Piątek, 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja, Dzień bez Komputera, Światowy Dzień Wolności Prasy, Międzynarodowy Dzień Astmy i Alergii, Międzynarodowy Dzień Tuby

Wydarzyło się:

(1776) W Nowym Dworze Gdańskim rodzina Stobbe rozpoczęła produkcję wódki jałowcówki Stobbes Machandel

(1937) amerykańska pisarka Margaret Mitchell otrzymała Nagrodę Pulitzera za powieść Przeminęło z wiatrem

Urodzili się:

(1950)  Mary Hopkin – walijska piosenkarka

Zainteresowanych dzisiejszymi świętami:

Święto Narodowe Trzeciego Maja

Dzień bez Komputera

Światowy Dzień Wolności Prasy

Międzynarodowy Dzień Astmy i Alergii

zapraszam  (TUTAJ) .

Jeszcze jedno święto nietypowe dzisiaj celebrujemy. To

Międzynarodowy Dzień Tuby

Pisałam o nim w zeszłym roku, ale ręczę, że jeżeli nie przeczytacie tego wpisu, to nie stracicie zbyt wiele   😉

Rozczarowani? Niepotrzebnie! Przeczytacie przy okazji – j u t r o.

TUBA

***

3 maja 1776 w Nowym Dworze Gdańskim

rodzina Stobbe rozpoczęła produkcję wódki jałowcówki Stobbes Machandel

Menonici, starsi bracia w wierze dzisiejszych amiszów, przybyli do Gdańska i na Żuławy w XVI w. z Niderlandów w obawie przed prześladowaniami religijnymi. Ascetyczna obyczajowość i surowe nakazy religijne nie przeszkadzały im jednak w produkcji mocnych trunków – Goldwasser i Machandel, dwa najbardziej znane w Gdańsku alkohole, mają menonicki rodowód.

Stobbes Machandel – nazwa pochodzi od dolnoniemieckiego określenia jałowca, to wódka jałowcówka o mocy 38° .

Tradycja jałowcówki sięga 1776 r., kiedy to menonita Peter Stobbe kupił w Tiegenhofie (dzisiejszy Nowy Dwór Gdański) gorzelnię i otworzył wytwórnię wódek i likierów, m.in. jałowcówki Machandel według starej niderlandzkiej receptury. Gorzelnia mieściła się nad Tugą, przy dzisiejszej ul. 3 Maja. Alkohol był produkowany w charakterystycznych butelkach o pojemności 0,5 l i 0,25 l, o beczułkowatym kształcie  z poprzecznymi prążkami. Na etykiecie widniał czerwony krzyż maltański. Pod koniec XIX w. został objęty ówczesnym chronionym znakiem towarowym.

W 1897 roku machandel został określony „gdańskim napojem narodowym” i był chroniony lokalnym prawem. Zwyczaj picia machandla upowszechnił się w okresie istnienia Wolnego Miasta Gdańska.

Machandla pili robotnicy portowi, marynarze, kupcy, urzędnicy i mundurowi. Wytrawna wódka jałowcowa wymagała specjalnego rytuału picia. Najpierw do pustego kieliszka wkładało suszoną śliwkę nabitą na wykałaczkę, potem zalewano wszystko wódką. Następnie trzeba było zjeść śliwkę, wkładając pestkę pod policzek. W lewej dłoni trzeba było trzymać wykałaczkę. Potem duszkiem piło się wódkę (nie można było połknąć pestki). Następnie wypluwało się pestkę do pustego kieliszka. Później, nawiązując do hanzeatyckiego zwyczaju połamania masztów, przełamywano wykałaczkę i zostawiano ją w kieliszku.

Machandel był więc wyjątkowo demokratycznym napojem. Pili go niemal wszyscy.

Obecnie machandel nie jest już produkowany na Żuławach. Po wkroczeniu Armii Czerwonej na Żuławy własność zakładu skonfiskowano, a ówczesny właściciel firmy Bernhard Stobbe został aresztowany i wysłany za Ural. Zwolniony w 1949, wyjechał do Oldenburga. Udało się ocalić dokumentację produkcji, dzięki czemu wznowił ją w 1951 Ott-Heinrich Stobbe. W 1970 firmę Stobbego przejęła niemiecka wytwórnia G.Vetter. Obecnie machandel produkuje firma niemiecka Marken Horst w Osnabrück, która wprowadza na rynek machandel w butelkach o pojemności 0,7 l.

Dziś oryginalny machandel sprzedawany jest w Niemczech. W Gdańsku można spróbować i kupić machandla nieprodukowanego przez rodzinę Stobbe w Probierni Likierów na Długim Targu. A dzieje menoniotów w Polsce i historię trunku najlepiej poznać w Nowym Dworze Gdańskim.

***

3 maja 1937 roku

amerykańska pisarka Margaret Mitchell otrzymała Nagrodę Pulitzera za powieść Przeminęło z wiatrem

Margaret Munnerlyn Mitchell Marsh (1900 – 1949) za swoją, wydaną w 1936 r., powieść Przeminęło z wiatrem (Gone with the Wind) otrzymała w 1937 r. Nagrodę Pulitzera, coroczną amerykańską nagrodę przyznawaną za wybitne dokonania w dziedzinie dziennikarstwa, literatury pięknej i muzyki.

