Wtorek, 18 grudnia – Międzynarodowy Dzień Migrantów, premiera baletu „Dziadek do orzechów” z muzyką Piotra Czajkowskiego, Krystyna Janda – polska aktorka filmowa i teatralna piosenkarka, Brad Pitt – amerykański aktor i producent filmowy, Anna Powierza – polska aktorka
Dzisiaj obchodzimy
Międzynarodowy Dzień Migrantów
Informacje o Nim, znajdziecie (TUTAJ) .
Ale to nie wszystko, bowiem w swojej kolejce czekają różne ciekawe wydarzenia, które na przestrzeni lat miały okazję zaistnieć w tym właśnie dniu. I tak:
18 grudnia 1892 roku, w Petersburgu, odbyła się
premiera baletu „Dziadek do orzechów” z muzyką Piotra Czajkowskiego
BOLSHOI BALLET LIVE | 2017–18 | „Dziadek do orzechów” | Walc kwiatów
Premiera odbyła się 18 grudnia 1892 roku w ST. Petersburgu, w Teatrze Mariińskim. Dyrygował Riccardo Drigo. Tańczyli: Stanisława Bielinskaja – Klara, Siergiej Legat – Dziadek do Orzechów/Książę, Timofiej Stukolkin jako Drosselmeyer.
Poza Rosją pierwsze skrócone wykonanie miało miejsce w Budapeszcie, w 1927 roku. Pełny balet wystawiono w 1934 roku w Londynie, w Ameryce dopiero w 1944 roku w San Francisco. 10 lat później, w 1954 roku cały balet wystawiono w Nowym Jorku. To przedstawienie zostało bardzo dobrze przyjęte i od niego „Dziadek do Orzechów” rozpoczął pochód przez całe USA i po świecie.
***
18 grudnia 1952 w Starachowicach, przyszła na świat
Krystyna Janda – polska aktorka filmowa i teatralna, piosenkarka
ale też reżyserka, pisarka, felietonistka, dyrektor artystyczny Teatru „Polonia” oraz Och-Teatru w Warszawie.
Krystyna Janda jest absolwentką Państwowego Liceum Plastycznego a potem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
Janda debiutowała już w czasie studiów w dramacie Trzy siostry Antona Czechowa; w tym samym roku zagrała w ulicznej grotesce scenicznej Bal manekinów. W 1976 zagrała rolę Doriana Graya w Teatrze Małym w Warszawie. W latach 1976–1987 była aktorką Teatru Ateneum w Warszawie.
Po raz pierwszy na ekranie pojawiła się w 1973 r. w serialu Czarne chmury, ale dopiero film Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976) był przełomem w jej karierze artystycznej. Grywa najczęściej postacie kobiet silnych i zdecydowanych o bogatym życiu wewnętrznym. Do najbardziej znanych należą jej role w filmach – oprócz Człowieka z marmuru – Człowiek z żelaza, Przesłuchanie oraz Kochankowie mojej mamy.
Na estradzie Janda debiutowała w 1977 na XV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu piosenką Guma do żucia z muzyką i do słów Marka Grechuty. Piosenkę tę możecie wysłuchać (TUTAJ) , a piosenką w której Jandę lubię najbardziej, jest:
HQ – Opole 97, „Zielono Mi”, Na zakręcie, Janda
Od lat 80. gra nieprzerwanie w filmach kinowych i telewizyjnych oraz w sztukach teatralnych. Także reżyseruje w teatrze i telewizji. Ma na swoim koncie reżyserię filmu fabularnego Pestka, według kultowej powieści o miłości autorstwa Anki Kowalskiej.
W teatrze zagrała około 60 ról od antyku przez Szekspira do współczesnego repertuaru teatralnego polskiego i światowego. Przy czym ma na swoim koncie sukcesy właściwie we wszystkich gatunkach scenicznych.
Jest laureatką wielu nagród przyznawanych w Polsce, jak i na świecie. Za rolę w filmie Przesłuchanie otrzymała Złotą Palmę na festiwalu w Cannes, a za rolę w filmie Zwolnieni z życia Waldemara Krzystka – Srebrną Muszlę w San Sebastián. Za rolę w filmie niemiecko-francuskim Laputa knerii Helmy Sanders-Brahms została nagrodzona na festiwalu w Montrealu.
Gra, śpiewa, reżyseruje, pisze, wydała 6 płyt i 5 książek. Wielokrotnie nagradzana jako najpopularniejsza i najbardziej ceniona aktorka w kraju. W roku 1998 w ankiecie „Koniec wieku” przeprowadzonej przez tygodnik „Polityka” została wybrana do grona najwybitniejszych aktorów XX wieku.
W 2000 roku odbyła jedną z największych tras teatralnych w historii polskiego teatru (Sto twarzy Krystyny Jandy). W ciągu dwóch miesięcy zagrała 48 spektakli w 8 największych miastach Polski.
