Aby napisać piękne dzieło, nie należy poświęcić się wyłącznie jemu, ale samemu sobie. Jeśli zdarzy się, że nasze dzieła nie okażą się w zupełności doskonałe lub nie odniosą sukcesu za naszego życia, pozostanie nam przynajmniej to, że udoskonaliliśmy samych siebie, czyli … takie jest też moje stanowisko (choć na pewno nie otrzymam za to podwyżki płac)

Sobota, 3 marca – Międzynarodowy Dzień Pisarzy, Światowy Dzień Dzikiej Przyrody, Dzień Równości Wynagrodzeń, Międzynarodowy Dzień dla Ucha i Słuchu

 

Międzynarodowy Dzień Pisarzy

Pisarz to osoba two­rzą­ca dzie­ła lite­rac­kie (dramaty, poezję, prozę). Jest ofic­jal­nie za­re­jest­ro­wa­nym za­wo­dem w  Polsce. Do zadań zawodowych pisarza należy m.in. oddziaływanie estetyczne i artystyczne na czytelników poprzez opisywanie przeżyć wewnętrznych, stanów psychicznych, doznań, refleksji, poglądów za pomocą formy fabularnej, pamiętnika, autobiografii, wiersza, dramatu etc.

Międzynarodowy Dzień Pisarzy został ustanowiony przeszło 30 lat temu (w 1984 roku) przez PEN Club – stowarzyszenie pisarzy założone w 1921 r. w Londynie. Zadaniem PEN Clubu miało być promowanie przyjaźni oraz intelektualnej współpracy pomiędzy pisarzami z całego świata. Nazwa ta  jest skrótem utworzonym od  pierwszych liter słów: poets, playwriters, essayists, novelists – poeci, dramatopisarze, eseiści, powieściopisarze.

Założycielem Polskiego Klubu Literackiego PEN (1925) i pierwszym prezesem był Stefan Żeromski. Od 2001 do 2010 roku tę funkcję pełnił Władysław Bartoszewski. Od 2010 prezesem klubu jest Adam Pomorski.

W Polsce Światowy Dzień Pisarza nie jest jeszcze świętem obchodzonym w szczególny sposób. Organizowane są wprawdzie spotkania autorskie oraz wieczory literackie, pisarzom jednak większą uwagę poświęca się w Światowym Dniu Książki, który obchodzimy 23 kwietnia.

 

Światowy Dzień Dzikiej Przyrody

 

Łowca jeleni (Deer Hunter) soundtrack

Dzisiaj, 3 marca obchodzimy Światowy Dzień Dzikiej Przyrody, ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ na rzecz ochrony bogactwa dzikiej fauny i flory. Głównym przesłaniem jest podnoszenie świadomości oraz zagrożeń powodowanych przez nielegalny handel jej okazami, również podkreślenie kluczowej roli Konwencji Waszyngtońskiej CITES.

Dzika przyroda jest ogromną wartością, pięknem przejawiającym się w ruchu, harmonii barw i kształtów, bogactwem świata roślin, grzybów i zwierząt. To estetyczne i emocjonalne wzruszenia, różnorodność form, które czynią świat bardziej interesującym. Położenie Polski w środku Europy, między Bałtykiem i Tatrami, decyduje o urozmaiceniu krajobrazów i ekosystemów. Jednak miejsc, gdzie można spotkać relikty najbardziej dzikiej przyrody zostało już bardzo niewiele. W tym celu na pewno trzeba wybrać się do Białowieży, gdzie ciągle bije serce pierwotnej Puszczy.

Szczególną rolę w ochronie takich wartości spełniają Lasy Państwowe, które stwarzają warunki do przetrwania wielu gatunków. Na obszarze zarządzanym przez nadleśnictwa zlokalizowana jest większość obiektów rodzimej przyrody, co świadczy o udziale gospodarki leśnej w zachowaniu różnorodności biologicznej. Zgodnie z ustawą o lasach i polityką leśną Lasy Państwowe prowadzą monitoring przyrodniczy, aktualizują bank danych o swych zasobach. Od lat częścią składową planu urządzania lasu są programy ochrony przyrody sporządzane dla wszystkich jednostek. Zawierają dokładny opis najcenniejszych walorów, zagrożeń, w tym prognozę oddziaływania gospodarki leśnej na środowisko. Realizacja zadań przewidzianych planami ochrony odbywa się pod nadzorem Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.

