Pieniądze, ach pieniądze, wielkie, wielkie żądze, kariera, sława, blaski, oklaski, ach oklaski –to są tylko obrazki, czyli … są na tym świecie rzeczy, których nie można kupić!

Piątek, 26 kwietnia – Światowy Dzień Własności Intelektualnej, Dzień Drogowca i Transportowca, Międzynarodowy Dzień Pamięci o Katastrofie w Czarnobylu

 

Wydarzyło się:

(1952) W torfowisku na Jutlandii w Danii znaleziono dobrze zachowane zwłoki Człowieka z Grauballe, datowane na 290 rok p.n.e.

 

Urodzili się:

(1920) Padu Lampe, arubijski pianista, śpiewak, malarz

(1959)  Stanisław Sojka – polski wokalista jazzowy i popowy, pianista, gitarzysta, skrzypek, kompozytor, aranżer

 

Dzisiejsze święta nietypowe to:

Światowy Dzień Własności Intelektualnej

Dzień Drogowca i Transportowca

Jeżeli jeszcze nie czytaliście o nich, to zapraszam   (TUTAJ) .

 

Dzisiaj również obchodzimy:

Międzynarodowy Dzień Pamięci o Katastrofie w Czarnobylu

26 kwietnia to Międzynarodowy Dzień Pamięci o Czarnobylu. 32 lata temu eksplodował reaktor jądrowy elektrowni imienia Lenina, znajdującej się na terenie obecnej Ukrainy. Zalany betonem reaktor, który wciąż wytwarza promieniowanie nadal budzi respekt i grozę.

26 kwietnia 1986 roku o godzinie 01:32 uległ awarii jeden z reaktorów czarnobylskiej elektrowni. Była to największa katastrofa w dziejach energetyki jądrowej. Doszło tam do przegrzania i częściowego stopienia rdzenia reaktora i chemicznego wybuchu wodoru powstałego w wyniku nieprawidłowo przeprowadzonego testu bezpieczeństwa układu chłodzenia reaktora. Po wybuchu, została rozerwana obudowa reaktora i budynek w którym się mieścił. Nastąpiła bezpośrednia emisja do atmosfery i otoczenia elektrowni radioaktywnego pyłu grafitu oraz uranu z wnętrza reaktora.

Ostatni przywódca ZSRR Michaił Gorbaczow nie od razu zdał sobie sprawę z powagi sytuacji. Dopiero po kilku dniach pojął, że w Czernobylu doszło do największej katastrofy przemysłowej XX w.
Gorbaczow nie zdecydował się od razu na oficjalne podanie informacji o awarii. Po dwóch dniach stacje meteorologiczne w Szwecji zarejestrowały radioaktywne cząstki w powietrzu napływającym znad Bałtyku. Stwierdzono, że były to cząstki pochodzące z reaktora atomowego. Stało się jasne, że doszło do wypadku, a kierunek przemieszczania się radioaktywnych cząstek wskazywał na Polskę albo ZSRR. Radioaktywna chmura szybko się dzieliła i przemieszczała. Dotarła nawet nad Korsykę i do południowej Francji oraz do Anglii. Cała Europa znalazła się na łasce wiatrów.

Liczba osób, które zmarły w wyniku ostrej choroby popromiennej bezpośrednio po katastrofie, waha się, w zależności od źródła, od 31 do 41 osób. Byli to członkowie załogi elektrowni narażeni na najsilniejsze promieniowanie zaraz po wybuchu oraz strażacy biorący udział w trwającej aż 10 dni akcji gaśniczej.

Na Ukrainie funkcjonuje obecnie szereg firm oferujących wyjazdy do Czarnobyla. Koszt jednodniowej wycieczki z Kijowa to około 100 dolarów. Katastrofa stała się motorem napędzającym miejscową gospodarkę.

Poniżej przedstawiam zwiastun nowego serialu HBO „Chernobyl”, który przedstawia historię wypadku z 1986 r. Jednej z najgorszych katastrof w historii spowodowanych przez człowieka oraz poświęceń, których celem było uratowanie Europy przed niewyobrażalną katastrofą. Czarnobyl będzie miał premierę 7 maja w HBO.

