Do tego, żeby uprawiać dziennikarstwo, przede wszystkim trzeba być dobrym człowiekiem. Źli ludzie nie mogą być dobrymi dziennikarzami. Jedynie dobry człowiek usiłuje zrozumieć innych, ich intencje, ich zainteresowania, ich trudności, ich tragedię. I natychmiast, od pierwszej chwili, stać się częścią ich losu, czyli … Dzień Dziennikarza Obywatelskiego

Czwartek, 14 czerwca – Światowy Dzień Żonglerki, Dzień Dziennikarza Obywatelskiego, Światowy Dzień Krwiodawstwa, Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady

 

Światowy Dzień Żonglerki

Żonglerka to rodzaj rozrywkowej aktywności fizycznej, polegający na poruszaniu rekwizytami w niekonwencjonalny sposób. Najbardziej rozpoznawalną formą jest wielokrotne, powtarzalne podrzucanie przedmiotów w powietrze i ponowne ich chwytanie. Rekwizytami mogą być piłki, maczugi, obręcze, diabolo, poi, specjalnie wykonane kije, a także przedmioty codziennego użytku, jak długopisy, pudełka czy kapelusze. Niektórzy żonglerzy zwiększają dramatyzm swoich pokazów, używając przedmiotów takich jak noże, pochodnie czy nawet piły łańcuchowe.

Popularne formy żonglerki to żonglerka solo, wieloosobowa, żonglerka kontaktowa oraz żonglerka ogniem.

Do początku lat pięćdziesiątych XX wieku żonglerka była uprawiana tylko przez zawodowców. Od tego czasu coraz więcej ludzi traktuje ją jako hobby. Międzynarodowe Stowarzyszenie Żonglerów rozpoczęło działalność jako związek profesjonalistów, ale szybko dołączyli do niego pasjonaci. Żonglerzy zaczęli regularne spotkania, ćwiczyli i wymieniali uwagi. Te zgromadzenia przekształciły się w kluby żonglerskie, które znajdują się obecnie w prawie każdym większym mieście.

 

Krystian Minda – Żonglerka Artystyczna – Promo 2014

Około roku 1980 zaczyna się okres intensywnego rozwoju kultury żonglerskiej. Odbywają się pokazy, warsztaty, konwencje żonglerskie, a także zawody. Rozpoczyna się też przemysłowa produkcja sprzętu żonglerskiego, którego dystrybucją zajmują się wyspecjalizowane sklepy.

 

Podczas Światowego Dnia Żonglerki wychodzimy w przestrzeń miejską i żonglujemy. W różnych miejscowościach podejmowane są próby bicia rekordu w ilości żonglujących osób, lokalni aktywiści zachęcają do włączenia się do aktywnego świętowania. Wiele miast organizuje warsztaty i pokazy żonglerskie w przestrzeniach publicznych. Żonglerka sprzyja interakcji i daje radość!

 

