Światowy Dzień Gołębia (World Pigeon Day, International Pigeon Day) to święto obchodzone corocznie 9 kwietnia, wzorowane na amerykańskim Narodowym Dniu Gołębia (National Pigeon Day) obchodzonym 13 czerwca.

Narodowy Dzień Gołębia honoruje Cher Ami (fr. „Drogi Przyjaciel”) gołębia, który bezwarunkowo podbił serca żołnierzy i całego świata. Wyhodowany w Wielkiej Brytanii, dołączył do grupy 600 gołębi wykorzystywanych przez armię Stanów Zjednoczonych na terenie Francji. Wykonał 12 lotów, każdy pod ostrzałem wroga. Tym ostatnim zasłużył sobie na Francuski Krzyż Wojenny „Croix de Guerre” i nieodwołalne miejsce w historii świata.

Według historyków jego chwała zaczęła się 3 X 1918 r., kiedy to jeden z batalionów 77 Amerykańskiej Dywizji Piechoty, dowodzonej przez mjr. Charlesa Whittleseya, został otoczony przez Niemców w okolicy Verdun. Brak sprawnej radiostacji uniemożliwiał żołnierzom łączność z dowództwem i przekazanie informacji o swoim położeniu, przez co już następnego dnia ostrzeliwała go własna artyleria. Żołnierze ginęli. Charles Whittlesey wysłał do dowództwa trzy gołębie z prośbą o pomoc. Wszystkie zestrzelono. Pozostał ostatni, zwany Cher Ami. W kapsule meldunkowej umocowanej do nogi gołębia włożono rozpaczliwy meldunek następującej treści:

Jesteśmy wzdłuż drogi równoległej do 276,4. Nasza własna artyleria stawia zapory bezpośrednio na nas. Na miłość boską, przestańcie!

Cher Ami wyruszył w drogę pod czujnym okiem wroga. Ostrzeliwany, został poważnie ranny. Spadł na ziemie. Mimo to nie poddał się, a poderwał do lotu i dotarł do dowództwa z przesyłką. Odległość 25 mil pokonał w zaledwie 25 minut. Stracił oko, a jedna noga wisiała na ścięgnach. Klatka piersiowa była postrzelona śrutem. Tak wielkie poświęcenie, jego ogromna siła walki, chęć przetrwania i dotarcia do celu sprawiło, iż udało się uratować 194 żołnierzy z batalionu Charlesa Whittleseya.

Cher Ami dzięki opiece wykwalifikowanych ludzi przeżył, choć stracił nogę. Wkrótce przewieziono go do Ameryki, gdzie został odznaczony z najwyższymi honorami. We Francji żegnał go osobiście dowódca Armii Stanów Zjednoczonych gen. John J. Pershing. Pisała o nim niejedna gazeta, mówiły wszystkie dzieci, podziwiali żołnierze. Po zakończeniu żywota 13 VI 1919 r. został spreparowany i trafił do National Museum of American History w Waszyngtonie, by pozostać na zawsze w pamięci wszystkich ludzi świata.