Wtorek, 16 kwietnia –  81 rocznica pierwszego nadania hejnału mariackiego na antenie Radia Polskiego, Dzień Włókniarza, Europejski dzień kontroli prędkości, Święto Wojsk Inżynieryjnych, Dzień Sapera, Światowy Dzień Walki z Niewolnictwem Dzieci, Dzień Głosu

Urodzili się:

(1889)  Charlie Chaplin – brytyjski aktor scenarzysta i reżyser filmowy

(1955)  Henryk – wielki książę Luksemburga

(1959) Jacek Borkowski – polski aktor filmowy teatralny i telewizyjny oraz wokalista

(1971)  Selena meksykańsko-amerykańska piosenkarka

Dzisiejsze, bardzo liczne święta nietypowe, to:

82 rocznica pierwszego nadania hejnału mariackiego na antenie Radia Polskiego

Dzień Włókniarza

Europejski dzień kontroli prędkości

Święto Wojsk Inżynieryjnych

Dzień Sapera, Światowy Dzień Walki z Niewolnictwem Dzieci

Dzień Głosu

Możecie o nich czytać (TUTAJ)  .

A co wydarzyło się w przeszłości właśnie 16 kwietnia?

***

W  1889 w Londynie, urodził się

Charlie Chaplin – brytyjski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy

a także producent i kompozytor muzyki filmowej. Jeden z najwybitniejszych i najlepiej rozpoznawalnych aktorów i reżyserów w historii światowego kina. American Film Institute umieścił go na 10. miejscu w rankingu „Największych aktorów wszech czasów”.

Jego ojcem był Charles Chaplin, a matką Hannah Harriette Hill. Oboje byli aktorami. Nadano mu imiona Charles Spencer Chaplin.

Rodzice rozwiedli się niedługo po narodzinach Charliego, który odtąd pozostawał pod opieką matki. Żyli w bardzo trudnych warunkach, przeprowadzając się do coraz mniejszych pokoi. W 1896 roku matce Charliego Chaplina nie udało się znaleźć pracy i trafili do przytułku. Następnie Charlie i jego starszy brat Sydney z powodu trudnej sytuacji materialnej zmuszeni zostali do podjęcia pracy w warsztacie samochodowym w Lambeth.

Mieszkali przez pewien okres z żoną ojca i ich synkiem, jednak byli tam źle traktowani. Często macocha nie wpuszczała ich na noc do domu więc wrócili do przytułku. Ojciec zmarł z powodu alkoholizmu, kiedy Charlie miał 12 lat, a matka przeszła załamanie nerwowe i wkrótce została umieszczona w szpitalu psychiatrycznym. Zmarła w 1928 roku.

Charlie pierwszy raz wystąpił na scenie mając lat 5, w musicalu w 1894 roku. Tego wieczoru występowała jego matka, a on czekał na nią za kurtyną. Kiedy schorowanej matce głos odmówił posłuszeństwa i została zmuszona do przerwania występu, dyrektor teatru wypchnął na scenę Charliego. Wtedy chłopiec zaczął naśladować matkę, która nauczyła go śpiewać i grać na scenie.

Jako dziecko Chaplin często tygodniami pozostawał w łóżku z powodu poważnej choroby, a nocą jego matka siadywała przy nim i odgrywała sceny tego, co działo się za oknem. W roku 1900, w wieku 11 lat, Charlie z pomocą brata otrzymał rolę komicznego kota w pantomimie pt. Kopciuszek, w hipodromie w Londynie. W 1903 roku pojawił się w filmie pt. Jim, A Romance of Cockayne. Wkrótce potem dostał swoją pierwszą stałą pracę, grając chłopca sprzedającego gazety w filmie o Sherlocku Holmesie. Rolę tę odgrywał do roku 1906. Następnie wystąpił w programie pt. Court Circus, a w następnym roku zagrał klauna w filmie pt. Fun Factory.

Według rejestrów imigracyjnych, przyjechał do Ameryki z trupą Karno 2 października 1912 roku. Tam Charlie Chaplin został zauważony przez producenta filmowego Macka Sennetta, który zatrudnił go do swojego studia Keystone Film Company. Mimo że początkowo Charlie Chaplin miał trudności w dostosowaniu się do stylu grania studia Keystone, wkrótce stał się tam sławny. Mack Sennett znany był ze swojej spontaniczności, a filmy produkowane w jego studio często nie posiadały scenariuszy. Tu pojawiła się szansa dla Charliego Chaplina, który obdarzony był umiejętnościami improwizacyjnymi. Jak głosi legenda, w jednym z filmów Macka Sennetta brakowało gagów. Zdesperowany producent kazał Charliemu ucharakteryzować się i zagrać bez przygotowania. Charlie Chaplin wpadł do garderoby i wybierając najgorsze ubrania jakie tam znalazł stworzył postać trampa, z którą wciąż jest najbardziej utożsamiany. Ta postać filmowa to osoba z manierami dżentelmena, noszący ciasny żakiecik, przyduże spodnie, rozchodzone buty, melonik, bambusową laseczkę i wąsik.

