Piątek, 1 marca – Międzynarodowy Dzień Walki przeciwko Zbrojeniom Atomowym, Światowy Dzień Obrony Cywilnej, Światowy Dzień Świadomości Autoagresji, Dzień Puszystych, Dzień Piegów, Zero dla Dyskryminacji, Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, Międzynarodowy Dzień Przytulania Bibliotekarza, Dzień Wiedzy o Samookaleczeniach
Wydarzyło się:
(1957) Ukazało się pierwsze wydanie czasopisma „Ekran”
(1982) Premiera komedii kryminalnej Vabank w reżyserii Juliusza Machulskiego
(1973) Ukazał się album The Dark Side of the Moon brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd
Urodzili się:
(1917) Krystyna Feldman – polska aktorka
(1923) Harry Belafonte – amerykański piosenkarz i aktor
(1939) Leo Brouwer – kubański kompozytor, gitarzysta i dyrygent
Międzynarodowy Dzień Walki przeciwko Zbrojeniom Atomowym
Światowy Dzień Obrony Cywilnej
Światowy Dzień Świadomości Autoagresji
Dzień Puszystych
Dzień Piegów
Zero dla Dyskryminacji
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”
Międzynarodowy Dzień Przytulania Bibliotekarza
Dzień Wiedzy o Samookaleczeniach
Wiadomości o tych wszystkich świętach nietypowych znajdziecie (TUTAJ) . Również dzisiaj świętujemy
Światowy Dzień Modlitwy
lub też – Światowy Dzień Modlitwy Kobiet, ponieważ obchodzony jest on na całym świecie w pierwszy piątek marca, a właśnie dzisiaj jest pierwszy piątek. Zapraszam (TUTAJ) .
***
62 lata temu, 1 marca 1957 roku
ukazało się pierwsze wydanie czasopisma „Ekran”
Ekran to było czasopismo filmowo-telewizyjne. Pierwszy numer ukazał się 1 marca 1957 w formacie A3 (297 mm x 420 mm) i objętości 16 stron. Redakcja tygodnika mieściła się w Warszawie przy ul. Foksal 10, a wydawcą był Zarząd Główny TPPR.
Na początku był wydawany pod tytułem: „Ekran. Tygodnik filmowo-telewizyjny”.
Od trzeciego numeru nazwę zmieniono na: „Ekran. Tygodniowy magazyn filmowy i telewizyjny dla dyskusyjnych klubów filmowych”,
a od 1990 na: „Ekran. Kino, TV wideo, TV sat. Magazyn ilustrowany”.
Od 1986 redakcja czasopisma przyznawała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego młodym talentom aktorskim. Obecnie patronem tej nagrody jest miesięcznik „Kino”. Corocznie przyznawano również nagrody Złoty Ekran dla wyróżniających się aktorów i osobowości telewizyjnych.
***
37 lat temu, 1 marca 1982 roku odbyła się
premiera komedii kryminalnej Vabank w reżyserii Juliusza Machulskiego
Vabank to debiut reżyserski Juliusza Machulskiego, wyreżyserowany przez niego jeszcze w trakcie studiów. Film jest komedią kryminalną rozgrywającą się w międzywojennej Polsce, w Warszawie w 1934.
Główne role w filmie: Jan Machulski (Henryk Kwinto), Leonard Pietraszak (Gustaw Kramer), Witold Pyrkosz (J.J. Duńczyk), Krzysztof Kiersznowski (Nuta) i Jacek Chmielnik (Moks).
Zdjęcia do filmu powstały w Łodzi (m.in. na ul. Moniuszki, w hotelu Grand w Łodzi, w banku przy al. Kościuszki, na cmentarzu przy ul. Ogrodowej i w budynku sądu przy placu Dąbrowskiego). W filmie „zagrał” także łódzki fotoplastikon, który podczas realizacji filmu znajdował się w Pałacu Izraela Poznańskiego (Fotoplastikon Warszawski), a obecnie należy do zbiorów Muzeum Kinematografii w Łodzi. Zdjęcia realizowano również w Piotrkowie Trybunalskim (na placu Kościuszki, ul. Sieradzkiej i kilku podwórkach), gdzie mieścił się bank Kramera.
Wiedzieliście o trzeciej części „Vabanku”? – Mikrofilm
***
47 lat temu, 1 marca 1973 roku
ukazał się album The Dark Side of the Moon brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd
The Dark Side of the Moon to album koncepcyjny brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd. Tematami 9 utworów na płycie są problemy współczesnego życia: pieniądze, chciwość, przemijanie, szaleństwo i wojna.
Dark Side of the Moon jest drugim, po Thrillerze Michaela Jacksona najlepiej sprzedającym się albumem w historii muzyki, sprzedano już ponad 50 milionów egzemplarzy. Płyta The Dark Side of the Moon spędziła bez przerwy 741 tygodni (14 lat) na amerykańskiej liście Billboard 200, dłużej niż jakikolwiek album w historii fonografii.
W 2003 album został sklasyfikowany na 43. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone
Breathe (In The Air)
***
1 marca 1916 roku we Lwowie, urodziła się
Krystyna Feldman – polska aktorka
Krystyna Zofia Feldman to dwukrotna laureatka Orła za drugoplanową rolę w filmie To ja, złodziej i pierwszoplanową w filmie Mój Nikifor.
Najbardziej znana z roli babki Kiepskiej w sitcomie Świat według Kiepskich oraz malarza Nikifora w filmie Mój Nikifor. Znana także z bardzo wyrazistych ról epizodycznych.
