Wtorek, 20 lutego –  Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej, Międzynarodowy Dzień Palących Fajkę

Urodzili się:

(1965) Inna Żełanna – rosyjska piosenkarka i autorka tekstów

(1966) Cindy Crawford – amerykańska modelka

(1967) Kurt Cobain – amerykański wokalista gitarzysta oraz lider zespołu Nirvana

(1972) Magdalena Cielecka – polska aktorka

Dzisiejsze święta nietypowe to:

To międzynarodowe święto obchodzone jest corocznie 20 lutego. W Polsce od 2008 roku świętowane jako Międzynarodowy Dzień Fajczarzy. Pomysłodawcą międzynarodowego dnia osób palących fajki był The Vancouver Pipe Club.

Jest coś w fajczarstwie, co pociąga twórców. Może chodzi o wyciszenie. Fajka skłania do tego, żeby się zatrzymać, popatrzeć na sprawy spokojnie, z dystansem.

Wśród sław i mistrzów można znaleźć wielu amatorów fajki: literatów, wojskowych, naukowców. Palili ją Hemingway, C.S. Lewis, Virginia Woolf, a Salinger dał się ongi sfotografować przy pracy nad „Buszującym w zbożu” z fajką jako jedynym elementem przyodziewku. Inni najsłynniejsi to choćby Albert Einstein, Roald Amundsen czy Buzz Aldrin, który wraz z Neilem Armstrongiem postawił nogę na Księżycu.

Niestety, fajczarstwo jest drogim hobby. I praco/czasochłonnym.

Poza fajką i tytoniem porządny fajczarz powinien koniecznie zaopatrzyć się w:

1. Niezbędnik – trzyczęściowe narzędzie, na które składają się łyżka (do czyszczenia komina, czyli wnętrza cybucha), przepychacz (do czyszczenia ustnika) i ubijak (do ubijania tytoniu w kominie).
2. Wyciory – zasadniczo są to kawałki drutu z wystającymi bawełnianymi nitkami. Niezbędne do zachowania czystości fajki.
3. Filtry – pochłaniają wilgoć, substancje smoliste i schładzają dym. Tu mamy spory wybór, od drewnianych po zawierające aktywny węgiel. Filtry mają różne średnice, więc przed zakupem warto się upewnić, jaki będzie pasował do danej fajki.

Opcjonalnie można też sobie sprawić:

4. Nawilżacz – nasącza się go wodą i umieszcza w saszetce z tytoniem, oddzielając go od liści kawałkiem  folii. Zapobiega przesuszeniu tytoniu, który dzięki temu nie wypala się za szybko.
5. Płyny do czyszczenia – istnieje  spora gama preparatów, z których część pomaga oczyścić ustnik  z nikotynowego nalotu, a część służy do konserwacji drewna.
6. Stojaki, sakiewki, słoiki na tytoń – słowem wszystko, co służy do przechowywania czy prezentowania fajkowej kolekcji.

Istnieje przekonanie, że fajka jest zdrowsza od papierosów. Nie jest. Nikotyna zawsze będzie uzależniać, a dym tytoniowy będzie rakotwórczy. Ktoś mógłby powiedzieć: zaraz, ale przecież fajką się nie zaciąga, dym smakuje się na języku. Okej, lecz oprócz raka płuc jest jeszcze ten gardła albo podniebienia. Niemniej jedna rzecz przemawia na korzyść fajki: odmienna kultura palenia. To się wszystko celebruje. Tytoń trzeba najpierw rozdrobnić, nieraz nieco podsuszyć. Potem zaczyna się rytuał nabijania, rozpalania, puszczania kółek, jeśli ktoś lubi takie rozrywki. Wypaliwszy tytoń, fajkę należy wyczyścić i najlepiej odłożyć na dzień lub dwa, żeby porządnie przeschła. Wszystko jest dla ludzi, o ile korzysta się z tego rozsądnie. Natura fajczarstwa sprzyja takiemu podejściu. Ludzie szukają chwili wytchnienia w tej pogoni dnia codziennego, a fajka pozwala oderwać się od rutyny, zrelaksować i oddać rozmyślaniom.

Dlatego – nie spiesz się. Smakuj. Odpoczywaj.

***

20 lutego 1965 roku, w Moskwie, przyszła na świat

Inna Żełanna – rosyjska piosenkarka i autorka tekstów

Inna Yurievna Zhelannaya (Инна Юрьевна Желанная) najbardziej jest znana jako frontwoman folkowego zespołu Farlanders (1994-2004).