 

Chernobyl (2019) | Official Trailer | HBO

***

26 kwietnia 1952 roku niedaleko wioski Grauballe

w torfowisku na Jutlandii w Danii znaleziono dobrze zachowane zwłoki Człowieka z Grauballe, datowane na 290 rok p.n.e.

Człowiek z Grauballe to szczątki około 30-letniego mężczyzny. Ich wiek datowany metodą węgla radioaktywnego szacuje się na 290 rok p.n.e.

Człowiek z Grauballe jest bardzo dobrze zachowany, w dalszym ciągu posiada włosy i paznokcie. Nawet jego palce były w tak dobrej kondycji, że można było zdjąć ich odciski. Zarówno włosy jak i skóra na skutek upływu czasu zmieniły swój kolor. Nie znaleziono przy nim żadnego ubrania ani biżuterii.

Umarł na skutek poderżnięcia gardła, aczkolwiek miał również połamaną czaszkę i nogi. Nie wiadomo dlaczego zginął. Przyjmuje się, że zarówno motywy religijne, jak i kara za przestępstwo mogły być przyczyną jego śmierci. Wykonano wiele prześwietleń jego ciała, umożliwiając m.in. rekonstrukcję twarzy. Stwierdzono, że cierpiał na dnę moczanową.

Człowieka z Grauballe można obecnie oglądać w Moesgård Museum niedaleko Aarhus w Danii.

Seamus Heaney poświęcił mu jeden ze swoich wierszy – The Grauballe Man.

 

The Grauballe Man – A body from the 3rd Century BC .

***

Dzisiaj świętuje swoje 99 urodziny. 26 kwietnia 1920 na Arubie, przyszedł na świat

Padu Lampe – arubijski pianista, śpiewak, malarz

Padu Lampe a właściwie Juan Chabaya Lampe jest śpiewakiem,  autorem słów do hymnu Aruby.

 

PADU DEL CARIBE (90 Anja Orguyo Di Aruba!)

 

***

26 kwietnia 1959 w Żorach, urodził się

Stanisław Sojka – polski wokalista jazzowy i popowy, pianista, gitarzysta, skrzypek, kompozytor, aranżer

Stanisław Sojka zaczął występować już w wieku 7 lat, kiedy to śpiewał w sopranach w chórze kościelnym, po czym mając 14 lat został kościelnym organistą. Był wówczas uczniem Podstawowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Gliwicach, gdzie uczył się gry na skrzypcach. Naukę kontynuował w Liceum Muzycznym w Katowicach, po czym studiował na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, na kierunku aranżacji i kompozycji. W czasie studiów był wokalistą uczelnianego big-bandu Puls, z którym dokonał kilku nagrań dla Polskiego Radia w Katowicach. Pod koniec lat 70. Sojka współpracował z jazzowym zespołem Extra Ball, był więc znany w środowisku jazzowym.

W 1980 roku  wystąpił w śpiewogrze Katarzyny Gärtner „Pozłacany warkocz”, u boku takich gwiazd jak Maryla Rodowicz czy Andrzej Zaucha. Doczekał się wtedy także pierwszego solowego hitu, „Śliczna różdżkareczka”.

W 1984 roku został wokalistą efemerycznej formacji Svora, z którą nagrał trzy piosenki dla Polskiego Radia , „Dokąd idziesz”, „Co ty na to” oraz „Madame schizofrenia”. W tym samym roku wziął udział w nagraniu pierwszej solowej płyty Tadeusza Nalepy. W 1985 śpiewał w kolejnej efemerycznej grupie WooBooDoo, z którą wylansował dwa przeboje, „Atak na głowę” oraz „Nie wiem”.

W 1988 roku, Sojka nagrał tytułową piosenkę do filmu Piłkarski poker. W tym samym roku założył duet z gitarzystą jazzowej formacji Tie Break, Januszem „Yaniną” Iwańskim. Razem występowali aż do zawieszenia działalności w 1995 roku. W 1989 roku ukazała się płyta Radioaktywny, na której zebrano radiowe nagrania wokalisty, dokonane na przestrzeni lat 1983-1988, w tym przebój „Absolutnie nic”.

