Judaizm to wiara wyznawana i praktykowana przez Maryję i jej Świętą Rodzinę. W tej wierze urodził się i wyrastał Jezus i do końca swojego życia żył według niej dopełniając ją przez swoje posłannictwo od Boga. Chrześcijaństwo, katolicyzm najgłębiej osadzone są w kulturze i wierze Żydów. Przez wieki Żydzi i chrześcijanie byli do siebie wrogo nastawieni i dochodziło między nimi do licznych spięć. Sytuacja zmieniła się dopiero w XX w. po Soborze Watykańskim II. Przełomowa była deklaracja „Nostra Aetate” (1965 r.), która wskazała na zakorzenienie Kościoła w dziejach i wierze Żydów, oraz na duchową więź, która go z nimi łączy.

Współczesny dialog Kościoła katolickiego z religiami niechrześcijańskimi jest pokłosiem Soboru Watykańskiego II (1962-1965). 28 października 1965 r. papież Paweł VI ogłosił Deklarację Soboru Watykańskiego II o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate. Najobszerniejszy i najistotniejszy czwarty punkt tej deklaracji odnosi się do relacji Kościoła z judaizmem. Deklaracja m.in. stwierdza, że Kościół jest „nowym Ludem Bożym”, ale przymierze Boga z Izraelem nigdy nie zostało zerwane. Deklaracja wzywa chrześcijan i Żydów do dialogu i potępia wszelkie prześladowania Żydów w historii, zwłaszcza wszelkie przejawy antysemityzmu. Najważniejsze wydaje się być jednak sformułowanie, że nie można Żydom jako narodowi przypisywać żadnej dziedzicznej i zbiorowej winy za śmierć Jezusa.

W rozwoju dialogu między judaizmem a chrześcijaństwem dużą rolę odegrał pontyfikat Jana Pawła II. 13 kwietnia 1986 r. w Rzymie, Ojciec Święty jako pierwszy w dziejach papież przekroczył próg Synagogi Większej, a w swoim przemówieniu do zgromadzonych czterokrotnie nazwał Żydów braćmi – zdanie, które wówczas padło: „Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi i – można powiedzieć – naszymi starszymi braćmi” jest jedną z najczęściej cytowanych wypowiedzi, jakie padły z ust papieża Jana Pawła II. Do historii przeszło przesłanie tego przemówienia – „Odnalezione braterstwo”. Ojciec Święty przywołał nauczanie Kościoła na temat postawy katolików wobec żydów i judaizmu, zawarte w deklaracji soborowej „Nostra aetate”. Podkreślił, że Kościół „opłakuje akty nienawiści, prześladowania, przejawy antysemityzmu, które kiedykolwiek i przez kogokolwiek kierowane były przeciw Żydom”. Papież stwierdził, że stosunek chrześcijan do religii żydowskiej jest „inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii. Jan Paweł II przypomniał, że „nie ma żadnych podstaw do jakiejkolwiek rzekomo teologicznie usprawiedliwionej dyskryminacji lub – co gorsza jeszcze – prześladowania Żydów”. Przypomniał, że Żydzi są powołani i umiłowani przez Boga w sposób nieodwracalny. Stwierdził, że jego wizyta to dopiero początek drogi pojednania. Na zakończenie papież i naczelny rabin Rzymu przekazali sobie wzajemnie pocałunek pokoju.

Z kolei w roku jubileuszowym Jan Paweł II udał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Trwała ona tydzień – od 20 do 26 marca 2000 r.

W 1998 r. po raz pierwszy obchodzono Dzień Judaizmu w Polsce w celu rozwoju dialogu chrześcijańsko-żydowskiego. W dialogu międzyreligijnym z założenia nie chodzi o nawracanie, ale o wzajemne poznanie, przełamywanie przesądów i zrozumienie wyznawców różnych religii. Zakłada on otwarcie na prawdę, uwagę i przychylność wobec drugiego człowieka oraz uczy, aby nie przedstawiać w niekorzystnym świetle religii wyznawanej przez innych ludzi. Równocześnie – co podkreślił papież Franciszek w czasie sesji plenarnej Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego – dialog nie oznacza rezygnacji z własnej tożsamości ani ustępstw w wierze. Wręcz przeciwnie – „prawdziwe otwarcie zakłada pozostanie wiernym swoim najgłębszym przekonaniom, z jasną i radosną tożsamością”. Celem dialogu jest nie tylko wzajemne poznanie, ale także współpraca w zakresie wspólnych wartości humanistycznych (np. wolności religijnej).

Dzień Dialogu z Judaizmem obchodzony jest na świecie od 1989 roku. W Polsce został on ustanowiony przez Episkopat Polski w 1997 r. Po raz pierwszy Dzień  obchodzono 17 stycznia 1998 r. Odbywał się on pod hasłem „Kto spotyka Jezusa Chrystusa, spotyka judaizm”. Hasłem tegorocznych obchodów są słowa z Księgi Izajasza: „Pokój! Pokój dalekim i bliskim!”.