Środa, 21 lutego – Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, Dzień Walki z Reżimem Kolonialnym, Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego (Międzynarodowy Dzień Dziedzictwa Językowego) – coroczne święto obchodzone 21 lutego, które zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Jego data upamiętnia wydarzenia w Bangladeszu, gdzie w 1952 roku pięciu studentów uniwersytetu w Dhace zginęło podczas demonstracji w której domagano się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Jego obchody mają na celu podkreślenie różnorodności językowej świata, promocję wielojęzyczności, a także zwrócenia uwagi na liczbę języków zagrożonych i ginących.
Według UNESCO, niemal połowa z 6000 języków świata jest zagrożona zanikiem w ciągu 2-3 pokoleń. Od 1950 r. zanikło 250 języków. Naukowcy szacują, że w historii ludzkości istniało około 13 tysięcy języków. Jednak wraz z upływem wieków niektóre z nich zaniknęły. Obecnie na świecie używa się od 6. do 7. tysięcy. Dokładne ustalenie ich liczby utrudnia brak zgody wśród językoznawców, co do klasyfikacji niektórych języków jako odrębnych. Przeważająca część języków świata pozostaje w formie bezpiśmiennej. Według Wikipedii, najwięcej ludzi – ponad miliard 700 milionów – posługuje się językiem angielskim. Drugie miejsce zajmuje chiński, którego obecnie używa około miliard 400 milionów ludzi. W pierwszej dziesiątce znalazły się również: hindi, arabski, hiszpański, francuski, rosyjski, portugalski, bengalski i japoński. Szacuje się, że polski jest językiem ojczystym około 45 milionów ludzi. W różnym stopniu zna go niemal 50 milionów ludzi na świecie
Dzień Walki z Reżimem Kolonialnym
Formalnie skończył się w latach 70. XX wieku. Jednak w różnym natężeniu trwa do dzisiaj i miewa się świetnie. Kolonializm. Zjawisko, które w szczytowym okresie obejmowało swoim zasięgiem 35% mieszkańców i 55% terytoriów świata.
Polska nigdy nie była potęgą kolonialną, nie znaczy to jednak, że nie miała takich ambicji.
Czy II RP mogła zdobyć terytoria zamorskie i stać się potęgą? Więcej na ten temat można przeczytać (TUTAJ).
W 1937 r. rząd II Rzeczypospolitej wysłał ekspedycję na Madagaskar, która miała zbadać możliwości kolonizacji wyspy przez Polskę. W składzie ekspedycji znaleźli się m.in. znani podróżnicy Arkady Fiedler i major Mieczysław Lepecki, który do 1935 r. był adiutantem marszałka Józefa Piłsudskiego. Opinia ekspertów, zwłaszcza Fiedlera, była miażdżąca – kolonizacja Madagaskaru byłaby przedsięwzięciem nieopłacalnym.
Tak skończyły się ostatecznie polskie rojenia o koloniach.
Paramilitarny oddział konny Ligi Morskiej i Kolonialnej mający pełnić służbę na przyszłych koloniach Polski – 1939 r. (NAC, Fot: Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny – Archiwum Ilustracji)
Marek Arpad Kowalski w swojej świetnej książce „Kolonie Rzeczypospolitej”, napisał: „Nie będzie to poprawne, co powiem. Ale szkoda, że Polska nie miała kolonii. Że zaniechała morskich zdobyczy. Że zaniechała morskiej ekspansji dającej szeroki oddech. Że nigdy nie miała żadnych zamorskich faktorii w Afryce, Ameryce, Azji, wszystko jedno gdzie. Może gdyby trafił się Polsce taki epizod, nieco inaczej by ukształtował naszą mentalność.
Może zwiększyłby przedsiębiorczość Polaków, ich dzielność życiową, przekształcając kult klęski w kult rozumnej i wyrachowanej walki. Czci się u nas poległych bohaterów, zapomina się o bohaterach, którzy przeżyli. Czy może być bohaterem uczony, konstruktor, wynalazca? Może nauczyłby taki epizod szacunku dla gospodarki, dla zimnego obliczania szans. Na pewno nieco inaczej potoczyłyby się nasze dzieje. Może lepiej”.
Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego
Międzynarodowy Dzień Przewodników Turystycznych, uroczyście obchodzony 21 lutego, został ustanowiony w 1989 r. podczas III Konwencji Światowej Federacji Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (World Federation of Tourist Guide Associations – WFTGA), która odbyła się w Nikozji na Cyprze.
Ideą Międzynarodowego Dnia Przewodników Turystycznych jest oprowadzanie za darmo miejscowych ludzi, w ich języku, po ich terenie. Ten dzień ma pokazać pracę przewodnika lokalnym społecznościom i lokalnym władzom, a także uświadomić gospodarzom terenu, jaką rolę odgrywają przewodnicy w obsłudze turystów, a w szczególności w kreowaniu wizerunku miasta czy regionu.
Przewodnik turystyczny, zgodnie z Europejskim Komitetem Standaryzacji (European Commitee for Standardisation), to osoba, która oprowadza zwiedzających w wybranym przez nich języku oraz objaśnia kulturalne i przyrodnicze dziedzictwo obszaru, na jaki posiada uprawnienia wydane przez odpowiednie władze.
Historia:
- I Międzynarodowa Konwencja Przewodników Turystycznych odbyła się w lutym 1985 r. w Jerozolimie. Wówczas zgłoszono propozycję utworzenia federacji narodowych i innych organizacji przewodników turystycznych.
- Podczas II Konwencji, która odbyła się w 1987 r. w Wiedniu, WFTGA została zarejestrowana w oparciu o prawo austriackie. Siedzibą Federacji stał się Wiedeń ze stałym przedstawicielem WFTGA, ale siedzibą zarządu Federacji jest Londyn.
- Podczas III Konwencji w Nikozji w 1989 r. ustanowiono dzień 21 lutego Międzynarodowym Dniem Przewodnika Turystycznego
- Pierwszy raz świętowano Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego (International Tourist Guide Day – ITGD) w 15 krajach, po tym jak Titina Loizides, przewodnicząca Światowej Federacji Przewodników Turystycznych (Word Federation of Tourist Guide Associations – WFTGA), zainicjowała go 21 lutego 1990 r.
- WFTGA jest organizacją pozarządową, współpracującą z UNESCO i jest uznawana przez UNWTO (United Nations World Tourism Organization – Światowa Organizacja Turystyki Narodów Zjednoczonych) jako oficjalny organ reprezentujący wyszkolonych i licencjonowanych przewodników turystycznych na całym świecie. WFTGA jest organizacją non-profit kierowaną przez wybierany zarząd, którego członkowie obecnie pochodzą z następujących krajów: Austria, Cypr, Holandia, Indie, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone Ameryki
- Aktualnie Word Federation of Tourist Guide Associations zrzesza 65 organizacji przewodnickich krajowych z całego świata (ponad 120 000 członków)
- Ostatnia Konwencja WFTGA odbyła się w dniach 30.01 – 02.02. 2011 r. w stolicy Estonii, Talionie, Prezesem Federacji została pani Rosalind Newlands ze Szkocji, a sekretarzem Patricka Blain
Logo Federacji – dwie dłonie: jedna w geście przyjaźni, druga wskazująca kierunek na tle globu ziemskiego.
Europejska Federacja Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (nowe logo)
Oficjalnym językiem federacji jest język angielski.
Cele WFTGA:
- ustanowienie kontaktów pomiędzy organizacjami przewodników na świecie i umocnienie ich zawodowych relacji
- reprezentowanie zawodowych przewodników na forum międzynarodowym, promowanie ich oraz dbanie o ich interesy
- kreowanie i umacnianie wizerunku tego zawodu
- promocja uniwersalnych zasad etyki i rzemiosła przewodnickiego
- podnoszenie standardów zawodowych
- międzynarodowe szkolenia, podnoszenie kwalifikacji przez edukację
- zapewnienie wymiany informacji między członkami.
Źródło: https://www.google.pl; https://warszawa.onet.pl; https://pl.toluna.com; https://turystyka.wp.pl; https://opinie.wp.pl; https://przewodnicy.pttk.pl;