Urodziła się w rodzinie polsko-żydowskiej. Była córką aktora specjalizującego się w rolach szekspirowskich, uchodzącego za gwiazdę początku XX wieku Ferdynanda Feldmana i aktorki teatralnej i śpiewaczki operowej Katarzyny Feldman z domu Sawickiej. Grała małe role od piątego roku życia. Po śmierci ojca matka kształciła ją w prywatnym lwowskim studiu aktorskim prowadzonym przez aktora Janusza Strachockiego. W 1934 ukończyła gimnazjum im. Królowej Jadwigi we Lwowie; maturę zdała eksternistycznie, aby zdążyć na egzaminy do szkoły teatralnej. Po trzech latach nauki, w 1937, ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie. Niedługo potem debiutowała w Teatrze Miejskim we Lwowie. W 1939 została zaangażowana do teatru w Łucku, jednak po wybuchu II wojny światowej wróciła do Lwowa. W 1942 została zaprzysiężona jako żołnierz Armii Krajowej. Pełniła w niej funkcję łączniczki.
Na scenę teatru lwowskiego powróciła w 1944 po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej. Zagrała wówczas męską rolę Staszka w Weselu Wyspiańskiego, reżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego. Po wojnie występowała w teatrach, między innymi Łodzi (przez kilkanaście lat była aktorką i pomocnikiem reżysera oraz reżyserem u Kazimierza Dejmka w Teatrze Nowym, występowała również w tamtejszym Teatrze Powszechnym), Katowic, Szczecina, Opola, Krakowa (w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie) i Poznania (w Teatrze Polskim oraz – od 1983 – w Teatrze Nowym.
Zagrała również kilkanaście ról w spektaklach Teatru Telewizji, między innymi u Jerzego Antczaka, Andrzeja Barańskiego, Rudolfa Zioły, Olgi Lipińskiej i trzykrotnie u Izabelli Cywińskiej.
W ostatnich latach rozgłos przyniosła jej rola w filmie „Mój Nikifor”, w którym Feldman wcieliła się w postać łemkowskiego malarza, prymitywisty. Za tę rolę otrzymała Złotego Lwa. Była również nominowana do Polskich Nagród Filmowych Orły 2005 w kategorii: najlepsza główna rola kobieca.
Feldman zmarła w swoim poznańskim mieszkaniu 24 stycznia 2007. Pochowano ją w alei Zasłużonych na cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu. Zgodnie z życzeniem złożono ją do grobu w kostiumie z ostatniego spektaklu – monodramu I to mi zostało. Miała 91 lat.
***
1 marca 1927 roku w Nowym Jorku, urodził się
Harry Belafonte – amerykański piosenkarz i aktor
Harry Belafonte, a właściwie Harold George Belafonte Jr. to nie tylko piosenkarz i aktor filmowy ale aktywista społeczny, odznaczony w 1994 Narodowym Medalem Sztuki.
Syn Melvine (z domu Love) i szefa kuchni Harolda George’a Belafonte. Popularny szczególnie w latach 50. Wykonywał głównie taneczne piosenki w stylu calypso, śpiewał również pieśni religijne – spirituals.
Pierwszy Afroamerykanin – zdobywca nagród Emmy. W 1985 był autorem pomysłu na nagranie utworu „We Are the World”. Znany z walki o prawa człowieka, w 1987 został mianowany ambasadorem dobrej woli UNICEF.
W 1953 zadebiutował w roli aktorskiej jako dyrektor szkoły w dramacie Bright Road. Rok potem Otto Preminger powierzył mu rolę Joego, obiecującego żołnierza, wybranego do szkoły lotniczej, w dramacie muzycznym Czarna Carmen (1954). W dramacie Jána Kadára Mój anioł stróż (The Angel Levine, 1970) wystąpił jako Alexander Levine. Sidney Poitier zaangażował go do roli duchownego w westernie Buck and the Preacher (1972) oraz jako gangstera Geechie Dan Beauford w komedii Sobotnia noc (1974) z Billem Cosby. W 1978 gościł w programie Muppet Show. Zagrał też w filmach Roberta Altmana: Gracz (1992), Prêt-à-Porter (1994) i Kansas City (1996). Użyczył swojego głosu w filmie animowanym I pies, i wydra (1999). Można go było potem zobaczyć w dramacie Emilio Esteveza Bobby (2006) i miniserialu dokumentalnym Kiedy puściły wały: Requiem w 4 aktach (2006).
Prywatnie z pierwszego małżeństwa z Marguerite Mazique Byrd ma dwie córki, z drugiego z Julie Robinson ma syna i córkę. Z trzecią żoną Pamel Frank nie ma dzieci.
Muppet Songs Harry Belafonte Day O Banana Boat Song
***
1 marca 1939 w Hawanie, urodził się
Leo Brouwer – kubański kompozytor, gitarzysta i dyrygent
Leo Brouwer a właściwie Juan Leovigildo Brouwer Mezquida to artysta, dzięki którego muzyce wiele kubańskich filmów stało się sławnych na świecie. Jako gitarzysta nagrał ponad 100 płyt. Nieraz występował na polskiej scenie m.in. we Wrocławiu, Tychach. Jego twórczość to nie tylko utwory dla zaawansowanych gitarzystów. Skomponował również cykle etiud dla początkujących.
Leo Brouwer Plays Guitar Rare Colour Late 1960s/ Early 1970s Footage, Cuban Mus
Źródło: https://pl.wikipedia.org; https://pl.wikiquote.org;