardust”, „Let’s Get Away From It All” i „This Love of Mine”. Sinatra twierdził, że nauczył się kontroli oddechu dzięki obserwowaniu gry swojego mentora Dorseya. Wraz ze wzrostem popularności Sinatra stał się centralną postacią zespołu i zapragnął nagrywać piosenki jako solowy artysta. Dorsey zgodził się na to. W 1942 r. nagrał: „Night and Day”, „The Night We Called It a Day”, „The Song is You” i „Lamplighter’s Serenade”.

Sukces Sinatry spowodował, że piosenkarz zdecydował się odejść z zespołu, na co nie chciał się jednak zgodzić Dorsey. Było to wówczas wielkie wyzwanie, bo poza Bingiem Crosbym żaden wokalista solowy nie osiągnął spektakularnego sukcesu bez zespołu. Amerykańskie media plotkowały, że gangster Willie Moretti groził śmiercią Dorseyowi, jeżeli ten nie spełni oczekiwań Sinatry. Ostatecznie dnia 8 września 1942 r., po wielomiesięcznych negocjacjach, piosenkarz opuścił zespół. Dorsey miał na odchodne powiedzieć Sinatrze: „mam nadzieję, że powinie ci się noga…”

 

Frank Sinatra – East Of The Sun 1940  Tommy Dorsey Orchestra

O życiu prywatnym Sinatry, pisałam  (TUTAJ) .

***

2 lutego 1959 roku, na Uralu, na stoku góry Chołatczachl

w niewyjaśnionych okolicznościach zginęło dziewięcioro uczestników studenckiej ekspedycji (tragedia na Przełęczy Diatłowa).

Tragedia na Przełęczy Diatłowa lub śmierć grupy Diatłowa to wydarzenie, które miało miejsce prawdopodobnie w nocy z 1 na 2 lutego 1959 roku, na wschodnim stoku góry Chołatczachl (Холатчахль), w północnej części Uralu. Dziewięcioro uczestników studenckiej wyprawy w góry Uralu poniosło śmierć w niewyjaśnionych ostatecznie do dziś okolicznościach. Na cześć przywódcy wyprawy, Igora Diatłowa, przełęcz, gdzie doszło do tragedii, nazwano Przełęczą Diatłowa.

Śledztwo prowadzone w sprawie tragedii nie dało jednoznacznej odpowiedzi w zakresie jej przyczyn. Objęcie akt zamkniętą klauzulą na 50 lat spowodowało, że wielu historyków, dziennikarzy śledczy, publicystów i internautów formułowało własne hipotezy.

 

Tajemnica tragedii na przełęczy Diatłowa rozwiązana!

 

***

2 lutego 1912 roku w Branscombe, urodziła się

Millvina Dean – brytyjska pasażerka Titanica

Elizabeth Gladys „Millvina” Dean była ostatnią żyjącą ocalałą pasażerką Titanica. W chwili zatonięcia statku miała zaledwie 2 miesiące i 13 dni, więc nie pamiętała później tego wydarzenia.

Była córką Bertrama Franka Deana i Georgetty Evy Light. Jej ojciec zginął w katastrofie statku, matka zmarła 16 września 1975 roku w wieku 96 lat, a brat zmarł 14 kwietnia 1992 roku w wieku 81 lat w dokładnie 80. rocznicę zderzenia się Titanica z górą lodową.

Rodzice Millviny Dean zdecydowali się opuścić Wielką Brytanię i wyruszyć do Wichita gdzie chciał otworzyć sklep z tytoniem. Ojciec przeczuwał zderzenie z górą lodową w dzień katastrofy, dlatego kiedy się to stało szybko pobiegł do kabiny, do żony i dzieci i wyszedł z nimi na pokład. Millvina Dean z matką i bratem zostali umieszczeni w szalupie ratunkowej nr 10. Ciała ojca nigdy nie znaleziono.