Na terenie Lasów Państwowych zewidencjonowano m.in. 1267 rezerwatów przyrody o powierzchni 121,7 tys.  ha, obszary Natura 2000 (134 obszary ptasie, 722 siedliskowe o łącznej powierzchni 1641 tys. ha). Funkcjonuje też 3146 stref wokół gniazd gatunków prawnie chronionych (150 tys. ha), które tworzy się w celu ochrony ostoi  ptaków, ssaków, gadów, owadów, roślin i porostów. Lasy Państwowe podejmują również własne inicjatywy służące zachowaniu różnorodności biologicznej i odtwarzaniu zagrożonych gatunków flory i fauny. Zaliczyć do nich należy „Program zachowania leśnych zasobów genowych”, tworzenie ośrodków rehabilitacji zwierzyny, ogrodów botanicznych, arboretów, itp.

Swój udział w ochronie dzikiej przyrody ma również Nadleśnictwo Gołąbki. Trzy rezerwaty florystyczne – Źródła Gąsawki, Mięcierzyn i Mierucinek, chronią rzadkie ekosystemy leśne, w tym związane ze środowiskiem wodnym (razem 95,65 ha). Obszary NATURA 2000 w granicach Nadleśnictwa zajmują 1199,67 ha powierzchni, w ramach której chronione są siedliska i gatunki mające szczególne znaczenie dla UE. To nasz udział w międzynarodowej sieci obszarów cennych przyrodniczo. Pomniki przyrody w liczbie 56 obiektów, rozproszone na całym terenie, chronią najbardziej okazałe dęby, modrzewie oraz głazy narzutowe i źródło św. Huberta.

 

źródło św. Huberta

 

Źródło ma interesującą legendę związaną z myśliwym, który nie szanował zwierzyny. Obszary Chronionego Krajobrazu zajmują 4236,75 ha cennych pod względem przyrodniczym i krajoznawczym. Ciekawą formą ochrony są użytki ekologiczne (40,73 ha), które obejmują pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania bioróżnorodności. Należą do nich naturalne zbiorniki, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, rzadkie siedliska przyrodnicze i stanowiska wybranych gatunków.

Na terenie Nadleśnictwa Gołąbki występuje również 136 gatunków ptaków, regularnie na przelotach pojawia się dalszych 30. Większość z nich jest przygotowana do życia w środowiskach wodnobłotnych. Stałe kolonie mają kormorany i czapla siwa, ochroną strefową objęte jest miejsce rozrodu bielika.

Kormorany

Przedstawiciel orłanów jest naszą dumą, znajduje się pod szczególną ochroną służb terenowych.

 

Orzeł bielik

 

Występują u nas również wszystkie charakterystyczne dla niżu środkowej Polski gatunki płazów i gadów. Z ciekawszych ssaków można spotkać wydrę, borsuka, traszki, ropuchy, kumaki, żmija i zaskroniec oraz kilka gatunków nietoperzy. Pośród roślin objętych ochroną, występują m. in. wawrzynek wilcze łyko, brzoza niska, pajęcznica liliowata, lilia złotogłów, grążel żółty, grzybień biały, obuwik pospolity, czosnek niedźwiedzi, starodub łąkowy, selery błotne.

Lilia złotogłów

Ewenementem są dwa drzewostany brzozy grabolistnej.

 

Brzoza grabolistna

 

Ochrona gatunkowa ma na celu zabezpieczenie dziko występujących roślin, grzybów i zwierząt oraz ich siedlisk. Dotyczy to przede wszystkim gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na różne zagrożenia, objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych. Światowy Dzień Dzikiej Przyrody służy zatem nie tylko podkreśleniu dotychczasowych dokonań, ale i szeroko rozumianej edukacji społeczeństwa w zakresie ochrony zagrożonych gatunków. Za przykładem leśników i innych pasjonatów dzikiej przyrody, każdy z nas może włączyć się do tych działań.

