Miej czas na to, aby pomyśleć – to źródło mocy. Miej czas na modlitwę – to największa siła na ziemi. Miej czas na uśmiech – to muzyka duszy, czyli … była darem dla Kościoła i świata

Czwartek, 19 października –  Dzień Normalizacji, Międzynarodowy Dzień Mediacji, Międzynarodowy Dzień Unii Kredytowych, Dzień Matki Teresy z Kalkuty.

 

Dzień Normalizacji

 

Normalizacja to opracowywanie i stosowanie nom. Jej wynikiem jest ujednolicenie różnych produktów, procesów, systemów, czy instytucji.

Najbardziej znaną organizacją normalizacyjną jest ISO (International Organization for Standardization – Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) z siedzibą w Genewie, a na terenie Polski od 1993roku funkcję tę pełni Polski Komitet Normalizacyjny.

Normalizacja to określenie, które stosuje się wobec całego procesu powstawania, wdrażania i stosowania określonych norm. Służą one natomiast ujednoliceniu różnych zachowań, produktów, działania systemów i instytucji – tak by można było być pewnym jak coś działa lub wygląda. Niejako dzięki normom możemy być pewni jakości usług czy danych produktów.

Pojęcie normalizacji odnajdziemy także w różnych naukach. Przykładowo w statystyce oznacza ona procedurę wstępnej obróbki danych, dzięki czemu otrzymujemy możliwość ich porównywania ze sobą oraz dalszej analizy. Natomiast w informatyce słowo normalizacja odnosi się do procesu eliminacji powtarzających się danych w relacyjnej bazie danych – co oznacza, że trzymamy dane w jednym miejscu. Zwiększa to bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko powstawania błędów i niespójności.

 

 

Międzynarodowy Dzień Mediacji

Dziś obchodzimy Dzień Mediacji mający na celu promowanie alternatywnych metod rozwiązywania sporów.

Inicjatorem święta jest amerykańska organizacja Association for Conflict Resolution ze Stanów Zjednoczonych. Święto obchodzono po raz pierwszy w 2005 roku, w Polsce trzy lata później zapoczątkowało je Ministerstwo Sprawiedliwości.

Mediacja to pozasądowe postępowanie, do którego skonfliktowane strony przystępują dobrowolnie i z pomocą osoby trzeciej – bezstronnego mediatora – dążą do rozwiązania konfliktu lub sporu poprzez wypracowanie rozwiązań, z których usatysfakcjonowane będą obie strony. Mediować można zarówno sprawy cywilne, rodzinne, jak i gospodarcze, karne czy dotyczące prawa pracy. Od tego roku można prowadzić również mediacje w sprawach administracyjnych, a już wkrótce dotyczące spraw podatkowych.

Mediacje są mniej stresujące dla stron, odbywają się w nieformalnych, bardziej prywatnych warunkach, są dużo tańsze od spraw sądowych, kończą się szybciej i skuteczniej. W sądzie rzadko obie strony są zadowolone z rozstrzygnięcia, zaś mediacja może być prowadzona dotąd, aż obie strony będą usatysfakcjonowane. Co więcej, popularność mediacji wpływa też korzystnie na odciążenie pracy sądów

Kim jest mediator?

Mediator nie jest „ekspertem od rozwiązań” – bo takimi ekspertami są sami uczestnicy mediacji, lecz „ekspertem od procedury”. Oznacza to, że rolą mediatora jest dbałość o takie zorganizowanie mediacji, by strony mogły same podjąć decyzję oraz by była to decyzja świadoma, poparta gruntowną analizą ich potrzeb i rozważeniem dostępnych rozwiązań.

Mediator nie udziela uczestnikom porad prawnych czy terapeutycznych, jego rolą jest natomiast pomoc uczestnikom w przyjrzeniu się wszelkim aspektom ważnych dla nich kwestii, zbadaniu możliwych rozwiązań i wybraniu najbardziej korzystnego dla stron.

Mediator jest osobą neutralną i bezstronną. Neutralność mediatora oznacza, iż nie będzie on naciskał stron do przyjęcia preferowanych rozwiązań, ale pomoże im samym wypracować takie rozwiązania, które uznają za najlepsze. Bezstronność zaś oznacza, że mediator nie będzie faworyzował żadnego z uczestników, ani też popierał kosztem drugiej osoby. Zadaniem mediatora jest zadbanie o to, by każdy z uczestników był pełnoprawnym partnerem we wspólnym rozwiązywaniu problemu.

 

 

 

Międzynarodowy Dzień Unii Kredytowych

Unie kredytowe reprezentują spółdzielczy model zarządzania. Zrzeszają na zasadzie członkostwa osoby, które na przykład łączy ten sam zakład pracy, miejsce zamieszkania czy stowarzyszenie. Są one własnością swoich członków, którzy jednocześnie gromadzić w nich oszczędności, otrzymywać pożyczki. Unie kredytowe w Polsce znane jako spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK).

