Cenię kino które jest refleksją na temat naszego codziennego życia. To jest moja misja. Nie tyle bawić, co skłaniać do myślenia. Bycie gwiazdą w ogóle mnie nie interesuje, czyli … Francuzka polskiego pochodzenia

Sobota, 9 marzec –  Dzień Polskiej Statystyki, Światowy Dzień Didżeja

Wydarzyło się:

(1842) W mediolańskiej La Scali odbyła się premiera opery Nabucco Giuseppe Verdiego

(1990) W obserwatorium meteorologicznym na Śnieżce zmierzono rekordową w Polsce prędkość porywu wiatru (346 km/h)

(1959) W Nowym Jorku zaprezentowano lalkę Barbie

Urodzili się:

(1964) Juliette Binoche – francuska aktorka filmowa

 

Dzisiejsze święta nietypowe to:

Dzień Polskiej Statystyki

Światowy Dzień Didżeja

Informacje na ich temat znajdziecie   (TUTAJ) .

 

***

3 dni wcześniej, tj. 6 marca – (TUTAJ) , pisałam, że w 1853 roku w Wenecji odbyła się premiera opery La Traviata Giuseppe Verdiego.

Natomiast 9 marca ale jeszcze wcześniej, bo w 1842 roku

w mediolańskiej La Scali odbyła się premiera opery Nabucco

Nabucco to skrót od Nabucodonosor – czyli Nabuchodonozor.

Twórca libretta Temistocle Solera umieścił akcję w Jerozolimie i Babilonie około roku 587 p.n.e. Tytułowy Nabuchodonozor podbija Judeę. Perypetie sercowe córek króla i walki stronnictw dworskich o wpływy są tłem dla przedstawienia wydarzeń będących początkiem „niewoli babilońskiej” Żydów. Mediolańska publiczność, rozemocjonowana dodatkowo wspaniałą, momentami podniosłą muzyką, odniosła opowiadaną historię do ówczesnej sytuacji politycznej panującej we Włoszech. Burzliwe demonstracje na ulicach miasta spowodowały, że okupacyjne władze austriackie zakazały wystawiania opery na kontrolowanych przez siebie terenach.

Nabucco był trzecią operą Verdiego. Pierwszą jednak, która przyniosła mu sławę i postawiła od razu w gronie najbardziej znanych kompozytorów. Kolejne świetne sztuki operowe i inne dzieła muzyczne tego płodnego kompozytora przyćmiły nieco pamięć o Nabuchodonozorze w następnych latach. Współcześnie znajduje się ona w repertuarze prawie każdego teatru operowego. Va, pensiero – wzniosła i piękna pieśń Żydów (chór niewolników) z trzeciego aktu stała się nieoficjalnym hymnem Włoch i jest prawie zawsze bisowana. Niektórzy twierdzą, że warto uczestniczyć w każdym dostępnym przedstawieniu tylko dla wysłuchania tego jednego utworu.

Zmarłego w 1901 roku kompozytora żegnało 300 000 mieszkańców Mediolanu w asyście dziewięciusetosobowego chóru, wykonującego Va pensiero

 

Giuseppe Verdi – Nabucco – Hebrew Slaves Chorus

***

Właśnie przed chwilą otrzymałam esemesowe ostrzeżenie – ALERT RCB, o bardzo silnym wietrze dziś wieczorem i w nocy. W związku z tym, chciałam przypomnieć, że prawdziwy rekord zanotowano

9 marca 1990 roku, kiedy to

w  obserwatorium meteorologicznym na Śnieżce zmierzono rekordową w Polsce prędkość porywu wiatru – 346 km/h

Wartość tą zanotowały wyjątkowo wytrzymałe urządzenia pomiarowe, ale oczywiście ktoś musiał dokonać odczytu. Dyżurujący meteorolog z tamtejszego obserwatorium meteorologicznego opuścił cztery ściany budynku i przypięty do liny wyruszył w kierunku skrzyni wypełnionej skomplikowaną aparaturą meteorologiczną.

 

 

Wiatr był tak przerażająco silny, że bez liny człowiek mógłby zostać uniesiony i dosłownie zdmuchnięty ze szczytu. Mogłoby się to skończyć tragicznie, dlatego jedynym elementem ratującym mu życie była właśnie wytrzymała na napór wiatru lina, taka sama jaka używana jest przez ratowników górskich.

 

***

Czy wiecie, że lalka Barbie ma już 60 lat? Właśnie dzisiejszego dnia w 1959 roku

w Nowym Jorku zaprezentowano lalkę Barbie

Barbie to lalka produkowana przez przedsiębiorstwo Mattel, jedna z najlepiej sprzedających się zabawek i jednocześnie najbardziej znanych ikon kultury masowej.

Barbie została stworzona przez Ruth Handler w 1958 na podstawie przeznaczonej dla dorosłych niemieckiej lalki Lilli. Barbie zadebiutowała 9 marca 1959 na nowojorskich targach zabawek, po wykupieniu praw do Lilli przez założone przez Ruth i Elliotta Handlerów przedsiębiorstwo Mattel.

Nazwa Barbie jest zdrobnieniem od imienia córki Ruth Handler, Barbary. Pełne nazwisko lalki to Barbara Millicent Roberts. Stanowi ono tylko część wymyślonej biografii, w której występują między innymi chłopak Barbie – Ken i jej przyjaciółki – Midge i Teresa. Barbie ma również trzy młodsze siostry o imionach Skipper, Stacie i Chelsea.

