Wtorek, 10 kwietnia – Dzień Bandurka, Dzień Rodzeństwa
Dzień Bandurka
Jak podaje Zygmunt Gloger w Encyklopedii Staropolskiej – Bandura, bandurka to starodawny instrument muzyczny w rodzaju lutni z krótką szyją, niegdyś powszechnie w Polsce i na Rusi używany. Nazwa pochodzi jeszcze z języków starożytnych; po grecku bowiem brzmi pandoura, po łacinie i włosku pandura.
Bandura to ukraiński ludowy instrument muzyczny należący do chordofonów, w którym struny szarpie się palcami lub plektronem. Pierwsze wzmianki pochodzą z VI wieku naszej ery z Grecji. Protoplastą bandury była najprawdopodobniej kobza lub lutnia. Inne źródła podają instrument strunowy zwany syrena syrenarum, łączący cechy lutni i psalterium, którego wynalazcą był Francesco Landini. Pierwsza wzmianka o ukraińskich bandurzystach pochodzi ze źródeł polskich z 1441 roku. W początku XX wieku przeżyła swój renesans, urastając do narodowego symbolu Ukrainy, atrybutu pieśniarzy wykonujących dumki. W latach stalinowskich gra na bandurze, jako symbolu nacjonalizmu ukraińskiego, została zakazana. Po odzyskaniu niepodległości gra na niej przeżywa ponowny rozkwit.
Tak brzmi bandura w utworze ludowym
Українська народна музика Ukrainian folk music bandura ensemble ансамбль бандуристів
A tak we współczesnym utworze
Девушка обалденно играет на бандуре!
Pierwszy raz miałam przyjemność usłyszeć brzmienie bandury na żywo w czerwcu zeszłego roku, przy okazji koncertu Chóralne Zbliżenia w ramach XIII Międzynarodowego Festiwalu Chóralnego Wschód-Zachód-Zbliżenia. Wśród zespołów biorących udział w dwudniowym koncercie, wystąpiła Narodowa Kapela Bandurzysek „Galiczanka” ze Lwowa. Bandurzystki brzmiały fenomenalnie!
Plenerowy finał zorganizowano na dziedzińcu Muzeum, gdzie artyści pożegnali się z publicznością koncertem muzyki rozrywkowej. Bandury i w takim repertuarze świetnie się spisały, pokazując olbrzymią skalę możliwości tego instrumentu.
Dzień Rodzeństwa
Święto wymyśliła Claudia Evart, aby uczcić pamięć swojego brata i siostry, zmarłych w młodym wieku. Fundacja została założona w 1997 roku, mając od roku 1999 status organizacji non-profit.
Dzień Rodzeństwa został wprowadzony do oficjalnego spisu uroczystości i świąt Kongresu USA w 2005 roku.
W Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej rodzeństwo posiada 79% dzieci. W Polsce rodzeństwo posiada 2/3 dzieci w tym 37% jednego brata lub siostrę, 12% dwoje, 6,5% troje lub więcej. Dzień Rodzeństwa ma na celu celebrację relacji między rodzeństwem. Wiele osób zamieszcza tego dnia zdjęcia swoich braci i sióstr na swoich stronach w Internecie. Chociaż rodzeństwo bywa irytujące, naszych braci i siostry kochamy jak nikogo innego na świecie. Warto im to okazywać nie tylko w tym dniu. Dzień Rodzeństwa obchodzony jest co roku 10 kwietnia.
Ja też mam brata, starszego i z okazji Dnia Rodzeństwa, dedykuję mu ten wiersz (to tak jakby o nas?) 😉
BRAT
Mówi mama: – Wychodzimy!
Masz spać grzecznie gdy wrócimy!
– Wychodzimy! – mówi tata –
będziesz pod opieką brata.
– Tak! – zawołał brat – niestety!
I nos wsadził do gazety.
Kiedy chciałam z nim pogadać wrzasnął:
– Przestań mi przeszkadzać!
Masz zostawić mnie w spokoju!
Gadaj sobie w przedpokoju!
Pogadałam więc do ściany,
do obrazu i do ramy,
pogadałam z szafką małą,
no, bo z bratem się nie dało.
Co z kolacją? Nikt jej nie jadł,
bo mój brat samolot sklejał
kawałeczek za kawałkiem
i zapomniał o mnie całkiem.
O mnie, oraz o jedzeniu.
I przypomnieć sobie nie mógł!
Potem w świetnym był humorze –
film oglądał o potworze.
Potwór ryczał, ja ryczałam,
no bo się potwora bałam!
Brat zawołał: – Dość mam tego!
Idę dzwonić do kolegów.
i okropnie długo gadał.
Pewnie o mnie opowiadał!
Kiedy skończył to gadanie,
usnął nagle na dywanie,
a ja siadłam sobie z boku
w żółtych kapciach i w szlafroku.
Gdy rodzice się zjawili, to okropnie się zdziwili.
– Czemu nie śpisz? – spytał tata.
Nie śpię bo pilnuję brata!