Dzień Dziennikarza Obywatelskiego

Dziennikarze obywatelscy to ludzie, którzy nie są profesjonalistami, ale nurtują ich problemy najbliższego oto­czenia, a interes społeczny jest dla nich sprawą nadrzędną. Powstanie tego terminu jest ściśle związane z Internetem.
Dziennikarzem obywatelskim można nazywać osobę zainteresowaną swoim lokalnym środowiskiem, informującą o jego spra­wach z wykorzystaniem dostępnych narzędzi do publikacji tekstu, dźwięku i obrazu oraz szanującą prawo i zasady etyki dziennikarskiej, współpra­cującą z innymi dziennikarzami obywatelskimi, a także innymi mediami, w celu kontroli bądź przekształcenia tego środowiska. To osoba, która przygotowuje za darmo materiały dziennikarskie (w rozumieniu ustawy o Prawie prasowym) i publikuje je w Internecie.
Zatem jednym z zasadniczych kryteriów odróż­niających dziennikarzy obywatelskich od profesjonalnych (tradycyjnych) jest niepobieranie za swą pracę wynagrodzenia.
Z definicji, dziennikarz obywatelski pisze z potrzeby czynnego uczestnictwa w życiu społecznym, chęci naświetlenia spraw dotychczas pomijanych, informowania o waż­nych zdarzeniach.
Najważniejszy jest jednak fakt, że wszystkich dziennikarzy – bez względu na miano profesjonalny czy obywatelski – powinny obowiązywać te same zasady dotyczące bezstronności, dokładności i rzetelności oraz przestrzegania zasad etycznych przypisanych do wykonywanego zajęcia.
Szkoda, że w obowiązującym prawie prasowym, do tej pory nie ma zapisów dotyczących dziennikarzy obywatelskich. Ure­gulowanie tej kwestii z pewnością uporządkowałoby wiele problemów dotyczących odpowiedzialności czy też przywilejów dziennikarzy obywatelskich.
Ten rodzaj dziennikarstwa wyrósł z jednej strony z dążenia poszczególnych osób do upublicznienia informacji, z drugiej – z poszukiwań alternatywnych źródeł wiadomości. Dlatego dziennikarstwo obywatelskie wypełnia przestrzeń, jaką zostawiają oficjalne doniesienia wespół z prężnymi, jednak często ukierunkowanymi mediami.
Kultowym medium dla dziennikarstwa obywatelskiego jest Wikinews, platforma, na której każdy, w każdym czasie może stworzyć lub edytować już napisany artykuł przy jednoczesnym dostępie do wykazu dokonanych wcześniej zmian.
Dziennikarstwo obywa­telskie jest w Polsce zjawiskiem młodym. Powstałą polskojęzyczną wersję tej strony, w lutym 2005 roku, przyjmuje się za pierwszy polski serwis dziennikarstwa obywatelskiego. Za tym przykładem powstały kolejne, np. iThink.pl i Wiadomości24.pl.
Dzień Dziennikarza Obywatelskiego po raz pierwszy w Polsce obchodzono 14 czerwca 2010 roku, z inicjatywy autorki tego serwisu – Jolanty Paczkowskiej, „Dziennikarki Obywatelskiej 2009 Roku”.

Światowy Dzień Krwiodawstwa

Światowy Dzień Krwiodawcy (World Blood Donor Day) to święto dedykowane dawcom krwi, obchodzone corocznie 14 czerwca w dzień urodzin Karla Landsteinera, który w 1901 odkrył grupy krwi, za co w roku 1930 otrzymał nagrodę Nobla.

Święto zostało ustanowione 14 czerwca 2004 roku przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), Międzynarodową Federację Towarzystw Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (IFRC), Międzynarodową Federację Organizacji Krwiodawców oraz Międzynarodowe Towarzystwo Transfuzjologiczne.

 

 

Wielkie wyrazy szacunku dla wszystkich dawców krwi!

 

 

Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady

14 czerwca 1940 r. do nowo powstałego hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz z więzienia w Tarnowie dotarł pierwszy transport polskich więźniów politycznych, liczący 728 osób. Zapoczątkowało to zaplanowaną przez niemieckich nazistów eksterminację niektórych narodów – głównie Żydów, Polaków i Romów.

Według szacunków, w latach 1940-1945 hitlerowcy więzili w Auschwitz łącznie około 150 tys. Polaków. Była to druga pod względem wielkości – po Żydach – grupa więźniów obozu. W Auschwitz zginęła co najmniej połowa z nich, a część po przeniesieniu do innych obozów. W sumie w obozie życie straciło przeszło 1,1 mln mężczyzn, kobiet i dzieci.

 

 

Decyzją Sejmu właśnie 14 czerwca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady.

 

Nie rozumiem!

Nie rozumiem, jak można było dopuścić do takiej sytuacji!

Jeszcze bym rozumiała, gdyby muzeum było w Izraelu. Ale w Polsce, utrzymywane za pieniądze podatników polskich? Kto w takim razie pracuje w tym Muzeum? I jak to się stało, że dopuściliśmy do takiej sytuacji?

„Auschwitz. Nie mówi się trudno!” – Zakłamywana historia niemieckiego obozu śmierci

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;  https://depot.ceon.pl;  tytuł postu – fragment z książki „Autoportret reportera” Ryszarda Kapuścińskiego;   http://www.antykorupcja.gov.pl;   http://czasdzieci.pl;  http://www.sejm.gov.pl;

Dodaj komentarz