Rzecz wiadoma, że ogłada z nieba sama nam nie spada. Nie ma co więc iść w zaparte, wszak już szlaki są przetarte. I nie baczcie, jeśli który mówi, że to same bzdury, czyli … Dzień Savoir-Vivre i nie tylko …

Niedziela, 3 czerwca – Dzień Dobrej Oceny, Dzień Savoir-Vivre, Dzień Chemika

 

Dzień Dobrej Oceny

W Polsce powojennej do początku lat 90. we wszystkich rodzajach szkół publicznych oraz stopniach nauczania obowiązywała czterostopniowa skala ocen.  Obejmowała następujące oceny: stopień bardzo dobry – 5, stopień dobry – 4, stopień dostateczny – 3, stopień niedostateczny – 2. Od 1991 roku powyższa skala została poszerzona, dodano ocenę 1 (niedostateczną) i ocenę 6 (celującą). Ocena 2 stała się od tej chwili oceną pozytywną o nazwie mierna (od roku szkolnego 1999/2000 zmieniono nazwę oceny 2 z miernej na dopuszczająca). Dla wszystkich szkół podstawowych, ponadpodstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych dla oceniania rocznego, semestralnego i końcowego, skala ocen wygląda w tej chwili tak:

  • stopień celujący – 6,
  • stopień bardzo dobry – 5,
  • stopień dobry – 4,
  • stopień dostateczny – 3,
  • stopień dopuszczający – 2,
  • stopień niedostateczny – 1.

Oceny od 2 do 6 są pozytywne, ocena 1 jest negatywna.

Taka skala nie jest stosowana jedynie w pierwszych trzech klasach szkoły podstawowej, bo najmłodsi uczniowie otrzymują oceny opisowe. W ocenianiu bieżącym dopuszcza się także oceny z plusem lub minusem. Czasem spotyka się także oceny z dwoma minusami, najczęściej jest to ocena dopuszczająca (2=), nieformalny stopień zaliczający.

W szkole wyższej obowiązuje skala złożona z 4 stopni, tj. od 2 do 5; przy czym ocena 2 jest oceną negatywną (stopień niedostateczny); stosuje się też oceny 3+ i 4+.

Oceny z zachowania (od najlepszej do najgorszej; nie ocenia się zachowania w szkole policealnej, dla dorosłych i wyższej): wzorowe, bardzo dobre, dobre, poprawne, nieodpowiednie, naganne.
W Niemczech jest odwrotnie, a więc najgorszą oceną jest 6, a 1 jest oceną bardzo dobrą. Dodatkowym stopniem między niedostatecznym a dopuszczającym jest mierny.
We Francji stosowana jest skala, w której oceny przyjmują wartości między 0 a 20, gdzie 0 jest oceną najgorszą a 20 najlepszą. Oceny poniżej 10 są ocenami niezaliczającymi, jednakże w niektórych sytuacjach możliwe jest zaliczenie etapu nauki, jeśli oceny negatywne mogą zostać wystarczająco zrównoważone ocenami pozytywnymi.
Na Słowacji obowiązuje skala pięciostopniowa od „A” do „E”, przy czym A jest oceną bardzo dobrą, a E – najgorszą.
W Rosji obowiązuje skala 5-stopniowa, na Ukrainie 12-stopniowa, a w Mołdawii, na Białorusi, na Litwie i na Łotwie 10-stopniowa.
W Stanach Zjednoczonych jest stosowana pięciostopniowa skala ocen, z tym że zamiast cyfr stosuje się litery od A do D i F. Najlepszą oceną jest A, a najgorszą, niezaliczającą, F.
W Kanadzie  stosowane są różne warianty skali ocen oparte głównie na skali literowo-procentowej od A do F. Na przykład w Ontario A (>79% wiedzy), B (70-79%), C (60-69%), D (50-59%) i E lub F (poniżej 49%). Na uniwersytetach stosuje się skalę rozszerzoną o plusy i minusy przy literach. W szkołach podstawowych dla uczniów z dysfunkcjami (np. dysleksja) stosuje się przy stopniu oznaczenie M, oznaczające modyfikację programu nauczania.
W Chinach, w prawie 1000 uniwersytetów i koledżów obowiązuje system literowo-procentowy. A – Wspaniale, (A: 90-100%, A-: 85-89%), B Dobrze, (B:80-84%, B-:75-79%), C: Dostatecznie (C:70-74%, C-:65-69%), D: Zaliczone (60-64%), F: Niezaliczone (0-59%). Równolegle stosuje się prostszy system określający, czy uczeń zdał, czy nie zdał, określany znakami 合格 / 不合格. Nie dołącza się do niego opisu procentowego.
Jeśli chodzi o Indie, to na uniwersytetach stosuje się skalę procentową: powyżej 80% – najlepsza ocena,
60-80% to 'pierwszy przedział’, 40-60% – 'drugi przedział’.