Urodziła się w Moskwie, a dzieciństwo spędziła w Zelenogradzie , gdzie uczyła się w szkole muzycznej i śpiewała w chórze prowadzonym przez jej matkę, Alla Yosifovna. Po ukończeniu studiów wstąpiła do college’u muzycznego w Elista, w Kałmucji. Następnie wróciła do Moskwy, aby kontynuować naukę. Jako studentka zainteresowała się muzyką rockową i zaczęła pisać własne utwory.

W 1985 r. Zhelannaya założyła swój pierwszy zespół, Focus, z Eduard Vokhmyanin. Dwa lata później została liderem swojej własnej grupy, M-Depo. W 1989 roku Zhelannaya dołączyła do znanego moskiewskiego zespołu Alliance i rozpoczęła współpracę z autorem i multiinstrumentalistą Sergeyem Starostinem, który wprowadził ją w rosyjski muzyczny folklor i wkrótce dołączył do zespołu.

Album Alliance Sdelano v Belom (Made in White) został wydany w 1991 roku, a dwa lata później zdobył nagrodę dla najlepszego wschodnioeuropejskiego albumu Radio France International . W 1994 roku zespół wyjechał do Francji, aby wziąć udział w koncercie Radia, ale bez wokalisty, jak Inna Zhelannaya opuściła w 1992 roku, aby urodzić  dziecko.

W 1994 roku ponownie pojawiła się ze swoim własnym zespołem Farlanders, do którego dołączyli byli członkowie Przymierza; Sergey Kalachyov (bas), Sergey Klevensky (klarnet) i Sergey Starostin. W 1995 roku wydali album Vodorosl (Seeweed). Piosenka Tolko s Toboy (With You Only) znalazła się w kompilacji Putumayo World Music (z udziałem m.in. Petera Gabriela , Gipsy Kings , Boba Marleya , Johnny’ego Clegga ), co doprowadziło do podróży Farlanderów do USA. Ich trasa koncertowa odbywała się po Wschodnim Wybrzeżu , począwszy od Waszyngtonu . Punktem kulminacyjnym trasy był występ zespołu podczas ceremonii otwarcia Letniej Olimpiady w 1996 roku .

Płyta Inozemets (Foreigner, 1998) nagrana w Holanii i wydana przez Moscow GreenWave Records, wyszła w USA pod tytułem Inna i Farlanders . W tym samym roku zespół zagrał na forum WOMEX (Worldwide Music Expo) w Sztokholmie . Album Live Moments , nagrany w Bremie w Niemczech , ukazał się w 2000 roku na GreenWave.

W 2001 roku niemiecka wytwórnia Jaro Medien wydała album Winter in Moscow , nagrany na początku lat 90. przez Zhelannaya, Starostin i Norvegian, Mari Boine . Potem nastąpił Tantsy Teney (Shadows 'Dances, 2001), akustyczny zestaw piosenek napisanych przez Sergeya Kalachyova na podstawie tekstów Inny. Kolejny studyjny album Vymysly (Fairytales) z rosyjskimi pieśniami ludowymi ukazał się w styczniu 2004 roku na GreenWave.  Jubileuszowy koncert Farlanders z okazji 10-lecia zespołu (został wydany na DVD w 2006 roku, jak Инна Жаланная и Farlanders ) okazał się być ich ostatnim.

W 2013 r. Inna Zhelannaya rozpoczęła współpracę z nowym zespołem, w skład którego weszli: Sergey „Grebstel” Kalatchov (bas), Oleg Maryakhin (saksofon, elektronika), Dmitry Frolov (perkusja) i Vladimir Goubatov (inżynier dźwięku, określany jako członek zespołu), jej nowe utwory łączące elementy folku, rocka progresywnego, jazzu, trance, elektroniki i psychedeli. Podwójny album Zhelannaya, Izvorot (The Bending), ukazał się w październiku 2014 roku, zdobywając uznanie krytyków.

https://youtu.be/pxjg1AyRHHI?list=RDZ-jMtImQ_7M

Елена Максимова, Наргиз Закирова, Инна Желанная – `Иван` – Голос – Полуфинал – Сезон 2

***

20 lutego 1966roku w DeKalb, w Illinois, urodziła się

Cindy Crawford – amerykańska supermodelka modelka i aktorka

Lata sukcesów w branży modelingu doprowadziły ją do międzynarodowej popularności. W pierwszych latach sławy została okrzyknięta jako „Baby Gia”, ze względu na swoje podobieństwo do legendarnej modelki Gii Carangi, amerykańskiej modelki, która zyskała popularność w latach 70. i na początku lat 80. XX wieku.