W 2005 roku podjęła też – jako jedna z pierwszych – wyzwanie stworzenia własnego, prywatnego teatru w Warszawie, Teatru „Polonia”[6]. Jest również fundatorką i Prezesem Zarządu Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury. 16 stycznia 2010 roku Fundacja Krystyny Jandy na rzecz Kultury świętowała otwarcie nowej sceny nazwanej Och-Teatr, mieszczącej się w Warszawie przy ulicy Grójeckiej w sali dawnego kina „Ochota”.
W maju 2006 roku otrzymała nagrodę Medaille Charlemagne pour des Medias Européens (Medal Karola Wielkiego Europejska nagroda mediów) za wybitny dorobek aktorski, zaangażowanie w europejskie porozumienie między Wschodem i Zachodem oraz walkę o równouprawnienie kobiet. W tym samym roku za rolę Tonki Babić w spektaklu Ucho, gardło, nóż (w jej własnej reżyserii) została nagrodzona prestiżowym Feliksem Warszawskim. Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji Okularnicy.
Pisuje felietony m.in. do magazynu „Poradnik Domowy”, a wcześniej także do miesięczników Pani oraz Uroda, występuje w reklamach telewizyjnych. Prowadzi blog.
We wrześniu 2015 roku na rynku pojawiły się kosmetyki sygnowane jej nazwiskiem.
Dzisiaj świętuje swoje 66 urodziny!
***
11 lat później, 18 grudnia 1963 w Shawnee, w stanie Oklahoma w rodzinie baptystów, urodził się
Brad Pitt – amerykański aktor, producent filmowy
Dzieciństwo i młodzieńcze lata spędził w Springfield w Missouri. W latach 1982-86 studiował dziennikarstwo ze specjalizacją w reklamie, lecz dwa tygodnie przed zakończeniem studiów, z 325 dolarami w kieszeni zdecydował się wyjechać do Los Angeles.
Miał studiować reklamę i grafikę w Pasadenie, jednak ostatecznie przez sześć lat uczył się aktorstwa . W międzyczasie podjął pracę jako kierowca limuzyny, rozdawał próbki papierosów, a także ubrany w kostium wielkiego kurczaka reklamował sieć restauracji El Pollo Loco.
Pojawiał się na srebrnym ekranie, m.in. w operach mydlanych: Inny świat i Dallas, sitcomie Dzieciaki, kłopoty i my oraz serialach: Jump Street.
Na kinowym ekranie zadebiutował rolą uczestnika party w ekranizacji powieści Breta Eastona Ellisa o zblazowanych bogatych nastolatkach z Los Angeles Mniej niż zero. Był modelem w reklamowym spocie marki Levi’s. Przełomem w karierze stała się postać zadziornego i uwodzicielskiego autostopowicza J.D. w filmie Thelma i Louise z Geeną Davis i Susan Sarandon.
Dzięki kolejnej roli psychopatycznego seryjnego mordercy, prostaka i cynika oczekującego od życia mocnych wrażeń w dramacie kryminalnym Kalifornia odebrał w 1993 nagrodę ShoWest jako Gwiazdor Jutra. Za postać wampira Louisa de Pointe du Laca w kasowym horrorze Wywiad z wampirem Neila Jordana otrzymał dwie nagrody MTV Movie Awards i nominację do nagrody Saturna, ale jednocześnie dostał wraz z Tomem Cruise antynagrodę Złotej Maliny. Rola nieokrzesanego buntownika i niespokojnego duchem Tristana, pełnego pasji jednego z braci Ludlow w melodramacie wojennym Wichry namiętności przyniosła mu nagrodę Brązowego Kowboja i nominację do nagrody Złotego Globu. Znakomite recenzje, nagrodę Złotego Globu, Saturna, Blockbuster Entertainment, Universe Reader’s Choice Award i nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego zdobył za kreację obłąkanego syna znanego naukowca i znawcy wirusów w dramacie sci-fi 12 małp. Natomiast za rolę aroganckiego detektywa w thrillerze Siedem został uhonorowany nagrodą MTV Movie Award.
W 2001 w filmie Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra wcielił się w postać Rusty’ego Ryana; swoją rolę powtórzył sequelach filmu: Ocean’s Twelve: Dogrywka i Ocean’s Thirteen (). Za postać Willa Colberta w sitcomie Przyjaciele (Friends, 2001) nominowany był do nagrody Emmy.
W 1995 i 2000 roku tygodnik People umieścił Brada Pitta na liście 50. najpiękniejszych ludzi świata.
