Środa, 22 czerwca – Dzień Praw Zwierząt, Dzień Pac-Mana, Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej
Wydarzyło się:
(1762) W Rzymie została odsłonięta fontanna di Trevi
(1813) W Wenecji odbyła się premiera opery Włoszka w Algierze Gioacchina Rossiniego
Urodzili się:
(1970) Naomi Campbell – brytyjska aktorka i modelka
Na dzisiejszy dzień przypadają trzy święta nietypowe. Są to:
Dzień Praw Zwierząt
Dzień Pac-Mana
Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej
Wszystkie je opisałam rok temu, (TUTAJ) .
***
22 maja 1762 roku
w Rzymie została odsłonięta fontanna di Trevi
Fontanna di Trevi to najbardziej znana barokowa fontanna w Rzymie. Została zbudowana z inicjatywy Klemensa XII w miejscu istniejącej wcześniej fontanny zaprojektowanej przez Leona Battiste Albertiego z 1435 r. Zasila ją woda doprowadzona akweduktem zbudowanym w 19 r. p.n.e. przez Agrypę, tym samym, który zasila fontannę Barcaccia znajdującą się u podnóża Schodów Hiszpańskich.
W 1640 Urban VIII zainicjował dzieło przebudowy fontanny. Monumentalny projekt przedstawił Giovanni Lorenzo Bernini. Nie doszedł on jednak do skutku z powodu problemów finansowych dworu papieskiego.
Klemens XII w 1732 ogłosił konkurs na nową fontannę. Papież wybrał projekt Niccolo Salvi. Prace trwały od 1735 do 1776. Sam autor projektu nie dożył zakończenia budowy.
Forma tej barokowej fontanny przypomina fasadę budynku, ma 20,0 m szerokości i 26,0 m wysokości. Centralnymi postaciami fontanny są Okeanos i dwa trytony, będące symbolami Kastora i Polluksa. Bóstwo oceanów znajduje się na rydwanie zaprzężonym w dwa hippokampy (hybrydy konia i ryby), z których jeden jest spokojny, prowadzony przez trytona z prawej strony, tryton z lewej strony natomiast stara się okiełznać niespokojnego konia. Symbolizują one dwa odmienne stany morza (cisza i sztorm). Cztery statuy umieszczone na balustradzie symbolizują cztery pory roku (są to dzieła Corsiniego, Ludovisiego, Pincellottiego i Queirolego). W sąsiednich niszach znajdują się kobiece postaci będące alegoriami Zdrowia (po prawej) i Obfitości (po lewej).
Legenda wiąże nazwę fontanny z imieniem Trevia noszonym przez dziewicę, która odkryła źródło wody wykorzystane przy budowie akweduktu. Wodę doprowadzaną przez ten akwedukt do fontanny nazywa się Acqua Virgo.
Jak się ostatnio okazało, ta słynna 257 letnia fontanna przynosi większe zyski niż kilka rzymskich muzeów. To wszystko dzięki znanej turystom z całego świata tradycji, zgodnie z którą trzeba tam wrzucić monetę, jeśli chce się jeszcze wrócić do Wiecznego Miasta.
Turyści zwyczajowo wrzucają do fontanny drobne monety (przez ramię, do tyłu), by „zapewnić sobie powrót do Rzymu”. Istnieją również legendy związane z ilością wrzucanych monet – jedna ma zapewnić powrót do Rzymu, dwie – romans, trzy – ślub. Pieniądze, wyławiane przez władze miasta, przeznaczone są na utrzymanie zabytków oraz na potrzeby biednych w Rzymie.
Jedna z najsłynniejszych scen kina włoskiego została nakręcona nocą przy Fontannie di Trevi. Jest to słynny fragment filmu „La Dolce Vita” (Fontanny di Trevi.) w reżyserii Federico Felliniego (1960), gdzie postaci grane przez Anitę Ekberg i Marcello Mastroianniego wchodzą do fontanny.
Podobno Mastroianniemu nie było w smak stać w zimnej wodzie kilka godzin, dlatego też zmuszony był uodpornić się na zimno dużą dawką alkoholu. Dzięki tej scenie fontanna stała się sławna na całym świecie, choć faktycznie kąpiel w fontannie jest zakazana i karana.
Informacja dla wszystkich tych, którzy wybierają się do Rzymu – najłatwiej do fontanny jest dotrzeć pieszo – położona jest w centrum historycznym Rzymu, a niedaleko znajduje się Kwirynał i Plac Wenecki.
Fontanna di Trevi (Rzym, Włochy)
***
22 maja 1813 roku
w Wenecji odbyła się premiera opery Włoszka w Algierze Gioacchina Rossiniego
Włoszka w Algierze – tytuł oryginalny L’Italiana in Algeri, to dwuaktowa opera buffa (komiczna), do której muzykę skomponował Gioacchino Rossini. Libretto tej opery napisał Angelo Anelli.
Biografowie Rossiniego doszukują się źródeł tekstu w legendzie o pięknej Roksolanie faworycie sułtana Sulejmana Wspaniałego. Roksolana, z pochodzenia Czerkieska albo Rusinka, była ukochaną i wierną towarzyszką sułtana, a dzięki swej indywidualności, zręczności i brakowi skrupułów wywarła duży wpływ na losy imperium osmańskiego.