 

Foto: Ron Mody

 

Matka Millviny  z dwójką małych dzieci powróciła do Wielkiej Brytanii na pokładzie RMS Adriatic. Dean dopiero jako ośmioletnia dziewczynka dowiedziała się jak zginął jej ojciec i że też sama była na pokładzie Titanica.

Dopiero będąc po siedemdziesiątce zaangażowała się w wydarzenia związane z Titanicem. Z biegiem lat brała udział w licznych konwencjach, wystawach, filmach dokumentalnych, telewizyjnych oraz radiowych wywiadach. W 1998 wyruszyła do Stanów Zjednoczonych aby wziąć udział w konwencji związanej z Titanicem w Springfield oraz innej, w 1999 roku w Montrealu.

W 2006 planowała również wystąpić na uroczystościach 94. rocznicy zatonięcia liniowca, ale złamane biodro uniemożliwiło jej przybycie.

 

Nils M. Solsvik Jr.

W 2007 roku po śmierci Barbary West została ostatnią żyjącą pasażerką Titanica.

Millvina Dean zmarła w wieku 97 lat 31 maja 2009 roku w domu opieki w Ashurst na zapalenie płuc.

24 października 2009 roku jej ciało zostało skremowane, a prochy rozrzucone w dokach Southampton w miejscu, gdzie Titanic wypłynął w swój pierwszy i ostatni, jedyny rejs.

 

***

2 lutego 1963 roku, jako trzecie z czwórki dzieci Hugh i Barbary Cassidy, przyszła na świat

Eva Cassidy – amerykańska piosenkarka

Od lat dziecięcych wykazywała wyjątkowe zdolności artystyczne i muzyczne. W wieku 9 lat otrzymała od ojca gitarę i zaczęła występować z rodzeństwem na spotkaniach rodzinnych. Kiedy była nastolatką, nie zdawała sobie sprawy ze swego talentu wokalnego i nigdy nie myślała o karierze piosenkarki. Jednak okazjonalnie występowała ze szkolnym zespołem i uzyskiwała bardzo pochlebne opinie o swojej twórczości. Ze względu na znaczną nieśmiałość miała duże problemy przy występach przed publicznością szerszą, niż rodzina czy grono znajomych.

Chociaż posiadała możliwości wokalne sprawdzone w szerokim repertuarze (jazz, blues, folk, gospel, country i pop), przez całe życie nie była szerzej znana poza okolicami Waszyngtonu. Po jej śmierci w wieku 33 lat, nagrania Evy Cassidy zostały wydane i okazały się znaczącym sukcesem, osiągając łączną sprzedaż ponad 4 mln egzemplarzy. Na początku 2001 album Songbird dotarł do 1. miejsca brytyjskiej listy najlepiej sprzedających się albumów (nakład łączny 1 mln egzemplarzy).

W wieku 18 lat Cassidy zaczęła karierę profesjonalną występując z zespołem o nazwie Easy Street z okolic Waszyngtonu. Zespół występował w różnych miejscach na weselach, przyjęciach i w pubach. Latem 1983 roku Eva Cassidy śpiewała akompaniując sobie na gitarze w Wild World Theme Park w stanie Maryland.

Po zakończeniu szkoły, Eva Cassidy przez pewien czas studiowała sztuki piękne, lecz rozczarowana zaczęła pracować w szkółce ogrodniczej i przy produkcji mebli w miejscowości Annapolis.

W 1986, podczas nagrywania partii wokalnych grupy Method Actor, poznała basistę i producenta dźwięku Chrisa Biondo, który zachęcił ją do zajęcia się śpiewaniem. W 1990 przekonał Cassidy, by utworzyć kwintet Eva Cassidy Band i zespół ten zaczął występy w okolicach Waszyngtonu. Mimo problemów Evy Cassidy z występami przed publicznością, zespół ten zaczął zdobywać w okolicy coraz szerszą grupę fanów.

