Czwartek, 25 października –  Dzień Młodzieży PCK, Dzień Ustawy o Ochronie Zwierząt, Dzień Kundelka,  Światowy Dzień Makaronu, Underground,

W dniu dzisiejszym obchodzimy takie święta nietypowe jak:

o których już pisałam –  (TUTAJ) , dlatego opowiem Wam jeszcze o tym, że …

równo 23 lata temu, w roku 1995, odbyła się premiera jugosłowiańskiego filmu powstałego na podstawie powieści Dušana Kovačevicia, z muzyką Gorana Bregovića i w reżyserii Emira Kusturicy –

Underground

Film jest w przeważającej części serbskojęzyczny, natomiast tytuł filmu jest w języku angielskim.

Underground to angielskie słowo, które oznacza po prostu „podziemie”. Słowo to zrobiło ogromną karierę na całym świecie jako określenie niszowych i mało eksploatowanych gatunków w sztuce.

Otóż Emir Kusturica, tworząc film pod takim właśnie tytułem, chce nawiązać do obu znaczeń tego wyrazu.

Trwa II wojna światowa. Niemieckie naloty na Belgrad w 1941 roku zbiegają się z rozpoczęciem rewolty „towarzysza” Marko (główna postać filmu), który to wykorzystując wojenny rozgardiasz towarzyszący klęsce, wciąga swego naiwnego przyjaciela Czarnego w handel bronią, przemyt złota i powstańczą walkę przeciw Niemcom.

„Underground” Music – Underground Tango (Belgrade bombing)

Film opowiada o grupie Serbów, która po rozpoczęciu bombardowań Jugosławii, ukrywa się w tytułowym Undergroundzie, czyli w podziemnym pomieszczeniu. Jest to grupa uchodźców umieszczona tam przez Marko. Nie przebywają tam jednak bezczynnie. W przerwach pomiędzy kolejnymi imprezami, ucztami i ślubami (jak to w życiu bywa), produkują broń i inne artykuły, które Marko sprzedaje z ogromnym zyskiem na czarnym rynku. Oczywiście zabrania innym wychodzenia na powierzchnię, ze względów bezpieczeństwa. Żyją odcięci od zewnętrznego świata.

Mimo zakończenia wojny Marko utrzymuje mieszkańców piwnicy w przekonaniu o trwającej wciąż niemieckiej okupacji, aby nadal czerpać zyski ze sprzedaży broni. Trwa to kilka dekad. Więźniowie podziemi harują dzień i noc, tymczasem nad ich głowami Jugosławia ulega kolejnej iluzji – kultowi Tito.

Podziemny teatr cieni upada w 1961 roku podczas wesela; pijana kochanka Marko Natalija wyznaje jego zdradę Czarnemu. Trzydzieści lat później w 1991 roku Czarny dowodzi jednostką komandosów, która uczestniczy w najbardziej krwawych operacjach wojny domowej. Niewyobrażalne okrucieństwa, gwałty i zbrodnie doprowadzają go do szaleństwa – powraca on do opuszczonej przed trzydziestu laty piwnicy.

Film otrzymał nagrody:

• 1996: (nominacja) Czeski Lew najlepszy film
• 1996: Emir Kusturica (nominacja) César najlepszy film zagraniczny
• 1995: Emir Kusturica – Złota Palma na Festiwalu Filmowym w Cannes
• 1995: Vilko Filač (nominacja) Camerimage

Underground (Андерграунд) 1995 Emir Kusturica

Underground – Official Theatrical Trailer

W „Undergroundzie” warto docenić dużą dawkę humoru i wzruszenia. Wielka szkoda tylko, że cała produkcja nie została utrzymana w tej konwencji poetyckiego żartu.

Świetnie pokazany niepowtarzalny klimat filmu uwidacznia również wspaniała muzyka Gorana Bregovicia z nieśmiertelnym, już chyba, „Kałasznikowem” na czele.

Jeżeli jesteście zainteresowani całością filmu, to zapraszam  (TUTAJ)

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;   https://www.filmweb.pl;