Unie kredytowe korzystają z rozwiązań spółdzielczości finansowej, które w Europie w połowie XIX wieku wprowadzali i rozwijali Friedrich Wilhelm Raiffeisen oraz Franz Herman Schultze. Ich celem było ograniczenie narastającej biedy w środowiskach wiejskich, którą pogłębiały dodatkowo lichwiarskie pożyczki. Idea spółdzielczości finansowej wraz z emigrantami dotarła do Ameryki. W Stanach Zjednoczonych unie kredytowe upowszechniły się na początku 20 wieku. W 1934 roku zostało założone amerykańskie Krajowe Stowarzyszenie Unii, a dwie dekady później rozszerzyło swoją działalność na inne kraje. W latach 1960-1970 amerykański, kanadyjski oraz australijski ruch spółdzielczości finansowej systematycznie zwiększał swoje wpływy na różne części świata. Od 1971 roku działalność rozpoczęła Światowa Rada Unii Kredytowych (WOCCU) i do dziś jest najważniejszą instytucją działającą w imieniu zrzeszonych w niej instytucji finansowych.

SKOK-i, to polskie unie kredytowe. Pod koniec XIX wieku na ziemiach polskich na wzór kas Raiffeisena powstały spółdzielcze kasy oszczędnościowo-pożyczkowe. Od nazwiska ich propagatora dr. Franciszka Stefczyka przeszły do historii jako Kasy Stefczyka. Działały po to, by zapewnić niezamożnym ludziom dostęp do nisko oprocentowanych pożyczek, które dawały szanse na poprawę jakości i warunków życia. W latach 1918-1939 szybko zyskały na popularności, należało wówczas do nich ponad półtora miliona ludzi. Spółdzielcze kasy odegrały ogromną rolę w budowie polskiego sektora usług i drobnej przedsiębiorczości. Druga wojna światowa przerwała ich rozwój. SKOK-i odrodziły po zmianach ustrojowych w latach 90. Choć odtworzone zostały na wzorcach amerykańskich unii kredytowych, jednak w swojej działalności hołdują przedwojennym tradycjom Kas Stefczyka.

Międzynarodowy Dzień Unii Kredytowych, zwanych także Kasami Kredytowymi, jest obchodzony przez Światową Radę Unii Kredytowych (WOCCU) od 1948 roku w trzeci czwartek października. Wydarzenie to stanowi okazję do zaakcentowania prospołecznej i ekonomicznej roli tych instytucji o charakterze spółdzielczym.

 

 

Dzień Matki Teresy z Kalkuty

„Była darem dla Kościoła i świata” – mówił o niej Jan Paweł II podczas uroczystości beatyfikacyjnych w Rzymie.

 

 Becoming Saints – Mother Teresa

 

Bł. Matka Teresa, znana w Indiach jako „Anioł ubogich”, była niepozorną kobietą w białym sari z charakterystycznymi błękitnymi paskami, z nieustannym przyjaznym uśmiechem na twarzy.

Zmarła 5 września 1997 r. w Kalkucie. Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną 19 października 2003 r.

Przez ponad 45 lat prowadziła hospicja dla umierających, ubogich, chorych i sierot. Już w latach 70. była znana na świecie jako obrończyni biednych i bezbronnych. O jej życiu i działalności powstawały liczne filmy i książki.

Matka Teresa z Kalkuty MC, właśc. Agnes Gonxha Bojaxhiu (ur. 26 sierpnia 1910 w Skopje, zm. 5 września 1997 w Kalkucie w Indiach) – zakonnica, założycielka zgromadzenia Misjonarek Miłości, laureatka Nagrody Templetona (ustanowione w 1972 roku wyróżnienie, przyznawane corocznie osobom indywidualnym za wyjątkowy wkład w afirmację duchowego wymiaru życia poprzez spostrzeżenie, odkrycie lub prace praktyczne. Nagroda ma postać pieniężną).
W 1979 roku Matka Teresa z Kalkuty otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla „za walkę z biedą i cierpieniem, co również stanowi zagrożenie dla pokoju”. Odmówiła udziału w uroczystym bankiecie na cześć laureatów i poprosiła, by suma 192 000 dolarów, którą otrzymała jako nagrodę, została ofiarowana biednym w Indiach. Zaznaczyła również, że wcześniejsze nagrody były dla niej o tyle ważne, o ile pomagały potrzebującym na świecie. Podczas odbierania nagrody zapytano ją: „Co możemy uczynić na rzecz pokoju na świecie?”, odpowiedziała: „Idźcie do domu i kochajcie swoje rodziny”.

Rok później otrzymała również najwyższe indyjskie odznaczenie państwowe – order Bharat Ratna – za pracę humanitarną. Misjonarki Miłości systematycznie rozwijały się i w roku jej śmierci obsługiwały 610 misji w 123 krajach (hospicja, domy dla zakażonych HIV/AIDS, trądem i gruźlicą, jadłodajnie, programy wspierające dzieci i rodziny, domy dziecka i szkoły).

Matka Teresa z Kalkuty została beatyfikowana przez Jana Pawła II 19 października 2003 roku, a 4 września 2016, podczas uroczystej mszy świętej na placu Świętego Piotra w Watykanie, bł. Matka Teresa z Kalkuty została ogłoszona świętą przez papieża Franciszka i włączona w poczet świętych Kościoła katolickiego

W czasie swego życia i po śmierci Matka Teresa była uznawana przez Instytut Gallupa za najbardziej podziwianą osobę w USA. W 1999 roku w ankiecie przeprowadzonej w USA została uznana za „najbardziej podziwianą osobę w XX wieku”

 

 

 

 

Źródło:   http://mediacja.gov.pl;   http://www.rp.pl/Prawnicy;    http://www.mediatorzy.pl;      https://pl.wikipedia.org;   https://www.deon.pl;   http://biznes.gazetaprawna.pl;   http://www.skok.pl;   https://ergokantor.pl;   http://www.cosnowego.idiks.org

Dodaj komentarz