Rok 1813, w dziejach Europy sławny Bitwą Narodów pod Lipskiem i klęską Napoleona, dla 21-letniego kompozytora z Pesaro stanowił moment przełomowy w jego karierze. Rossini otrzymał zlecenie na operę do libretta Anellego. Libretto zostało poddane gruntownej rewizji, być może przez samego kompozytora. Opera powstaje w ciągu zaledwie 4. tygodni.
Pracy było tak dużo, że Rossini korzystał z pomocy asystenta. Premiera odbyła się 22 maja 1813 roku w weneckim Teatro San Benedetto. Opera odniosła duży sukces, chociaż odtwórczyni głównej roli Signora Marcolini nie była tego wieczoru szczególnie dysponowana wokalnie i kolejne spektakle trzeba było odwołać.
Kolejne przedstawienie 29 maja zakończyło się całkowitym sukcesem. Zachwyt wzbudziło szczególnie brawurowe wykonanie arii Cruda sorte z I aktu.
Włoszka w Algierze została przez Rossiniego określona jako dramma giocosa czyli zabawny dramat. Włoszka… to znakomita opera buffa o rodzaju humoru rodem z burleski.
Włoszka jest też popisem Rossiniego jako muzycznego karykaturzysty. Znakomite są zwłaszcza dwie postaci – podstarzały adorator Izabeli, Taddeo i szalejący z miłości do Włoszki zidiociały algierski bej Mustafa. Jego charakterystyka muzyczna wykorzystuje groteskowe skoki melodii i wyrafinowaną koloraturę.
Szczególny zachwyt widzów i krytyków wzbudza finał I aktu, gdzie akcja dramatyczna ulega całkowitemu zamrożeniu, a postaci sztuki szaleją w abstrakcyjnej i absurdalnej przestrzeni dźwiękonaśladowczej.
L’Italiana in Algeri Finale Act 1
***
22 maja 1970 w Londynie, przyszła na świat
Naomi Campbell – brytyjska aktorka, modelka i piosenkarka
Naomi Elaine Campbell od czasu rozpoczęcia kariery w wieku 15 lat stała się jedną z najlepiej rozpoznawalnych i wpływowych modelek lat 80. i 90. XX wieku, oraz została okrzyknięta jedną z sześciu supermodelek swojej generacji.
Campbell urodziła się w Streatham w południowym Londynie. Jej matką była tancerka Valerie Morris, pochodzenia jamajskiego. Zgodnie z życzeniem Valerie, Campbell nigdy nie poznała swojego ojca, który opuścił jej matkę, gdy ta była w ciąży od czterech miesięcy. Swoje nazwisko Naomi zawdzięcza ojczymowi. Jej przyrodni brat, Pierre, urodził się w 1985. Campbell ma pochodzenie afro-jamajskie, a także chińsko-jamajskie poprzez swoją babcię od strony ojca.
Podczas dzieciństwa Campbell mieszkała w Rzymie, gdzie jej matka pracowała jako tancerka. Po powrocie do Londynu była zostawiana pod opieką krewnych, podczas gdy mama podrożowała po Europie z taneczną grupą o nazwie Fantastica. Jako dziesięciolatka została przyjęta do Italia Conti Academy of Theatre Arts, gdzie uczyła się baletu. Jej matki nie było stać na opłacanie wysokiego czesnego za szkołę, dlatego Naomi pracowała jako kelnerka.
Campbell po raz pierwszy pojawiła się w mediach publicznych w wieku 7 lat w 1978, gdy wystąpiła w teledysku Boba Marleya do piosenki „Is This Love”. W 1986, wciąż będąc uczennicą Italia Conti Academy of Theatre Arts, Naomi została odkryta podczas zakupów w Covent Garden przez Beth Boldt, agentkę Synchro Model Agency. W kwietniu tego roku, tuż przed swoimi szesnastymi urodzinami, pojawiła się na okładce brytyjskiej edycji magazynu Elle.
Przez kilka kolejnych lat kariera Campbell stale się rozwijała: modelka zaczęła występować na wybiegach dla takich projektantów, jak Gianni Versace, Azzedine Alaïa i Isaac Mizrahi, oraz pozowała dla legendarnych już fotografów, między innymi Petera Lindbergha, Herba Rittsa i Bruce’a Webera. Pod koniec lat 80. Campbell, wraz z dwiema innymi modelkami: Christy Turlington i Lindą Evangelistą, stała się częścią „Trójcy”, czyli najbardziej rozpoznawalnej i wpływowej trójki modelek generacji.
Naomi wiele razy stykała się z rasizmem ze strony licznych agencji i domów mody. Była jednak wspierana przez swoich białych przyjaciół.
Poza modelingiem, Campbell w latach 90. zajęła się przez krótki czas muzyką, nagrywając jeden mało znany album studyjny z pogranicza R&B i popu. Pojawiała się też wielokrotnie w filmach i serialach telewizyjnych, oraz zasiadała w jurach międzynarodowych edycji programu „The Face”. Zaczęła się również angażować w akcje charytatywne. Jej życie prywatne często było nagłaśnianie w mediach, gdy stała się znana ze swoich skłonności do przemocy.
Dziś obchodzi 49 urodziny.
Naomi Campbell – Love and Tears
A jeżeli ktoś z Was chce się dowiedzieć ciekawych rzeczy o Parlamencie Europejskim, to zapraszam (TUTAJ) .
Źródło: https://pl.wikipedia.org; https://www.polsatnews.pl; tytuł – cytat Naomi Campbell;