 

Dzień Równości Wynagrodzeń

Różnice w wynagradzaniu kobiet i mężczyzn to problem, na który Unia Europejska zwraca uwagę już od dłuższego czasu. Znane są wytyczne dotyczące niwelowania luki płacowej, ale nadal brakuje odpowiednich rozwiązań prawnych w tym zakresie. Można się jednak spodziewać, że niedługo się to zmieni.

W oświadczeniu Komisji Europejskiej z 31 października 2017 r., czytamy: 

„Średnie wynagrodzenie kobiet za godzinę pracy jest obecnie w Europie o 16,3 proc. niższe niż w przypadku mężczyzn. Europejski Dzień Równości Wynagrodzeń przypada w tym roku 3 listopada – to właśnie tego dnia, dwa miesiące przed końcem roku, kobiety przestają otrzymywać za swoją pracę wynagrodzenie, jeżeli porównać ich dochody z wynagrodzeniem kolegów.
Wiceprzewodniczący Frans Timmermans, komisarz Marianne Thyssen oraz komisarz Věra Jourová oświadczyli:
Równość płci, w tym równość wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet, jest jedną z fundamentalnych wartości UE. Wciąż jest ona jednak daleka od urzeczywistnienia. W ostatnich latach luka płacowa ze względu na płeć praktycznie się nie zmieniła. Oznacza to, że w porównaniu ze swoimi kolegami kobiety przez dwa miesiące w roku pracują za darmo. W Europie XXI wieku jest to szokująca i niedopuszczalna niesprawiedliwość.
Musimy niezwłocznie znaleźć rozwiązanie tego utrzymującego się problemu, wpływa on bowiem na kobiety i społeczeństwo pod wieloma względami. Kobiety nadal pracują w słabiej opłacanych sektorach, rzadziej awansują i są niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach kierowniczych. Gospodarstwa domowe prowadzone przez kobiety samotnie wychowujące i utrzymujące dzieci są bardziej narażone ubóstwo, w tym ubóstwo dzieci i związane z tym konsekwencje. Dysproporcje płacowe nie są jedynym problemem. Ostatnie doniesienia na temat molestowania seksualnego zwróciły uwagę na fakt, że kobiety muszą czasami pracować we wrogim środowisku pracy – co pociąga za sobą oczywiste skutki dla ich samopoczucia i rozwoju zawodowego. W walce z tymi przejawami niesprawiedliwości Komisja chce być liderem. Za kilka tygodni przedstawimy plan działania na rzecz zniwelowania różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn. Trwające działania zostaną zintensyfikowane, przedstawimy też nowe środki. W listopadzie organizujemy też sympozjum na temat praw kobiet w dzisiejszych trudnych czasach – część programu będzie dotyczyć poszukiwania nowych rozwiązań, jak usunąć zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć. Mniej więcej w tym samym czasie na najwyższym szczeblu ogłoszony zostanie europejski filar praw socjalnych, który potwierdzi, że kobiety i mężczyźni mają prawo do równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości.
Europejczycy w coraz większym stopniu zdają sobie sprawę z braku równości między kobietami i mężczyznami – można to było ostatnio zaobserwować podczas kampanii #MeToo #jatez w mediach społecznościowych. Musimy wykorzystać ten impuls, by podjąć działania i doprowadzić do zmiany zachowań. W Europejskim Dniu Równości Wynagrodzeń zobowiązujemy się do obrony równych praw i szans na rynku pracy dla kobiet i mężczyzn – i będziemy ich bronić tak długo, aż UE będzie dla kobiet naprawdę dobrym miejscem do życia.
Kontekst:
Kobiety w UE są w porównaniu z mężczyznami wykształcone równie dobrze lub nawet lepiej, ale wciąż nie znajduje to odzwierciedlenia na rynku pracy. W 2016 r. w UE wykształcenie wyższe miało 33 proc. kobiet w porównaniu z 29 proc. mężczyzn. Jednocześnie jednak ogólny wskaźnik zatrudnienia kobiet jest o 11,6 punktów procentowych niższy niż w przypadku mężczyzn. Kobiety nie są też dostatecznie reprezentowane na najwyższych stanowiskach w największych unijnych przedsiębiorstwach. Jedynie 1 na 14 prezesów zarządu i 1 na 20 dyrektorów generalnych jest kobietą.
W ramach europejskiego filaru praw socjalnych, który zostanie ogłoszony przez trzy unijne instytucje 17 listopada br. na Szczycie Społecznym na rzecz Sprawiedliwego Zatrudnienia i Wzrostu Gospodarczego, UE potwierdzi swoje zaangażowanie na rzecz zapewnienia równości kobiet i mężczyzn w Europie”.