Jako producent filmowy dramatu kryminalnego Martina Scorsese Infiltracja (The Departed, 2006) z Jackiem Nicholsonem, Leonardem DiCaprio, Mattem Damonem, Markiem Wahlbergem i Alekiem Baldwinem otrzymał nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. Rola turysty na pustyni w Maroko – męża kobiety postrzelonej w autokarze (z którą wybrał się w podróż mającą poprawić ich małżeńskie relacje po stracie dziecka) w dramacie Babel (2006) przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu. W 2008 został obsadzony w roli Chada Feldheimera w filmie Joela i Ethana Coenów Tajne przez poufne (Burn After Reading). Za rolę Benjamina Buttona w Ciekawym przypadku Benjamina Buttona, w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy, otrzymał nominacje: do Oskara, do Nagrody BAFTA 2008, do Nagrody Satelita 2008 oraz Nagrody Gildii Aktorów Filmowych 2008.
Rok 2009 to rola w Bękartach wojny, za który to film nie otrzymał nawet żadnej nominacji.
W roku 20012 otrzymał nominację do Oskara (najlepszy aktor pierwszoplanowy), nominację Złoty Glob (najlepszy aktor w dramacie) oraz nominację BAFTA za film Moneyball.
Rok 2014 przyniósł mu następne sukcesy, za film World War Z w postaci nominacji SATURN oraz nominacji Critics’ Choice w kategorii najlepszy aktor a także nominację Kryształowa Statuetka w kategorii lubiony aktor w filmie akcji.
W roku 2015 za film Furia otrzymał nominację Kryształowa Statuetka w kategorii lubiony aktor oraz nominację Critics’ Choice w kategorii ulubiony aktor w filmie akcji.
W 2016 grał w filmie Big Short, ale bez większych sukcesów.
W tym samym roku gwiazdor rozstał się z Angeliną Jolie. Przez 12 lat tworzyli związek kąśliwie nazywany przez media „Brangeliną”. Obecnie toczą sądową batalię o prawo do opieki nad szóstką swoich dzieci. Aktor niedawno przyznał, że miał problem z narkotykami i alkoholem.
W przyszłym roku na ekrany film wejdzie nowy film Quentina Tarantino o zamordowaniu przez bandę Charlesa Mansona żony Romana Polańskiego, Sharon Tate. Brad Pitt wystąpi w jednej z głównych ról.
Dzisiaj kończy 55 lat.
Meet Joe Black (1998) – That Was Wonderful Scene (7/10) | Movieclips
W 1998 roku zagrał tytułową postać w filmie Martina Bresta Joe Black. Film warto obejrzeć nie tylko ze względu na znakomitą obsadę (Brad Pitt, zdobywca Oskara Anthony Hopkins oraz początkująca Claire Forlani). „Joe Black” bez wątpienia jest jednym ze smutniejszych i ciekawszych filmów opowiadających o śmierci.
Godna uwagi jest także ścieżka dźwiękowa. Twórcą jej jest znakomity reżyser muzyki filmowej, Thomas Newman, który został trzykrotnie nominowany do Oskara. Dzięki jego staraniom, realizacja jest ciepła, zmuszająca widza do refleksji.
Film wyróżnia się delikatnymi scenami erotycznymi jakich we współczesnym kinie już właściwie się nie widzi.
***
Najbardziej znana jest nam z serialu „Klan”. Dziś skończyła 40 lat. To urodzona w 1978 roku
Anna Powierza, polska aktorka
Jest absolwentką Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na wydziale filozofii i historii sztuki.
Jako modelka występowała w erotycznych sesjach zdjęciowych do czasopism „Playboy” i „CKM”. Brała udział w pierwszej edycji programu Gwiezdny Cyrk, w którym dotarła do finału i zajęła drugie miejsce, przegrywając z Kamilą Porczyk.
Jest autorką książki Jak zostać sławną (Wydawnictwo Otwarte, 2008)
Grała w takich filmach fabularnych, jak: (1994) Panna z mokrą głową, (1995) Awantura o Basię, (1995) Nic śmiesznego, (1996) Panna Nikt, (1998) Złoto dezerterów, (1999) Ajlawju, (2001) Listy miłosne, (2002) Dzień świra,(2005) Inheritance, (2015) Radosław Prolog, (2016) Jan Mazurkiewicz ps. „Radosław”
oraz w serialach, jak: (1994) Panna z mokrą głową, (1994–1995) Spółka rodzinna, (1995) Sukces, (1996) Awantura o Basię, (1998) Klasa na obcasach, (1999) Policjanci, (2000) Izabela, (2005) Klinika samotnych serc, (2006) Kochaj mnie, kochaj!
Od 1997 roku Anna Powierza gra po dziś dzień w serialu Klan jako Czesława Kot-Kurzawska.
Wszystkim jubilatom życzę co najmniej – 100 lat!
Na koniec jeszcze tylko przypomnę, że:
https://youtu.be/eI3dFEVCCBw?list=PL64G6j8ePNurOGzJ3de0HgaK9XoYNuYF4
Ania Szarmach-Coraz bliżej święta
Źródło: https://pl.wikipedia.org; https://www.salon24.pl;