Pewnego razu Ruth Handler obserwując swoją córkę Barbarę bawiącą się papierowymi lalkami zauważyła, że często dawała im role dorosłych. W tamtych czasach większość lalek-zabawek dla dzieci przedstawiało niemowlęta. Zdając sobie sprawę, że może to być luką na rynku, Ruth zaproponowała ideę lalki o dojrzałej figurze swojemu mężowi Elliotowi, współzałożycielowi firmy zabawkarskiej Mattel. Jego reakcja na pomysł, podobnie jak dyrektorów firmy, była pozbawiona entuzjazmu.

Podczas podróży do Europy w 1956 roku ze swoimi dziećmi Barbarą i Kenneth, Ruth Handler natknęła się na niemiecką lalkę nazywaną Bild Lilli. Lilli o figurze dorosłej kobiety była dokładnym odzwierciedleniem wizji o lalce Handler, więc kupiła trzy sztuki. Jedną dała córce Barbarze, a resztę zabrała z powrotem do firmy Mattel. Lalka Lilli powstała w oparciu o popularną postać występującą w komiksach rysowanych przez Reinharda Beuthina dla gazety Die Bild-Zeitung. Lalka Lilli została po raz pierwszy sprzedana w Niemczech w 1955 roku, i mimo że sprzedawana była dorosłym, stała się popularna również wśród dzieci, którym podobało się przebieranie jej w różne stroje sprzedawane osobno. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, Handler przerobiła projekt lalki (z pomocą inżyniera Jacka Ryana), a lalka otrzymała nowe imię – Barbie, po córce Ruth – Barbarze. Lalka zadebiutowała na Amerykańskich międzynarodowych Targach Zabawek w Nowym Jorku w dniu 9 marca 1959 roku. Data ta jest również stosowana jako oficjalne urodziny Barbie. Mattel nabył prawa do Bild Lilli w 1964 roku i produkcja Lilli została zatrzymana.

 

 

Pierwsza lalka Barbie, ubrana w strój kąpielowy w czarno-białe paski i uczesana w charakterystyczny kucyk, była dostępna zarówno jako blondynka i brunetka. Lalka została wprowadzona do obrotu jako „nastoletnia modelka” wraz z jej ubraniami stworzonymi przez projektantkę mody Charlotte Johnson pracującą dla Mattel. Pierwsze lalki Barbie były produkowane w Japonii, a ich ubrania szyte ręcznie przez Japończyków pracujących w domu. Około 350,000 lalek Barbie zostało sprzedanych w pierwszym roku produkcji.

 

 

Producent Barbie w ramach celebracji światowego Dnia Kobiet wypuścił do sprzedaży nowe lalki z linii „Shero”. Wśród nich znajdziemy Barbie, które wyglądają jak Frida Kahlo, Emmy Rossum, Misty Copeland

 

 

oraz Martyna Wojciechowska! Martyna znalazła się w międzynarodowym gronie kilkunastu nagrodzonych, inspirujących osobowości, które motywują do działania i mogą być wzorem dla kolejnych pokoleń dziewczynek.

 

***

9 marca 1964 w Paryżu, przyszła na świat

Juliette Binoche – francuska aktorka filmowa

Jej matka – reżyserka teatralna Monique Stalens – urodziła się w Częstochowie. Jej ojciec, Jean Marie Binoche, był francuskim aktorem i rzeźbiarzem, natomiast babcia Julia Helena z domu Młynarczyk była polską aktorką.

Juliette Binoche zadebiutowała w wieku 20 lat we francuskiej produkcji Les Nanas (1984). Następnie pojawiła się w filmie Jean-Luca Godarda Zdrowaś Mario (1985), gdzie zagrała zazdrosną byłą kochankę.

Po przełomowej roli w Nieznośnej lekkości bytu (1988), amerykańskiej adaptacji powieści Milana Kundery, kariera Binoche nabrała rozpędu. Zaczęła grać u największych reżyserów kina europejskiego, umacniając swoją pozycję dzięki filmom Skaza (1992) Louisa Malle’a i zwłaszcza Trzy kolory. Niebieski (1993) Krzysztofa Kieślowskiego. Za ten ostatni zdobyła nagrodę Cezara dla najlepszej aktorki francuskiej.

 

Eutanazja – Angielski pacjent (napisy PL)

 

Nominację do tej nagrody zdobyła również kilka lat później za Czekoladę (2000) Lasse Hallströma.

W ostatnich latach aktorka współpracowała z takimi reżyserami jak: Michael Haneke (Kod nieznany, Ukryte), Abel Ferrara (Maria) czy Hou Hsiao-hsien (Podróż czerwonego balonika).

W 2010 roku Binoche otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki podczas 63. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes za film Zapiski z Toskanii.

W roku 1991 pojawiła się obok Scotta Glenna jako polska prostytutka w telewizyjnym filmie produkcji HBO Mężczyźni i kobiety 2: W miłości nie ma zasad w reż. Mike’a Figgisa.

 

Juliette Binoche – La Bohème

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://www.radiowroclaw.pl;   https://www.twojapogoda.pl;

Dodaj komentarz