Wtorek, 15 stycznia – Dzień Wikipedii, Dzień Interlingwy, w roku 1938 przyszła na świat Barbara Wrzesińska – polska aktorka, w 1962 roku pod Salonikami odkryto Papirus z Derveni – najstarszy znany zachowany tekst literacki w Europie

Natomiast Niebieski Poniedziałek w tym roku przypada 21 stycznia, a to dlatego, że autor pseudonaukowej koncepcji „najgorszego dnia roku” – brytyjski psycholog, dr Cliff Arnall z Cardiff University, stworzył algorytm, według wyliczeń którego – najgorszym dniem jest poniedziałek, wypadający zawsze w ostatnim pełnym tygodniu stycznia.

***

Właśnie w tym dniu w zeszłym roku obchodziła swoje 80. urodziny. Dzisiaj świętuje 81.

Tą znakomitą jubilatką jest

Barbara Wrzesińska – polska aktorka radiowa, telewizyjna i teatralna

Urodziła się w Warszawie (1938) i występowała w Warszawie w teatrach: Współczesnym (1956–1973), Narodowym (1973–1976), Ateneum (1976–1993), Teatr Scena Prezentacje w Warszawie. Najbardziej znana z telewizyjnych kabaretów Olgi Lipińskiej. Laureatka m.in. Złotego Ekranu (1972), odznaczona medalem Per aspera ad astra przez Fundację Sceny na Piętrze (2001).

Odtwórczyni ról dramatycznych, m.in. Honey – Kto się boi Wirginii Woolf? E. Albeeg, Gladys – Aloes A. Fugarda czy Ala – Tango S. Mrożka, jak i komediowych i charakterystycznych, m.in. Molly – Opera za trzy grosze B. Brechta, Spika hrabina Tremendosa – Oni S.I. Witkiewicza oraz Eleonora – Zamek w Szwecji F. Sagan.

Czy lubiła panów? Była żoną Macieja Maciąga, Jacka Janczarskiego i przez trzy miesiące – Bohdana Łazuki.  Posłuchajmy jej peanów na temat panów:

***

15 stycznia, to także dzień w którym w 1962 roku, w Grecji

pod Salonikami odkryto Papirus z Derveni – najstarszy znany zachowany tekst literacki w Europie

Papirus z Derveni, ten najstarszy znany zachowany manuskrypt w dziejach literatury europejskiej (datowany na 340 p.n.e.), został zapisany na papirusie. W roku 2015 został wpisany na listę UNESCO Pamięć Świata.

Zwęglone strzępy papirusu z Derveni zostały znalezione w grobie wysoko urodzonego Macedończyka, który został pochowany na cmentarzu nieopodal starożytnego miasta Lete. Papirus zachował się przypadkiem, gdyż miał być spalony na stosie pogrzebowym, lecz musiał z niego przypadkiem spaść, dzięki czemu zachował się do dnia dzisiejszego.

Rękopis jest fragmentem traktatu filozoficznego, będącego alegorycznym komentarzem do starożytnego poematu. W tekście jako autor podawany jest sam Orfeusz, mityczny muzyk, który podążył do Hadesu za swoją ukochaną żoną, Eurydyką. Przypuszcza się, że tekst  powstał w II połowie V w. p.n.e. w kręgu greckiego filozofa Anaksagorasa, oskarżonego o ateizm nauczyciela Sokratesa. Jednakże sam papirus datowany jest na ok. 340 r. p.n.e., czyli na okres panowania Filipa II Macedońskiego, ojca Aleksandra Macedońskiego.

Traktat zawiera poemat opisujący narodziny bogów i inne przekonania religijne, koncentrując się przede wszystkim wokół Orfeusza. Tekst ten jest również interesujący z związku z powstałym w VII w. p. n.e. greckim nurtem religijnym, orfizmem, który miał wywodzić się właśnie od samego Orfeusza. Nurt religijny koncentrował się wokół kultu greckiego boga, Dionizosa i wywarł wpływ na kształt wczesnego chrześcijaństwa.

Papirus z Derveni przechowywany jest w Muzeum Archeologicznym w Salonikach.

***

Jeżeli ktoś z Was chce jeszcze powrócić do tematu Ireny Dziedzic, zapraszam do obejrzenia „Ona trzęsła Telewizją” –  (TUTAJ) .  Nie mnie oceniać na ile przedstawione sprawy są we właściwy sposób interpretowane. Jedno w tym filmie mnie urzekło – to klasa zarówno Pani Ireny jak i narratora, Tadeusza Sznuka. To już odchodzi a my zostajemy w bylejakości.

Szkoda…

I jeszcze jedno:

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://historia.org.pl;  tytułowy cytat „Mityczny Orfeusz …” – autor: Józef Wittlin, Orfeusz w piekle XX wieku (1930–1942)