 

Szkoda, że Dzień Dobrej Oceny obchodzimy w tym roku w niedzielę, bo już  jutro żadnemu nauczycielowi nie wypadałoby postawić jedynki.

 

 

Dzień Savoir-Vivre

Wyrażenie savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego gdzie savoir znaczy wiedzieć, vivre znaczy żyć. Stąd savoir-vivre przetłumaczyć można jako sztuka życia. Wzięte razem, tworzą splot słów, który można rozumieć przede wszystkim, jako znajomość obyczajów i form towarzyskich, reguł grzeczności, a interpretując je, także jako umiejętność postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach. Zasady savoir-vivre’u dotyczą przede wszystkim kilku głównych dziedzin życia:

  • nakrywania, podawania do stołu i jedzenia oraz picia,
  • wyglądu, prezencji (np. postawy, higieny) i właściwego ubioru (Dress code),
  • form towarzyskich (np. w miejscu pracy, w rodzinie, na przyjęciach),
  • komunikacji (także telefonicznej i internetowej),
  • zachowania się w szczególnych sytuacjach.

Savoir-vivre jest uwarunkowany kulturowo, a więc znacząco różni się od siebie w zależności od regionu świata. Znajomość zasad savoir-vivre jest jednym z wyznaczników kultury osobistej człowieka.

 

Fineasz i Ferb – Jak być damą

 

Dzień Savoir-Vivre pierwszy raz był obchodzony 23 czerwca 2016 roku.  Święto ustanowione z inicjatywy Akademii Montemarco, ma na celu propagowanie grzeczności obyczajowej jako elementu kultury społecznej.

Jak świętować ten dzień? Kartka z podziękowaniem, bardzo popularna w krajach anglosaskich tzw. Thank You Note, to jeden z pomysłów na świętowanie Dnia Savoir-Vivre. W naszym kręgu kulturowym zbyt rzadko pojawia się to magiczne słowo “Dziękuję”. Tak mało w nas wdzięczności, albo tak trudno nam ją wyrażać. Być może boimy się, że ktoś odbierze ją jako naszą słabość. A poczucie to paradoksalnie daje bardzo dużo wewnętrznej siły. Dziękujmy więc dzisiaj za ogół, ale i za szczegół, dziękujmy rodzicom, dzieciom, przyjaciołom, szefowi, nauczycielom … wszystkim i za wszystko…

 

Dzień Chemika

Dzień Chemika obchodzony jest w naszym kraju tradycyjnie w pierwszą niedzielę czerwca. To święto ludzi związanych z przemysłem chemicznym. Celem jest docenienie pracowników zakładów chemicznych. Tego dnia organizowane są różne eventy branżowe, konkursy wiedzy chemicznej, spotkania oraz inne imprezy jak koncerty, festyny i pikniki. Święto obchodzą szczególnie członkowie i sympatycy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego.

 

A czy pamiętacie z czasów szkolnych powiedzenie – „pamiętaj chemiku młody, wlewaj zawsze kwas do wody”?

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://montemarco.wordpress.com;   fragmenty wiersza „Savoir vivre na co dzień” Agnieszka Borowieckahttp://zglowawchmurach.com

Dodaj komentarz