Margaret Mitchell urodziła się w Atlancie jako córka Mary Isabelle „Maybelle” Stephens i adwokata Eugene Muse Mitchella. Jej przezwisko, pod którym występowała również czasem publicznie, to Peggy. Po zakończeniu nauki w szkole oraz college’u, przejęła, po wczesnej śmierci matki, w 1918 r. prowadzenie domu rodzinnego i rozpoczęła pisanie cotygodniowej kolumny do niedzielnego wydania gazety „Atlanta Journal”.

Jest to powieść o kobiecej niezłomności, walce o rodzinę i własne szczęście. A także o błędach, za które czasami trzeba zapłacić najwyższą cenę. Historia w niej opowiedziana dotyczy czasów wojny secesyjnej i ukazuje losy bogatej córki plantatora bawełny, Scarlett O’Hary, w czasie tego burzliwego okresu.

„Pomyślę o tym jutro…” – dzięki tej maksymie Scarlett O’Hara, a z nią miliony czytelniczek na całym świecie, zdołała przetrwać najcięższe próby, jakie zgotował jej los.

Film pod tym samym tytułem z 1939 r. z Vivien Leigh i Clarkiem Gable w rolach głównych stał się jednym z najbardziej popularnych filmów wszech czasów.

https://youtu.be/ES4QzWHT0Vo

„Gone with the wind” /Tara`s theme/ („Przeminęło z wiatrem”) – Max Steiner

***

3 maja 1950 w Pontardawe, przyszła na świat

Mary Hopkin – walijska piosenkarka

Mary Hopkin, występująca czasem także jako Mary Visconti to  walijska wokalistka pop, znana m.in. dzięki przebojom  „Those Were the Days” z 1968 roku.

https://youtu.be/y3KEhWTnWvE

Mary Hopkin – Those Were The Days – 1968

Kariera muzyczna Mary Hopkin rozpoczęła się w momencie, kiedy zespół The Beatles powołał do życia własną wytwórnię płytową Apple Records i rozpoczął poszukiwania artystów, których mogliby lansować pod jej szyldem. Popularna modelka Twiggy wypatrzyła na lokalnym przeglądzie telewizyjnym młodą, nieznaną szerszej publiczności wokalistkę Mary Hopkin i poleciła ją Paulowi McCartneyowi, który wkrótce potem wyprodukował jej debiutancki singiel, „Those Were the Days”, który ukazał się pod koniec sierpnia w Wielkiej Brytanii. Hopkin stała się w ten sposób jedną z pierwszych artystek, nagrywających dla nowo powstałej wytwórni. Pomimo konkurencji ze strony innej gwiazdy pop, Sandie Shaw, która również nagrała swoja wersję singla, to piosenka w wykonaniu Hopkin trafiła na pierwsze miejsce brytyjskiej listy przebojów UK Singles Chart i osiągnęła drugie miejsce w amerykańskim rankingu Billboard Hot 100.

2 października 1968 Hopkin wystąpiła w londyńskiej Katedrze Świętego Pawła podczas koncertu Pop Experience, w trakcie którego zaśpiewała trzy swoje piosenki: „Morning of My Life”, „Turn Turn Turn” i „Plaisir d’amour”. 21 lutego kolejnego roku ukazał się jej debiutancki album, zatytułowany Post Card, wyprodukowany również przez Paula McCartneya, zawierający m.in. piosenki autorstwa Donovana oraz George’a Martina i Harry’ego Nilssona. Album trafił na trzecie miejsce brytyjskiej listy najchętniej kupowanych płyt. Po rozwiązaniu współpracy z The Beatles, Paul McCartney rozpoczął karierę solową i zaprzestał współpracy z Mary Hopkin. W 1970 roku wokalistka reprezentowała Wielka Brytanię podczas 15. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Knock Knock, Who’s There?”, z którym zajęła drugie miejsce. Rok później wyszła za mąż za swojego producenta, Tony’ego Visconti, który wyprodukował jej drugi album studyjny pt. Earth Song, Ocean Song, wydany w październiku tego samego roku. Utwory na płytę napisali m.in. Cat Stevens, Gallagher and Lyle czy Ralph McTell. W 1972 roku ukazał się album kompilacyjny artystki pt. Those Were the Days, a w 1979 – The Welsh World of Mary Hopkin, na którym znalazły się piosenki wokalistki w walijskiej wersji językowej.

Po wyjściu za mąż Mary Hopkin wycofała się z show businessu i poświęciła się życiu rodzinnemu. Nie zaprzestała jednak całkowicie działalności muzycznej, bowiem uczestniczyła jako piosenkarka sesyjna w nagraniach innych wykonawców, takich jak m.in: David Bowie, Bert Jansch, The Radiators From Space, Thin Lizzy, Carmen, Sarstedt Brothers, Osibisa, Sparks, Hazel O’Connor czy Elaine Paige. W 1989 roku ukazała się kolejna płyta Hopkin, zatytułowana Spirit. W 2007 roku ukazał się album Valentine, zawierający nagrania wokalistki z lat 1973-1983. Dwa lata później na rynku pojawiły się dwa kolejne wydawnictwa: Recollections i Now and Then, na których umieszczono piosenki nagrane w latach 1970-1988. W 2010 roku artystka wydała płytę You Look Familiar z utworami napisanymi oraz wykonanymi ze swoim synem, Morganem Viscontim. Oprócz syna, wokalistka ma także córkę, Jessicę. W 2013 roku artystka wydała kolejny album, zatytułowany Painting by Numbers, na który napisała wszystkie utwory.

https://youtu.be/q27u5YvgEdU

Mary Hopkin ~ Goodbye (HQ)

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   http://namonciaku.pl;   http://podroze.gazeta.pl;