Na przełomie dekad Sojka uczestniczył też gościnnie w sesjach nagraniowych płyt zespołów Maanam i De Mono oraz Kayah, Izabeli Trojanowskiej i Urszuli, śpiewając w chórkach i grając na fortepianie. W tym czasie został też laureatem nagrody im. Krzysztofa Komedy w 1989 roku oraz Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego w 1990 roku. Skomponował także muzykę do kilku krótkometrażowych filmów.

W 1990 roku Stanisław Sojka, odtąd występujący jako Soyka, wylansował przeboje „Cud niepamięci” i „Play It Again”, zapowiadające jego najsłynniejszy album, czyli Acoustic. Jego współproducentem był Dieter Meier z zespołu Yello.

Na początku 1991 roku, Polskę podbiła piosenka „Tolerancja (na miły Bóg)”, która okazała się największym przebojem w całym dorobku Sojki. Utwór ten powstał z okazji koncertu „Tolerancja” na rzecz chorych na AIDS, który odbył się w lutym 1991 roku w Warszawie. Sojka był jednym z jego inicjatorów i udało mu się zaprosić takie legendy muzyki, jak Czesław Niemen, Marek Grechuta, Kora, Tomasz Stańko i Krzysztof Penderecki.

W 1995 roku Soyka wydał dwa albumy. Pierwszy, retrospekcja. koncert. Kraków, był albumem koncertowym, ale zawierał dodatkowo dwa premierowe nagrania studyjne, w tym hit „Są na tym świecie rzeczy”. Był to ostatni album firmowany z Yaniną. Na drugim wokalista przedstawił swoje nowe muzyczne oblicze, bo związane z nurtem muzyki poetyckiej. Nagrał album Sonety Shakespeare, na który skomponował muzykę do wybranych sonetów Williama Shakespeare’a.

W 1998 roku na rynek trafił kolejny album z popowym materiałem Nr 17, który przyniósł przeboje „Nie ma drugiej takiej” oraz „Tango Memento Vitae”. W 1999 Soyka otrzymał za niego kolejną nominację do Fryderyka, dla najlepszego wokalisty roku.

W roku 2000 jako pianista wspólnie z trębaczem Andrzejem Przybielskim wydał instrumentalny album Sztuka błądzenia. W 2001 roku artysta zwrócił się ku muzyce religijnej i wydał płytę Polskie pieśni wielkopostne. W 2003 roku postanowił uczcić 25-lecie pontyfikatu papieża Jana Pawła II i wydał płytę z utworami, które skomponował do jego poematu Tryptyk rzymski.

W roku 2004 artysta nagrał płytę z wybranymi przez siebie miłosnymi standardami, zatytułowaną Soyka Sings Love Songs. Był to pierwszy album, na którym Soyka jedynie zaśpiewał. W 2007 roku zaczął koncertować z nową formacją Soyka Sextet Plus.

W 2008 roku Soyka dostał pierwszą kinową rolę, w polsko-japońskim filmie Doroty Kędzierzawskiej Jutro będzie lepiej. W 2009 roku ukazał się pierwszy od pięciu lat premierowy album Soyki Studio Wąchock, firmowany z formacją Sextet Plus. W 2011 roku został jednym z kompozytorów w Teatrze im. L. Solskiego w Tarnowie. W kwietniu 2012 wydał album Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi, zawierający własne interpretacje wybranych utworów Czesława Niemena

W 2014  ponownie sięgnął po twórczość Bolesława Leśmiana i wspólnie z Adamem Strugiem nagrał album Strug. Leśmian. Soyka.

W sierpniu 2014 podczas międzynarodowego Sopot Festival  otrzymał statuetkę Bursztynowy Słowik za całokształt twórczości.

W 2015 na albumie Swing Revisited artysta zaprezentował własne interpretacje swingowych standardów z lat 30. i 40. XX wieku, głównie Duke’a Ellingtona.

A dzisiaj? Dzisiaj świętuje swoje 60. urodziny. Wszystkiego najlepszego panie Staszku!

 

Soyka – Nie ma drugiej takiej..

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;  http://telewizjarepublika.pl;   http://wyborcza.pl;   https://pl.wikiquote.org

Dodaj komentarz