W roku 1919 Charlie Chaplin założył studio United Artists wraz z Mary Pickford, Douglasem Fairbanksem i Davidem Warkiem Griffithem. Mimo że filmy udźwiękowione stały się głównym nurtem kinematografii wkrótce po ich wprowadzeniu w roku 1927, Charlie Chaplin nie zdecydował się na ten krok, aż do lat trzydziestych. Uważał, że film dźwiękowy zniszczy kinematografię i kiedy wszyscy kręcili filmy dźwiękowe, on nakręcił nieme Światła wielkiego miasta, które odniosły olbrzymi sukces.

Charlie Chaplin stworzył choreografię i muzykę do filmu pt. Światła rampy z roku 1952, był śpiewakiem w tytułowej piosence do filmu pt. The Circus z roku 1928. Jedną z kilku piosenek napisanych przez niego jest Smile, którą śpiewali między innymi Nat King Cole oraz Michael Jackson, wielbiciel talentu Charliego Chaplina. Ze względu na lewicowe poglądy znalazł się na tzw. czarnej liście Hollywood.

Modern times – Charlie Chaplin – Smile original music

Został uhonorowany wieloma nagrodami, zwłaszcza pod koniec swojej kariery. W 1975 roku otrzymał odznaczenie, a zarazem brytyjski tytuł szlachecki – Order Imperium Brytyjskiego.

Zmarł we śnie 25 grudnia 1977 roku w Vevey w Szwajcarii i został pochowany na miejscowym cmentarzu.

1 marca 1978 dwójka mechaników samochodowych: 24-letni Polak, Roman Wardas, oraz 38-letni Bułgar Ganczo Ganew ukradli ciało Charliego Chaplina, żądając za jego zwrot kwoty 600 tys. franków szwajcarskich. 17 maja 1978 roku odnaleziono ciało Charliego Chaplina, ukryte w polu kukurydzy nieopodal Noville. Pochowano je ponownie, tym razem nie w ziemi, ale w betonowym bloku o grubości 1,8 metra.

Charlie Chaplin był niezwykle kochliwy. Gwiazdor przedwojennego kina miał trzy żony i aż dwanaścioro dzieci.

***

16 kwietnia 1955 w Berzdorf w zachodnich Niemczech, urodził się

Henryk – wielki książę Luksemburga

Henryk, a właściwie Henri Albért Gabriel Félix Marie Guillaume to wielki książę Luksemburga z dynastii Burbonów.

To syn wielkiego księcia Jana i księżniczki belgijskiej – Józefiny Charlotty Koburg (siostry królów Belgii Baldwina I i Alberta II). Jest w bezpośredniej linii męskiej potomkiem monarchów francuskich i hiszpańskich, m.in. Hugo Kapeta, Ludwika XIV i Filipa V.

Ukończył studia w dziedzinie nauk politycznych na Uniwersytecie w Genewie, otrzymał kilka honorowych doktoratów uczelni z całego świata. Uczęszczał do Royal Military Academy Sandhurst. W 1998 książę Henryk, jeszcze jako następca tronu luksemburskiego, został wybrany na członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Jest patronem wielu krajowych organizacji sportowych, m.in. Federacji Pływania i Ratownictwa Wodnego Luksemburga, Federacji Sportów Zimowych Luksemburga, Federacji Sportowców Niepełnosprawnych Luksemburga oraz Federacji Sportów Kolarskich Luksemburga.

Wstąpił na tron Luksemburga po abdykacji ojca 7 października 2000. Pełni głównie funkcje reprezentacyjne, ale może powołać premiera i rząd, rozwiązać Izbę Deputowanych i akredytować ambasadorów. Jest dowódcą armii luksemburskiej w randze generała, oraz ma honorową rangę majora w brytyjskim Regimencie Spadochronowym. W maju 2001 razem z żoną złożył pierwszą oficjalną wizytę dyplomatyczną – na zaproszenie króla i królowej Hiszpanii, odwiedził Hiszpanię.

We wrześniu 2009 książę Henryk nagrodzony został przez Papieską Radę „Iustitia et Pax”. Nagroda imienia kardynała François Xavier Nguyên Van Thuâna ma być wyrazem woli poparcia dla starań monarchy w walce z eutanazją. Książę Henryk w marcu 2009 zawetował ustawę o eutanazji, przyjętą wcześniej przez parlament jego kraju. Zmusiło go to do zawieszenia swej władzy.

Odznaczony m.in. duńskim Orderem Słonia w 2003 roku.

14 lutego 1981 poślubił w Luksemburgu Marię Teresę Mestre (ur. 22 marca 1956 w Hawanie); z tego małżeństwa urodziło się pięcioro dzieci: Wilhelm (ur. 1981) – następca tronu, Feliks (ur. 1984), Ludwik (ur. 1986), Aleksandra (ur. 1991) i Sebastian (ur. 1992)

https://youtu.be/-Wu1KID6nZQ

Love Story: Maria Teresa and Henri of Luxembourg

***

16 kwietnia 1959 w Warszawie, urodził się

Jacek Borkowski – polski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny oraz wokalista

Jako wokalista zadebiutował publicznie w 1970 na Festiwalu Piosenki Harcerskiej w Siedlcach. Laureat Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (1975). Jest absolwentem XIII LO w Warszawie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1980).