W latach 90. XX wieku stała się częścią „Wielkiej Szóstki” modelek, które miały największy wpływ na świat mody i kulturę popularną.

Cindy Crawford in 1987 Revlon Commercial

W 1993 i 2002 znalazła się w gronie 50 najpiękniejszych osób wybieranych przez magazyn People. W 1995 roku została uznana przez magazyn Forbes za najbogatszą modelkę na świecie.

„Dziwię się, że ludzie chcą mi tyle płacić tylko za to, że jestem”.

Pojawiała się na wielu okładkach magazynów dla kobiet oraz dedykowanych modzie, m.in. Cosmopolitan, Vogue, People, Harper’s Bazaar, Elle i Glamour. W 1998 liczba okładek z Crawford wyniosła ponad pięćset.

Po uzyskaniu wielkiej popularności, spróbowała swoich sił jako aktorka. Pojawiła się w komedii Herberta Rossa Tajemnica mojego sukcesu (The Secret of My Success, 1987) z Michaelem J. Foxem. Gościła w programie Saturday Night Live (1994) i Wieczór z muppetami (1996). Za rolę cenionej prawniczki Kate McQueen w filmie sensacyjnym Czysta gra (Fair Game, 1995) otrzymała trzy nominacje do Złotej Maliny w kategorii Najgorsza Aktorka i Najgorsza Gwiazda Filmowa oraz Najgorsza Ekranowa Para, wraz z Williamem Baldwinem. W serialu Frasier (1997) użyczyła głosu Dorothy. Wystąpiła też w sitcomie NBC Trzecia planeta od słońca (3rd Rock from the Sun, 1998) jako Mascha, dramacie Marka Christophera Klub 54 (54, 1998) u boku Ryana Phillippe’a, Salmy Hayek i Seli Ward, dramacie Małpi ród (The Simian Line, 2000) jako Sandra z Harrym Connickiem Jr., sitcomie ABC Jim wie lepiej (According to Jim, 2002) jako Gretchen Saunders, sitcomie Disney Channel Czarodzieje z Waverly Place (Wizards of Waverly Place, 2009) jako Bibi Rockford i serialu ABC Cougar Town: Miasto kocic (2015).

Modelka wiele razy angażowała się w akcje charytatywne, pomagając zwłaszcza dzieciom chorym na białaczkę. Crawford przez wiele lat była zwolenniczką programu University of Wisconsin-Madison dotyczącego onkologii dziecięcej i leczenia przeprowadzanego w tej dziedzinie. W 2007 stała się oficjalną reprezentantką Ronald McDonald House i jest częścią „Friends of RMH”, czyli grupy celebrytów wspierających tę organizację.

Bogate też było jej życie prywatne. Spotykała się z Robertem De Niro. W lipcu 1987 związała się z aktorem Richardem Gere, za którego 12 grudnia 1991 roku wyszła za mąż. Jednak 1 grudnia 1995 doszło do rozwodu. Spotykała się także z Johnem Enosem III (w sierpniu 1994), Jonem Stewartem (we wrześniu 1994), Johnem F. Kennedym Jr. (1995) oraz z Valem Kilmerem (1996). W kwietniu 1997 poznała przedsiębiorcę i byłego modela Rande’ego Gerbera, którego poślubiła 29 maja 1998. Mają dwoje dzieci: syna Presleya Walkera (1999) i córkę Kaię (2001).

Z okazji swoich 50. urodzin przygotowała prawdziwą gratkę dla fanów, mianowicie album z najlepszymi zdjęciami ze swojego archiwum. – To swego rodzaju sposób, aby świętować okrągłe urodziny, a nie ich się bać – wyznała wówczas.

Album „Becoming” (Cindy lubi ten tytuł, bo to „symboliczna podróż”) na 250 stronach zbiera portrety supermodelki, która w latach 90. była popularniejsza niż Madonna, a jej wpływy sięgały daleko poza świat mody. Album zawiera nie tylko zdjęcia ale i rady jakie udziela odnośnie życia, modelingu oraz rodziny.

Wystąpiła również w teledysku „Freeedom”, gdzie obok takich piękności jak Naomi Campbell i Tatjana – „utknęła w wannie z ręcznikiem na głowie”. Teledysk stał się wielkim hitem i był puszczany bez przerwy w MTV.

