Ludzie i tygrysy, czyli … dla kogo samotność jest dobra

Sobota  29 lipca – Dzień  Samotnych i  Dzień Tygrysa

„Tak naprawdę samotni jesteśmy wtedy, kiedy sami od ludzi odchodzimy”         ks. Jan Twardowski

 

Jevetta Steele – „Calling You” (utwór przewodni z filmu „Bagdad Cafe” z 1987 roku)

Wołam Cię
Pustynna droga, z Vegas donikąd
Miejsce i tak lepsze od tego, gdzie byłeś
Automat do kawy, który wymaga naprawy
W małej kawiarni na rogu szaleństwa
Wołam Cię
Wiem, że mnie słyszysz
Wołam Cię
Gorący suchy wiatr przenika mnie na wskroś
Dziecko płacze i nie mogę zasnąć
Ale obydwoje wiemy, że nadchodzi zmiana
Zbliża się słodkie wyzwolenie
Wołam Cię
Wiem, że mnie słyszysz
Wołam Cię
Wszyscy wiemy co to jest samotność, jednakże jest ona odczuwana bardzo subiektywnie.  Samotność to stan emocjonalny człowieka wynikający najczęściej z braku pozytywnych relacji z innymi osobami. Niekiedy można doświadczać krótkich stanów samotności, pomimo posiadania odpowiednich związków z innymi ludźmi. W dużych aglomeracjach wzrost samotności powodują warunki wymuszające sztuczność i płytkość interakcji międzyludzkich. Relacje interpersonalne stają się wtedy niepełne, kontakty powierzchowne, przypadkowe i urywane.
  • Samotną może być  młoda osoba, która nie może znaleźć swojego partnera życiowego.
  • Może być osoba starsza, która żyje sama i nie ma dobrego kontaktu z młodszym pokoleniem.
  • Może to być osoba,  która mimo silnego związku z drugą osobą, pozostaje sama (np. miłość na odległość).
  • Samotną może być również osoba zamknięta w sobie, bez umiejętności otworzenia się przed innymi i nawiązywania dobrych, wartościowych dla niej kontaktów.
  • Może to być też osoba niedoceniana przez swojego partnera.

Istnieje szereg czynników psychologicznych, które zwiększają prawdopodobieństwo poczucia samotności, jak np. słabe poczucie własnej wartości. Niska samoocena prowadzi do braku zaufania do innych oraz do własnych możliwości, co wyzwala unikanie kontaktów społecznych, powodując samotność, wynikiem której jest utrwalenie się niskiej samooceny. Powstawaniu samotności sprzyja słaby rozwój umiejętności komunikowania się, jak również obawa przed bliskością emocjonalną oraz unikanie społecznego ryzyka.

Jeżeli samotność nie zostanie pokonana, narasta proces prowadzący do destrukcji osobowości.  Stan ten może powodować samotność chroniczną. Trwałe poczucie osamotnienia wzmaga podatność na zaburzenia psychiczne i choroby psychosomatyczne.

Samotność może stać się stanem dokonanym z własnego wyboru. Tak się dzieje w zakonach mnisich które są przykładem odosobnienia z wyboru. Może być także inna odmiana samotności, odosobnienie rozumiane jako prawne wyłączenie z funkcjonowania w społeczeństwie, np. skazanie na odbycie kary więzienia.
Samotność sprzyja również różnym formom uzależnień, jak np. alkoholizm czy narkomania, które stosuje się jako mechanizmy obronne.
Samotność staje się coraz bardziej popularnym zjawiskiem we współczesnym świecie. Czy istnieje zatem lekarstwo na samotność? Istnieje. Czasami bardzo proste jak uśmiech i okazanie czułości. Kiedy indziej wymaga poważniejszych zabiegów i więcej czasu. Niekiedy potrzebna jest wizyta u specjalisty. Jednak niezależnie od tego jaki rodzaj „kuracji” jest nam potrzebny, łączy je jeden wspólny element. To MY SAMI musimy sobie ją zaaplikować. To, czy uda się nam wyrwać z kręgu samotności, zależy tylko od nas. Przyznajcie, czasami walka jest trudna, a perspektywa poprawy oddalona w czasie. Ale czy poczucie bycia kochanym i kochania samemu nie jest tego warte?
A może trzeba zainteresować się np. losem tygrysa?

Tygrysy mogą zniknąć z powierzchni Ziemi przed rokiem 2022, czyli przed następnym rokiem tygrysa w kalendarzu chińskim – alarmuje organizacja ekologiczna WWF.

Jak podaje World Wide Fund for Nature, „populacja tygrysów spadła od początku XX-go wieku o około 95%. W ciągu ostatnich 70 lat wyginęły trzy (balijski, jawajski i kaspijski) spośród ośmiu podgatunków tygrysa, zaś pozostałym może grozić ten sam los, bo na wolności pozostaje już jedynie 3200 osobników”.

Winny, jak zwykle w takich sytuacjach, jest człowiek. Za tak błyskawiczne znikanie tygrysów, jesteśmy odpowiedzialni wyłącznie my –  nasz gatunek. W latach 1940-1980 zwierzęta te masowo traciły naturalne siedliska – głównie za sprawą gwałtownego rozprzestrzeniania się miast i zagarniania pod ich rozbudowę terenów, na których tradycyjnie bytowały tygrysy.

 

Obok niszczenia siedlisk, największym zagrożeniem dla tygrysów jest kłusownictwo i nielegalny handel żywymi zwierzętami lub wykonanymi z nich produktami, o rzekomo leczniczym działaniu. Jest to problem nierozwiązany od dziesięcioleci. Najwięcej zatrzymań z powodu nielegalnego handlu tygrysami miało miejsce w Indiach, Chinach i Nepalu. Według raportu pt. „Tylko skóra i kości” wydanego przez organizację TRAFFIC, w latach 2000-2012 skonfiskowano części ciał tygrysów, należące do ponad 1 400 zwierząt, co oznacza, że każdego roku traciło życie średnio 110 tygrysów. Jeżeli w takim tempie będą zabijane te dzikie zwierzęta i zamieniane w ozdoby i przedmioty codziennego użytku, tygrysy znikną w ciągu najbliższych kilkunastu, maksymalnie kilkudziesięciu lat.

„My, ludzie pracujący w tym fachu, mawiamy, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem w zoo jest człowiek. Jeśli ująć rzecz w kategoriach ogólnych, chodzi o to, że niepohamowana drapieżność naszego gatunku uczyniła całą planetę naszym łupem”.                     „Życie Pi” (Powieść), rozdział 8

Źródło:  Wikipedia,  https://pomagam.wwf.pl ,   www.national-geographic.pl

Zdjęcia – Pinterest

 

Dla wszystkich samotnych lub osamotnionych, drobny podarek – lilia tygrysia z mojego ogródka    🙂

 

 

 

Na zakończenie bardzo mądra bajeczka z serii Kubusiowe przygódki – Samotny Tygrys

Bajeczka ta niech stanie się powodem do zastanowienia  dla wszystkich tych, którzy czują się inni i odrzuceni, a przez to samotni. Czy tak jest rzeczywiście?

Dla przypomnienia – dziś imieniny Marty :   Około dnia świętej Marty – ze żniwami już nie żarty.

Dodaj komentarz