Aktor od 7 marca 2009 do 25 kwietnia 2009 występował w programie Jak oni śpiewają, w którym zajął 8. miejsce wśród 14 startujących, przegrywając rywalizację z Bożeną Dykiel.

Ma trójkę dzieci. Z pierwszego małżeństwa ma córkę Karolinę, okazjonalnie również aktorkę. W styczniu 2009 ożenił się z Magdaleną Gotowiecką (trzecia żona, zmarła 14 stycznia 2016 w wieku 42 lat na białaczkę). Z tego małżeństwa ma syna Jacka (ur. w 2003) i córkę Magdę (ur. w 2006). W 2018 był w trzymiesięcznym związku z pogodynką, Pauliną Koziejowską.

Od 1997 gra nieustannie w Klanie. Gra serialu rolę psychologa Piotra Rafalskiego, biologicznego ojca Jaśka. Ostatnie kreacje aktora to:

• 2008-2009: Na Wspólnej −  Mariusz Pęczek
• 2008−2011: Pierwsza miłość − Zabrzycki
• 2008: Ojciec Mateusz − Hubert Krasnopolski (odc. 7)
• 2008: Agentki − Janusz Weber (odc. 2)
• 2009: Tancerze − Konstanty Szymanowski, ojciec Sylwii Szymanowskiej (odc. 16 i 24)
• 2010: Hotel 52 − Tadeusz Zawadzki (odc. 2)
• 2014: Komisarz Alex − psychiatra Jerzy Niedźwiecki (odc. 75)

ŻYŁEM JAK CHCIAŁEM Jacek Borkowski ( MY WAY )

***

Równo 48 lat temu, 16 kwietnia 1971 roku w Lake Jackson w Teksasie, przyszła na świat

Selena – meksykańsko-amerykańska piosenkarka

Selena, a właściwie Selena Quintanilla-Perez to meksykańsko-amerykańska piosenkarka, jedna z największych gwiazd muzyki Tejano i Latin na świecie. Sławę zdobyła głównie w krajach hiszpańskojęzycznych.

Jej rodzicami byli Abraham Quintanilla i Marcella Samola. Była najmłodszym dzieckiem. Jej talent wokalny odkryto, kiedy miała 3 lata. Gdy miała 9 lat, jej ojciec utworzył grupę Los Dinos, z którą koncertowała do końca. Selena wydała swój pierwszy album w wieku dwunastu lat. Wydawnictwo to nie było rozpowszechniane – zostało wydane i w całości zakupione przez ojca Seleny, Abrahama. W 1987 zdobyła tytuł Wokalistki Roku na rozdaniu Tejano Music Awards, co zaowocowało kilka lat później podpisaniem kontraktu z wytwórnią EMI Latin. Wytwórnia ta została założona specjalnie dla Seleny przez Jose Behara, który uważał, że odkrył drugą Glorię Estefan. Jej sława rozwijała się w ciągu wczesnych lat dziewięćdziesiątych i do dziś jej piosenki i życie są rozpoznawane na całym świecie. Otrzymała najważniejszą nagrodę muzyczną Grammy za album Live! Selena.

31 marca 1995 artystka zamierzała odzyskać dokumenty, które przywłaszczyła sobie Yolanda Saldívar, wówczas kierownik fan clubu Seleny. Doszło do kłótni. Selena Quintanilla-Perez została postrzelona o godzinie 11.48 w motelu Days Inn. Mimo przewiezienia jej do szpitala, zmarła o 13.05 z powodu utraty dużej ilości krwi. Miała niespełna 24 lata.

Dwa tygodnie po jej śmierci, 12 kwietnia, George W. Bush – ówczesny gubernator Stanu Teksas ustanowił 16 kwietnia (urodziny piosenkarki) „Dniem Seleny” w Teksasie.

Fani wielbili ją niczym świętą. Nazywali „meksykańską Madonną”. Dla większości Europejczyków śmierć Seleny była jednak tylko kolejnym newsem w zalewie informacji. Ale dla Amerykanów, a zwłaszcza mieszkańców jej rodzinnego Teksasu, 31 marca 1995 r. był dniem, kiedy na chwilę zatrzymała się ziemia. Reakcję na śmierć piosenkarki można porównać jedynie do histerii, jaka wybuchła po śmierci Elvisa, Johna Lennona czy J.F Kennedy’ego.

W 1997 z inicjatywy Abrahama Quintanilla powstał film Selena, upamiętniający twórczość i życie piosenkarki. Tytułową rolę zagrała Jennifer Lopez.

https://youtu.be/FBTUpcCJ_6Q

Selena Quintanilla – I Could Fall In Love (Music Video)

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;  https://teleshow.wp.pl;