Obecnie na świecie żyje około 600 milionów osób powyżej 60. roku życia. Szacuje się, że w 2050 roku liczba ta wyniesie 2 miliardy. Starsi ludzie będą zatem pełnić jeszcze większą rolę wychowawczą, a ponadto będą musieli liczyć się z późniejszym odejściem na emeryturę. Dlatego coraz częściej organizowane są rozmaite formy aktywizacji osób w podeszłym wieku: warsztaty, szkolenia, kursy czy koła zainteresowań. Prężnie działają  Uniwersytety Trzeciego Wieku. Seniorzy nie pozostają bezczynni. Uprawiają sporty, pracują zawodowo i pomagają swoim dzieciom w prowadzeniu domów i wychowywaniu dzieci. Wielu seniorów pracuje jako opiekunowie osób chorych i niepełnosprawnych. Takie inicjatywy pomagają seniorom nie tylko się rozwijać, ale również przeżywać drugą młodość.

Inicjatorem Międzynarodowego Dnia Szefa Kuchni był Bill Gallagher, Prezes  Honorowy Światowego Stowarzyszenia Społeczności Kucharskiej (WACS).  Dr Bill Gallagher był prawdziwym autorytetem i przyjacielem kucharzy. Miał nieprzeciętną osobowość. Z wykształcenia był szefem kuchni. Mimo swojej ułomności (poruszał się na wózku inwalidzkim) odznaczał się dużym autorytetem i charyzmą. Potrafił umiejętnie zjednoczyć społeczność kucharską, tak, by wspólnie pomagać tym najbardziej poszkodowanym przez los – GŁODUJĄCYM.

Przyświecał mu bardzo szczytny cel:  nie tylko szerzenie wiedzy o zawodzie Szefa Kuchni, ale i dzielenie się posiłkiem z potrzebującymi. Pod jego przewodnictwem szefowie kuchni brali udział w różnego rodzaju inicjatywach takich jak np. pokazy kulinarne, charytatywne bankiety  w ramach NATIONAL  FOOD FESTIVAL, sprzedaż czapek kucharskich i innych branżowych akcesoriów, licytacje kolacji i przedmiotów ofiarowanych przez szefów kuchni i branżowe organizacje,  sponsoring firm branży FMCG i HoReCA, a wszystko w celu dożywiania cierpiących głód dzieci i zebrania funduszy na rzecz uświadamiania o rosnącej pladze głodu (przy jednoczesnym podnoszeniu ceny żywności).

Mieszkańcom Szczecina – znany doskonale. Turystom będącym tam okazjonalnie – również. Pasztecik Szczeciński stanowi jedną z wizytówek portowego miasta.

W 2008 roku pojawiła się propozycja Urzędu Marszałkowskiego Woj. Zachodniopomorskiego, aby pasztecik wpisać na Listę produktów tradycyjnych, chronionych przez unijne prawo. Ostatecznie pasztecik znalazł się na liście 22 grudnia 2010 roku, co oznacza, iż wszyscy producenci muszą ściśle przestrzegać jego receptury.

Pasztecik szczeciński to rodzaj smażonego ciasta drożdżowego nadziewanego mieszankami mięsnymi bądź jarskimi, danie typowe dla Szczecina. Nadzienie składa się najczęściej z wieprzowiny połączonej z wołowiną, kapusty z grzybami bądź sera i pieczarek. W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dość powszechnym zjawiskiem było zastępowanie farszu mięsnego pastą jajeczną.

Ciasto z zewnątrz jest kruche, jednak w środku ma delikatną i miękką konsystencję. Pasztecik serwowany jest zazwyczaj z niezabielanym, mocno przyprawionym czerwonym barszczem.

Najstarszy lokal serwujący paszteciki został założony w 1969 roku, do produkcji specjału używał maszyny sprowadzonej w 1971 z radzieckiego demobilu, wyprodukowanej dla tamtejszego wojska.

Przysmak z drożdżowego ciasta liczy sobie już 48 lat i ciągle cieszy się nieustającym uznaniem mieszkańców Szczecina jak i turystów. Oficjalne obchody pasztecika obchodzone są jednak dopiero od 2015 roku, kiedy to władze wojewódzkie ogłosiły, że dzień 20 października obchodzony będzie jako Dzień Pasztecika Szczecińskiego.