PNŚ (Pytanie na śniadanie) – Nie jedzą, nie piją – kim są bretarianie?

 A teraz chciałam zaprezentować człowieka, który nie ma wykształcenia medycznego, ale przez całe lata (sic!), czytał poważne książki medyczne, obserwował pracę lekarzy stosujących medycynę naturalną, towarzyszył im przy różnego rodzaju zabiegach i śmiem twierdzić, że    wiedzę ma (czasami troszkę chaotyczną, czasami może i lekko powierzchowną) – nie mniejszą niż niejeden lekarz na stażu (a może i po). To jest moja prywatna opinia, opinia osoby, która z medycyną ma do czynienia tylko i aż podczas wizyt u lekarzy. I nie tylko pierwszego kontaktu, ale różnych specjalistów.

Jerzego Ziębę postrzegam jako człowieka uważnego i myślącego, a przede wszystkim umiejącego wyciągać wnioski. I dlatego uważam, że warto go czasami posłuchać. A to, że na raka chemia jest nieskuteczna, to nie tylko jego słowa – proszę przeczytać jeszcze raz mój wpis z 14 sierpnia, zamieszczony (TUTAJ). Jak każdy człowiek i jak każda działalność ma swoich popleczników i adwersarzy. W tym właśnie przypadku nie zgodzę się z moją skądinąd ulubioną Wikipedią, która zamieściła o Ziębie prześmiewczy tekst, przytaczając zdania wyrwane z kontekstu a mające podkreślić jego ignoranctwo. Niestety, za Wikipedią stoją też ludzie, którzy ją redagują i zatwierdzają. Czy obiektywnie? W tym momencie nie będę polemizować. Faktem jest, że pan Zięba trafił na prześmiewcę i dostało mu się po uszach.

Ale, ale, odeszłam za bardzo od tematu. Wracam więc i pokazuję coś, co jest chyba w opozycji do ideologii bretarian choć mówi jakby o tym samym.

https://youtu.be/3b7aqWExcjI

Jerzy Zięba o głodówkach leczniczych

O leczniczych właściwościach głodówek mówi się dużo, między innymi mówią o tym – lek. med Hubert Czerniak  (TUTAJ), dr Janusz Kołodziejczyk (TUTAJ) , dr Ewa Dąbrowska  (TUTAJ)   oraz jeszcze inni, których jeśli chcecie, znajdziecie sami.

Otóż lekarze już chodzą w usztywniających togach i roztaczają wokół siebie aurę tajemniczości (bo mało co mówią choremu motłochowi). A ja jeszcze dodam – aurę niedostępności (a przynajmniej dla większości).

No i widzicie – do wszystkiego można się doczepić, jeżeli tylko się chce.

Zupełnie jak małe dzieci  🙁