George Michael – Freedom! ’90 (Official Video)

***

20 lutego 1967 w Aberdeen, urodził się

Kurt Cobain – amerykański wokalista, gitarzysta, lider zespołu Nirvana

Kurt Donald Cobain to amerykański muzyk grunge’owy, kompozytor i autor tekstów założonego wraz z Kristem Novoselicem zespołu Nirvana. W 1989 wydali swoją pierwszą płytę Bleach.

W 2003 artysta został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone, a w 2006 na 20. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader.

Już od dzieciństwa interesował się muzyką, początkowo słuchał The Beatles i The Monkees, pod koniec lat 70. zainteresował się twórczością takich zespołów jak Kiss, Black Sabbath, Sex Pistols oraz The Clash.

W 1985 założył Fecal Matter, jednak dużo większą sławę przyniósł mu założony w 1987 wraz z Kristem Novoselicem grunge’owy zespół Nirvana, którego był wokalistą, gitarzystą oraz autorem tekstów.

W lutym 1992 ożenił się z Courtney Love, liderką zespołu Hole. Pięć miesięcy później urodziła się im córka Frances Bean Cobain. Kilka dni po jej narodzinach Nirvana dała koncert na Reading Festival.

W 1994 odbyło się ostatnie tournée Nirvany po Europie. Ponieważ Cobain był silnie uzależniony od heroiny, po powrocie do USA stawił się w klinice odwykowej, z której uciekł po kilku dniach i udał się do swojego domu, gdzie popełnił samobójstwo (5 kwietnia w Seattle).

Nirvana – Where Did You Sleep Last Night? (Legendado)

***

20 lutego 1972, w Myszkowie, przyszła na świat

Magdalena Cielecka – polska aktorka

Magdalena Lucyna Cielecka dzieciństwo spędziła w Żarkach-Letnisku. Na swoją szkołę średnią wybrała VII Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Częstochowie, w którym uczyła ceniona przez nią polonistka. Dla lekcji z nią zdecydowała się uczęszczać do klasy biologiczno-chemicznej. To za sprawą polonistki zainteresowała się teatrem, a do egzaminów wstępnych do szkoły aktorskiej przygotowywał ją częstochowski aktor Marek Ślosarski. Maturę zdała w 1991 roku. Jej ojciec zmarł, kiedy miała 19 lat. W 1995 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie.

Zadebiutowała w filmie Barbary Sass Pokuszenie (1995). Największą popularność zdobyła dzięki filmowi Samotność w sieci oraz roli w serialu Magda M., a przede wszystkim dzięki rolom teatralnym, szczególnie w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Od 2008 jest członkiem zespołu Nowego Teatru w Warszawie.

Występowała w Nowym Jorku (Dybuk, 2004; Krum, 2007 – spektakle w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego), Francji (Awinion), Belgii, na festiwalu w Edynburgu (wzbudzając entuzjazm brytyjskiej krytyki w 2008). W styczniu 2008 prezentowała dwa filmy ze swoim udziałem w Londynie (cykl „Polskie piękności”). W 2006 uczestniczyła w Festiwalu Polskich Filmów w Seattle. Na początku 2008 jako aktorka z filmu Katyń była obecna na festiwalu w Berlinie i na gali oscarowej.

Jest twarzą firmy Avon w Polsce. Reklamowała także gazetę „Dziennik”. W dwunastej serii programu TVN Szymon Majewski Show parodiowała Joannę Krupę w części „Rozmowy w tłoku”.

Przez kilka lat związana była z reżyserem Grzegorzem Jarzyną, a następnie z aktorem Andrzejem Chyrą. W 2013 roku poznała promotora kultury Izraela i przewodnika wycieczek Dawida Wajntrauba, z którym pozostaje w nieformalnym związku.

Jest laureatką wielu nagród, między innymi:

• 2000 – Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Amok
• 2001 – Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Zakochani
• 2002 – Polskie Nagrody Filmowe „Orły”: nominacja za najlepszą główną rolę kobiecą za film Egoiści
• 2002 – tytuł „Najpiękniejszej Polki” w plebiscycie Viva! Najpiękniejsi

Rzadko, bo rzadko – ale też śpiewa. I to dość dobrze.

Magdalena Cielecka, Do łezki łezka

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://mycompanypolska.pl;   http://viva.pl;