W styczniu 1996 Cassidy nagrała album koncertowy Live at Blues Alley, który zebrał pochlebne recenzje, jednak Cassidy nie była zadowolona z tego nagrania i rozpoczęła nagrywanie albumu studyjnego, który ostatecznie został wydany w 1997 pod tytułem Eva By Heart. Latem Cassidy wyjechała do Annapolis i pracowała tworząc malowidła ścienne dla szkół podstawowych.

Podczas koncertu promującego album  Live at Blues Alley w lipcu 1996, Eva Cassidy zaczęła odczuwać bóle w biodrze, które przypisywała pracy przy malowaniu. Ból jednak nie mijał i u piosenkarki rozpoznano zaawansowaną postać nowotworu, czerniaka złośliwego. Okazało się, że we wrześniu 1993 Cassidy usunięto znamię, które wykazywało cechy nowotworu złośliwego, jednak artystka zaniedbała wizyty kontrolne, co spowodowało, że nawrót choroby nie został odpowiednio wcześnie wykryty. Stan zdrowia Evy Cassidy szybko się pogarszał i we wrześniu, poruszając się z pomocą sprzętu rehabilitacyjnego dała ostatni koncert-benefis dla grupy przyjaciół i wielbicieli jej talentu. Podczas tego koncertu zaśpiewała utwór „What a Wonderful World”.

Zmarła 2 listopada 1996 w wieku 33 lat.

 

 

Eva Cassidy – Songbird (acoustic)

***

2 lutego 1977 roku w Barranquilli, przyszła na świat

Shakira – kolumbijska piosenkarka, autorka tekstów, producent muzyczny, tancerka

Jej imię pochodzi z języka arabskiego, tłumaczone na język polski oznacza kobietę pełną łaski jak i wdzięczną (mająca serdeczne uczucia dla swego dobroczyńcy).

Swoja pierwszą piosenkę, „Tus gafas oscuras”, napisała w wieku 8 lat. Od tego czasu pisała i komponowała swoje piosenki. W wieku 10 lat wstąpiła do kościelnego chóru, z którego została jednak usunięta ze względu na zbyt mocny głos. Nie zrezygnowała jednak ze śpiewania, lecz zaczęła występować w programach dla młodszej publiczności. We wczesnych latach ’90 zadebiutowała na scenie muzycznej Ameryki Łacińskiej. W szkole rozwinęła swój talent jako tancerka brzucha i piosenkarka, zadziwiając barwą głosu charakterystyczną dla rock and rolla, muzyki libańskiej i latynoskiej. Językiem ojczystym Shakiry jest hiszpański, mówi także płynnie po angielsku, portugalsku i włosku.

 

 

Shakira – Suerte (Whenever, Wherever) (Video Oficial)

 

17 maja 2011 roku zagrała swój pierwszy koncert w Polsce, występując w łódzkiej Atlas Arenie. 8 listopada 2011 roku Shakira odsłoniła swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame. W czerwcu 2012 roku ponownie pojawiła się w Polsce, tym razem w związku z meczami reprezentacji Hiszpanii na UEFA Euro 2012.

Jest drugą, po Glorii Estefan, najpopularniejszą piosenkarką latynoską. W samych Stanach Zjednoczonych sprzedała 9,6 miliona kopii. Shakira jest jedyną artystką pochodzącą z Ameryki Południowej, która zajęła wysokie miejsce na amerykańskiej liście przebojów Billboard Hot 100, australijskiej liście ARIA oraz brytyjskiej liście najlepiej sprzedających się singli.

Magazyn Forbes uplasował Shakirę na czwartym miejscu wśród najlepiej zarabiających piosenkarek w roku 2008. Wyprzedziły ją tylko Madonna, Barbra Streisand oraz Céline Dion.

Shakira miała zostać odznaczona hollywoodzką gwiazdą na chodniku Walk of Fame. Odrzuciła propozycję tłumacząc, że nie chce być kojarzona jako filmowa gwiazda Hollywoodu.

 

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://www.findagrave.com;

Dodaj komentarz