Światowy Dzień Chorych na Hemofilię został ustanowiony przez Światową Federację Hemofilii w 1989 roku. Data wiąże się z urodzinami założyciela Federacji Franka Schnabela.

Hemofilia i pokrewne skazy krwotoczne to problem, który w Polsce dotyka blisko 4500 chorych oraz ich rodziny i bliskich. Obecna sytuacja chorych na hemofilię jest zdecydowanie lepsza niż jeszcze kilkanaście, a nawet kilka lat temu. Stało się tak za sprawą Narodowego Programu Zdrowia dla Chorych na Hemofilię oraz programu leczenia profilaktycznego dla dzieci do lat 18. Dzięki zmianom, jakie dokonały się w ostatnich latach, zwłaszcza nowi pacjenci mają szansę uniknąć konsekwencji hemofilii – zmian w stawach prowadzących do nieodwracalnego kalectwa. Objęty prawidłową opieką chory na hemofilię może prowadzić normalne życie – pracować zawodowo, uczyć się, studiować, realizować swoje pasje, prowadzić życie towarzyskie, a nawet uprawiać sport. Tak jest w krajach Europy bogatszych niż Polska. W naszym kraju większość dorosłych chorych na ciężką postać hemofilii jest niestety na rentach inwalidzkich.

Najstarsze wzmianki o hemofilii znajdują się w księgach Starego Testamentu i na papirusach pochodzących ze starożytnego Egiptu. Pisemne opisy chorych z objawami skazy krwotocznej, prawdopodobnie hemofilii, zawarte są w Talmudzie, w którym przedstawiono przypadki śmiertelnego wykrwawienia obrzezanych chłopców. Te relacje pochodzą mniej więcej z roku 140 n.e.

Królowa Wiktoria przekazała mutację swojemu synowi Leopoldowi oraz swoim córkom: Alicji i Beatrycze (nosicielki genu hemofilii), co zapoczątkowało „epidemię” hemofilii wśród członków rodów królewskich w całej Europie, w Hiszpanii, Niemczech i Rosji. Stąd też hemofilię nazywa się często „chorobą królów”.

Hemofilia wywarła także wielki wpływ na losy carskiej Rosji – a przez to na losy całej Europy. Syn ostatniego cara, a jednocześnie prawnuk królowej Wiktorii (carewicz Aleksiej) był hemofilikiem – a wówczas nie istniały skuteczne leki na tę dolegliwość. Jedną z przyczyn pojawienia się Rasputina na dworze carskim była jego obietnica, że będzie w stanie uzdrowić Aleksego. W decydującej chwili car Mikołaj zdecydował się abdykować na rzecz swojego brata (a nie syna) – ponieważ obawiał się, że Aleksy nie będzie w stanie znieść ciężaru władzy. Brat cara z kolei nie był zainteresowany przejęciem władzy, co doprowadziło do pogłębienia kryzysu i w konsekwencji przyspieszyło wybuch rewolucji.

Magiczna kostka, kostka Rubika, mająca swoje święto właśnie dzisiaj, to zabawka logiczna wynaleziona przez Ernő Rubika w 1974 roku, zaś w 1976 roku została skonstruowana i opatentowana w Japonii przez inżyniera Terutoshiego Ishige. Wynalazca kostki Ernő Rubik po raz pierwszy układał kostkę przez miesiąc. Do Polski zabawka trafiła w 1982.

Edward Hulewicz – Paskuda