Jeszcze nie tak dawno, bo jakieś 15 lat temu, na moje pytanie do przełożonego dlaczego kolega z prawie zerowym stażem, bez żadnego doświadczenia (musiałam go dopiero wdrażać), podejmując pracę na tym samym stanowisku co ja, otrzymywał to samo wynagrodzenie (co ja po 25 latach pracy), dostałam odpowiedź: bo nosi spodnie i musi zarobić na utrzymanie rodziny.

Ha, ha, ha

A ja miałam męża i moja praca stanowiła tylko rozrywkę dla mnie i dodatek do mężowskiej pensji.

Ha, ha, ha

A teraz zaowocowało to jeszcze wysokością mojej emerytury. Fajnie, prawda?

 

Międzynarodowy Dzień dla Ucha i Słuchu

Dzisiaj, 3 marca obchodzony jest również Międzynarodowy Dzień dla Ucha i Słuchu. Obchody mają na celu podniesienie świadomości ogółu społeczeństwa na temat chorób uszu i utraty słuchu oraz profilaktyki problemów ze słuchem.

Dzień ten został wyznaczony przez Światową Organizację Zdrowia, aby uwypuklić problem osłabienia słuchu jako jednej z najczęstszych przewlekłych niepełnosprawności. Wśród chorób cywilizacyjnych, takich jak ataki serca i udary mózgu, głuchota zajmuje wysokie miejsce.

Głośna muzyka i wiele współczesnych głośnych aktywności rekreacyjnych to jeden z istotnych powodów utraty słuchu i szumów usznych. Z tego powodu też powstają kolejne nowe, zaawansowane technologicznie aparaty słuchowe i inne urządzenia, które stają się coraz bardziej dostępne dla ogółu społeczeństwa.
Wśród nabytych (nie wrodzonych) przyczyn ubytku słuchu wymienić należy:

  • choroby zakaźne, takie jak zapalenie opon mózgowych, odra i świnka;
  • przewlekłe infekcje ucha;
  • gromadzenie płynu w uchu (zapalenie ucha środkowego);
  • stosowanie określonych leków, takich jak niektóre antybiotyki, leki przeciwmalaryczne;
  • uraz głowy lub ucha;
  • nadmierny hałas, w tym hałasu związany z pracą maszyn, wysokim ruchem ulicznym, korzystaniem z osobistych urządzeń audio, etc.;
  • starzenie się, w szczególności degeneracja komórek czuciowych;
  • woskowina lub ciała obce blokujące kanał uszny.

Problemy ze słuchem są coraz powszechniejsze i dlatego coraz popularniejsze też stają się „narzędzia” ułatwiające diagnozę. Przykładowo, opracowano przyjazne użytkownikowi aplikacje na smartfony, które pozwalają samodzielnie zbadać słuch dając wstępną informację o ewentualnej konieczności wizyty u lekarza.

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;  http://autorzy365.pl;  http://www.golabki.torun.lasy.gov.pl;   http://korposfera.pl;   „Aby napisać piękne dzieło…”-  Jean Prevost;   http://www.zdrowie.senior.pl

Dodaj komentarz