Nie wątpię, że to się wszystkim przyda, wiec niech sobie mają, czyli … można i tak!

Niedziela, 7 kwietnia – Światowy Dzień Zdrowia, Dzień Pracownika Służby Zdrowia, Dzień Bobrów, Międzynarodowy Dzień Walki na Poduszki

Wydarzyło się:

(1827) Angielski aptekarz John Walker sprzedał pierwsze pudełko wynalezionych przez siebie zapałek

(1933) Premiera komedii romantycznej Jego ekscelencja subiekt w reżyserii Michała Waszyńskiego

Urodzili się:

(1920) Ravi Shankar – indyjski kompozytor wirtuoz gry na sitarze

(1980) Michał Gasz – polski wokalista, aktor

 

Światowy Dzień Zdrowia

Dzień Pracownika Służby Zdrowia

Dzień Bobrów

Międzynarodowy Dzień Walki na Poduszki

Jak zwykle – zainteresowanych zapraszam  (TUTAJ) .

 

***

86 lat temu, 7 kwietnia 1933 roku, miała miejsce

premiera komedii romantycznej Jego ekscelencja subiekt w reżyserii Michała Waszyńskiego

W roli tytułowej wystąpił Eugeniusz Bodo, czołowy amant polskiej kinematografii przedwojennej. Z filmu pochodzą piosenki „Tyle miłości” i „Złociste włoski”. Film został nakręcony w okresie wielkiego kryzysu. Napisy są w formie sprzed reformy ortografii polskiej w 1936 roku.

Jerzy jest uwielbianym przez klientki subiektem w ekskluzywnym domu mody Bogusława Hersego w Warszawie. Nadchodzi sylwestrowa noc. Jurek wypożycza sobie wieczorowy ubiór ze sklepowego manekina i wychodzi na miasto. Przypadkowo pomaga kobiecie, która przewróciła się na ulicy i trafia na bal sylwestrowy wyższych sfer w rezydencji państwa Poreckich. Szereg zabawnych nieporozumień prowadzi do tego, że towarzystwo bierze go za znanego i bardzo poważanego radcę Chełmońskiego. Jurek nie prostuje tego, bo zajęty jest adorowaniem córki gospodarzy – Ani. Młodzi szybko zakochują się w sobie. Subiekt udaje „ekscelencję” do czasu, kiedy przekonuje się, że miłość jego i panny Poreckiej nie ma przyszłości. Okazuje się bowiem, że rodzice Ani zamierzają wydać ją za tzw. dobrą partię – kogoś o wysokim statusie społecznym i materialnym. Poreccy są w bardzo złej sytuacji materialnej i liczą, że uratuje ich bogate zamążpójście córki. Zakochani są zmuszeni rozstać się, ale szereg zbiegów okoliczności oraz determinacja Jurka sprawiają, że ich los niespodziewanie odwraca się. Przyszły mąż Ani okazuje się hochsztaplerem, który liczy jedynie na jej posag.

Wśród obsadzonych aktorów, występują takie sławy przedwojennego kina, jak:

 

  • Eugeniusz Bodo – subiekt Jurek Czermoński i radca Chełmoński
  • Konrad Tom – dyrektor Teodor Porecki
  • Mieczysława Ćwiklińska – Idalia Porecka
  • Ina Benita – Ania, córka Poreckich
  • Wiktor Biegański – kierownik sklepu
  • Andrzej Bogucki – znajomy Poreckich, uczestnik balu sylwestrowego
  • Helena Buczyńska – Helena, żona radcy Ciapkiewicza
  • Feliks Chmurkowski – radca Józef Ciapkiewicz, kuzyn Poreckich
  • Zygmunt Chmielewski – Zygmunt Kracht
  • Franciszek Petersile – znajomy Krachta
  • Ludwik Fritsche – lokaj Poreckich i inni.

 

 

Eugeniusz Bodo i Ina Benita w filmie „Jego ekscelencja subiekt” – Tyle miłości 1933 r.

 

***

7 kwietnia 1827 roku

angielski aptekarz John Walker sprzedał pierwsze pudełko wynalezionych przez siebie zapałek

John Walker był nie tylko aptekarzem ale i i chemikiem (1781 – 1859).

W 1826 roku wynalazł zapałki, składające się z chloranu potasowego, siarczku antymonu i krochmalu, które zapalały się przez potarcie o pasek szklistego papieru. Zapalenie masy następowało jednak z trudnością i przebiegało w sposób gwałtowny.

