Nie ma ich, wyszli z swoją śmiercią i troską w krematoriów dym, ku Judei, czyli … ofiary holokaustu

Sobota, 27 stycznia – Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu, Dzień Dialogu z Islamem, Dzień Pracownika Publicznych Służb Zatrudnienia

 

 

 

Michał Lorenc – Po-lin Okruchy pamięci

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu

Zagłada Żydów, Holocaust („całopalenie, ofiara całopalna”), Shoah, Szoa to ludobójstwo około 6 milionów europejskich Żydów oraz innych prześladowanych grup, dokonane w czasie II wojny światowej przez III Rzeszę i wspierane w różnym stopniu przez uzależnione od niej państwa sojusznicze.

Liczba żydowskich ofiar Holocaustu jest szacowana na prawie 6 milionów, choć dokładna liczba nie jest znana z powodu braku kompletnej ewidencji oraz systematycznego niszczenia archiwów i zacierania śladów przez władze niemieckie w obliczu klęski wojennej. Jedną trzecią tej liczby, czyli ok. 2 miliony, stanowiły dzieci. Liczba polskich Żydów wśród ofiar Zagłady szacowana jest według różnych źródeł od 2,6 mln do 3,3 mln osób.

 

 

 

 

Islam.wmv

Dzień Dialogu z Islamem

Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce – obchodzony jest corocznie 26 stycznia, jako dzień modlitw poświęcony islamowi. Został ustanowiony w 2001 roku przez Komitet ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi.

Dzień ten organizuje Komitet ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi, który wchodzi w skład Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego Konferencji Episkopatu Polski i zajmuje się przede wszystkim dialogiem z islamem. Przewodniczący Komitetu uczestniczy w pracach Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów – jedynej takiej organizacji na świecie. Centralne obchody tego dnia odbywają się w Warszawie.

 

 

Dzień Pracownika Publicznych Służb Zatrudnienia

To święto upamiętniające początek polskich służb zatrudnienia, który miał miejsce w 1919 roku, kiedy to Józef Piłsudski, wówczas Naczelnik Państwa, podpisał dekret o organizacji urzędów pośrednictwa pracy. Dziś struktura służb zatrudnienia obejmuje ponad 350 urzędów, które obsługują 16 województw i 379 powiatów. Od 2004 roku wchodzą one w skład Europejskich Służb Zatrudnienia, które mają za zadanie wspierać mobilność pracowników na europejskim rynku pracy.
Pracownicy urzędów pracy na przestrzeni ostatnich dekad mieli mniej lub więcej do zrobienia – wpływ na to miał przede wszystkim panujący ustrój gospodarczo-polityczny. W czasach PRL-u nie pracował tylko ten, kto nie chciał. Bezrobocie co prawda występowało, ale było to tzw. bezrobocie ukryte – do wykonania określonej pracy przydzielano po prostu więcej osób, niż było to konieczne. Dzięki temu niektórym płaciło się praktycznie za samo stawienie się w miejscu pracy. Po roku 1989 przestało być tak różowo – pojawiające się prywatne przedsiębiorstwa nie mogły pozwolić sobie na nadwyżkę zatrudnienia, co więcej, rosło zapotrzebowanie na wykształconych i wykwalifikowanych pracowników. Najgorszy w kapitalistycznej Polsce rok dla Publicznych Służb Zatrudnienia (a tym samym dla obywateli) to niewątpliwie 2002, kiedy bez pracy pozostawało ponad 3 miliony osób. Do dziś bezrobocie jest jednym za największych problemów społecznych w kraju. Urzędy pracy nie są przy tym powszechnie postrzegane jako pomoc w uzyskaniu zatrudnienia – kojarzą się większości z długimi kolejkami i zbędną biurokracją. Na jednego pośrednika pracy przypada dziś w Polsce ponad 100 bezrobotnych. Ostatnie lata przyniosły jednak pewne zmiany, związane z członkostwem w Unii Europejskiej. Coraz więcej osób korzysta z możliwości dofinansowania własnych przedsięwzięć oraz z rozmaitych form aktywizacji, takich jak bezpłatne kursy i szkolenia.

 

 

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://www.kalbi.pl;   Józef Łobodowski „Ballada lubelska”;

Dodaj komentarz