Odkrycia dokonał przypadkiem mieszając potas z antymonem. Trochę substancji spadło mu na podłogę, więc tym samym patyczkiem potarł podłogę żeby zetrzeć resztkę substancji, a ten niespodziewanie zapalił się. Pierwszy komplet 100 zapałek osiągnął cenę jednego szylinga. Blaszana rurka, w której znajdowały się zapałki, kosztowała dwa szylingi.

 


Dopiero później Walker opracował kartonowe pudełko z kawałkiem papieru ściernego.
Cieszyły się dużą popularnością, chociaż nie zawsze łatwo dawały ogień. Walker nazwał je Lucyferami.

Nigdy nie opatentował swojego wynalazku, dlatego zapałki zaczęli produkować wszyscy, którzy mieli takie możliwości.
Na sugestię, aby wynalazca chronił swoje prawa własności intelektualnej, ponoć powiedział: „Nie wątpię, że to się wszystkim przyda, wiec niech sobie mają” .   😉

Kierunek badań nad zastosowaniem reakcji chemicznych do rozniecenia ognia uległ zmianie, gdy użyto do tego celu łatwo zapalnego białego fosforu odkrytego przez hamburskiego alchemika H. Branda w 1669 roku. Nie wyjaśniono ostatecznie, kto pierwszy posłużył się tym pierwiastkiem przy produkcji, nastąpiło to bowiem prawie jednocześnie i niezależnie w różnych krajach.

 

***

7 kwietnia 1920 roku w Waranasi, urodził się

Ravi Shankar – indyjski kompozytor, wirtuoz gry na sitarze

Wzbudził zainteresowanie i uznanie Zachodu dla muzyki indyjskiej, zwłaszcza dla związanej z tradycją północnych Indii.

W dzieciństwie wraz z młodszym bratem Uday Shankarem (tancerzem) i ojcem przeniósł się do Europy. W 1930 przeprowadził się do Paryża. W 1938 powrócił do Indii i zaczął kształcić się jako muzyk. Jego mistrzem był Ustad Baba Allauddin Khan.

W 1954 pierwszy raz publicznie wystąpił poza Indiami, grając na sitarze w Związku Radzieckim, a potem w Europie Zachodniej i w USA. Szerszej publiczności, zwłaszcza młodzieżowej, stał się znany szczególnie od czasu, kiedy członek grupy The Beatles, George Harrison zainteresował się grą na sitarze w 1965. Wskutek kontaktu z Harrisonem, Ravi Shankar został zaproszony w 1967 do występu na festiwalu muzyki pop w Monterey w Kalifornii, jak również występował w Woodstock w 1969. 5 czerwca 1972 George Harrison i Ravi Shankar zostali uhonorowani przez UNICEF nagrodą Child is Father to the Man w podziękowaniu za ich wkład w pomoc dotkniętemu głodem Bangladeszowi.

Ravi Shankar współpracował z wieloma muzykami zachodnimi, m.in. z Philipem Glassem, Yehudi Menuhinem, czy z wirtuozem fletu Jeanem Pierre’em Rampalem. Był ambasadorem muzyki i kultury hinduskiej w świecie zachodnim. Ravi Shankar w 1989 roku odwiedził Polskę i dał jeden koncert w filharmonii w Warszawie.

Komponował ragi, muzykę filmową i baletową; stworzył także dwa koncerty na sitar.

Gdy Ravi Shankar miał 21 lat, ożenił się z 14-letnią córką swojego guru Ustad Baby Allauddina Khana, Annapurną Devi, która również grała na sitarze. Z tego małżeństwa miał syna, Shubhendrę Shankara (1942–1992), który był malarzem i sitarzystą.

Następnie związał się ze swoją promotorką koncertów w Ameryce, Sue Jones, z którą miał córkę Norah Jones, znaną amerykańską piosenkarkę, autorkę tekstów i pianistkę.

Później poślubił Sukanyę Kotiyan, z którą miał drugą córkę, sitarzystkę Anoushkę, urodzoną w 1981.

Ravi Shankar – Tenth Decade in Concert: Live In Escondido (Raga Mala)

 

***

7 kwietnia 1980 w Knurowie, urodził się

Michał Gasz – polski wokalista, aktor musicalowy, autor tekstów i kompozytor

Jest absolwentem GWSH w Katowicach. Śpiewał w chórze Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. w Gliwicach (klasa gitary klasycznej) oraz Młodzieżowym Chórze Mieszanym „Schola Cantorum” w Knurowie.

W 2000 wystąpił w jednym z odcinków programu Szansa na sukces, otrzymał wyróżnienie za wykonanie piosenki „My” zespołu Myslovitz. W 2005 wygrał 12. finał konkursu z piosenką „Papierowe ptaki” z repertuaru Krystyny Prońko. W 2007 zaśpiewał piosenkę „Zdumienie” w odcinku z repertuarem Piotra Rubika.

 

 

W 2000, 2004 i 2005 zdobył Grand Prix 7., 11. i 12. Ogólnopolskiego Festiwalu Polskiej Piosenki lat 60. i 70. pt. Powróćmy do piękna w słowie i muzyce w Wyszkowie. W 2003 został wyróżniony w III Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Estradowej organizowanym przez ZASP w Warszawie, a w nagrodę wystąpił w koncercie finalistów w studiu koncertowym im. A. Osieckiej w radiowej „Trójce”. W trakcie koncertu zaśpiewał piosenki: „Nie widzę ciebie w swych marzeniach”, „Anioł w ciemnej dolinie” i „Czas nas uczy pogody”.

8 czerwca 2006 zagrał 1,5-godzinny koncert Hommage a Czeslaw Niemen – Wspomnienie w Musik – Literatur und Theater Polnisches Institut Berlin, poświęcony twórczości Czesława Niemena. Brał udział, jako solista, w kantacie Piotra Rubika i Zbigniewa Książka pt. Zakochani w Krakowie. Od początku maja 2007 jest solistą Oratoriów Piotra Rubika i Zbigniewa Książka. Co roku bierze udział w amerykańskiej trasie koncertowej wraz z Piotrem Rubikiem i zespołem solistów: USA (Chicago, New York) i Kanada (Toronto).

W 2009 ukazała się pięciopłytowa Wielka Kolekcja – Najpiękniejsze przeboje Rubika. 4 kwietnia odbyła się premiera widowiska Santo Subito – Cantobiografia Jana Pawła II stworzonego przez Rubika (z udziałem Gasza) i realizowanego w całości przez telewizję Polsat. 26 czerwca wraz Piotrem Rubikiem i Zofią Nowakowską uczestniczył w festiwalu TOPtrendy 2009 z utworem „Nie wstydź się mówić, że kochasz”, a 6 sierpnia wykonał piosenkę na Sopot Hit Festiwal. 2 października ukazało się dwupłytowe dzieło z muzyką z widowiska Santo Subito – Cantobiografia Jana Pawła II.

Współpracował z takimi wykonawcami, jak: Anna Jurksztowicz, Majka Jeżowska, Krystyna Prońko, Elżbieta Skrętkowska, Olga Szomańska-Radwan, Elżbieta Zapendowska, Laco Adamik, Jacek Cygan, Krzysztof Herdzin, Krzesimir Dębski, Grzegorz Piotrowski, Piotr Rubik, Janusz Radek, Paweł Zarecki, Jarosław Zawadzki, Krzysztof Zawadzki.

W 2006 wykonał wszystkie partie wokalne głównego bohatera Adasia w serialu Szatan z siódmej klasy. w tym piosenki, takie jak m.in.: „Lato lato”, „Szatan z VII B” (solo), „Tatuaże”, „Niech żyje cesarz”, „Raz mądry sędzia w Bagdadzie” (solo), „Na sposoby są sposoby”, „Cyfry w oczach wirują” (solo), „Sen budzony latem” (solo). Ma w dorobku nagrania do filmów animowanych, jak również do filmu z muzyką Krzesimira Dębskiego oraz DVD Krystyny Prońko Koncert 2005.

Śpiewał gościnnie w Teatrze Polonia – podczas koncertu „Karaoke w teatrze – czyli śpiewać jak to łatwo powiedzieć”, reż. Magda Umer.

Grał we współczesnej wersji musicalu „West Side Story” (Tony), reż. Laco Adamik – Teatr Rozrywki w Chorzowie, „Canterville Ghost” (Waszyngton), reż. Dariusz Miłkowski – Teatr Rozrywki w Chorzowie, jak i w spektaklu „Kram z piosenkami”, reż. Laco Adamik – Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie.

 

„Zdumienie” Michał Gasz

 

 

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://wynalazki.andrej.edu.p;

Dodaj komentarz