Sobota, 12 stycznia – Dzień całowania Złotowłosych, urodziła się Justyna Kulczycka – polska aktorka aktorka filmowa telewizyjna oraz teatralna, urodził się Gerard Wilk – polski tancerz choreograf i reżyser operowy, urodził się Andrzej Zaucha – polski wokalista jazzowy piosenkarz aktor i artysta kabaretowy

Dzień całowania Złotowłosych

O tym nietypowym święcie pisałam  (TUTAJ) .

Złotowłosą jest także dzisiejsza jubilatka, urodzona 12 stycznia 1949 roku, w Warszawie

Justyna Kulczycka – polska aktorka aktorka filmowa, telewizyjna oraz teatralna

Jej droga do aktorstwa nie była zbyt prosta. Po ukończeniu liceum przez rok pracowała jako urzędniczka w PKO. Następnie podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Tam rozpoczęła współpracę z Teatrem Pantomimy, działającym pod patronatem „Hybryd” i „Stodoły”.

W latach 1971 – 1975 studiowała na Wydziale Aktorskim łódzkiej PWSFTviT w Łodzi. Po jej ukończeniu trafiła do warszawskiego Teatru Narodowego, dała się poznać jako świetna aktorka w „Antygonie” (teatr TV).

Występuje w powieści radiowej W Jezioranach.

Grała w filmach „Bluszcz” i „Nadzór” (1983) . W tym ostatnim zaprezentowała swój talent wokalny, śpiewając „A kiedy ruszą na mnie dni”.

Nadzor/Kiedy rusza dla mnie dni

Od sezonu 1983/84 Justyna Kulczycka jest aktorką Teatru Nowego w Warszawie. Zagrała również w serialach: Pensjonat pod Różą (2004-2006) i  Na dobre i na złe (1999-2007).

W roku 2011 wystąpiła w 18. minutowej etiudzie  Szczęście za złotówkę w reżyserii i według scenariusza Katarzyny Melcher.

Zainteresowanych zapraszam  (TUTAJ) .

***

12 stycznia 1944 roku, w Gliwicach, urodził się

Gerard Wilk – polski tancerz, choreograf, reżyser operowy

W latach 1966–1970 Gerard Wilk był solistą baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.

W drugiej połowie lat 60. wystąpił jako tancerz w filmach „Małżeństwo z rozsądku” i „Przygoda z piosenką” oraz w filmie „Przekładaniec” jako rzecznik prawny towarzystwa ubezpieczeniowego. Wystąpił w krótkometrażowych filmach baletowych: „Fantomy” (w roku 1967, w choreografii Krystyny Mazurówny), „Gry” (1970) i „Podróż magiczna” (w roku 1987, w choreografii Zofii Rudnickiej). „Gry” w choreografii Conrada Drzewieckiego zostały nagrodzone m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Radiowej i Telewizyjnej Prix Italia we Florencji w 1970 roku i na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w 1971 roku. Występował również w etiudach baletowych Krzysztofa Komedy oraz grupie baletowej Fantom.

Breakout-Nalepa” Za Siódmą Górą” 1969  (tańczy Gerard Wilk)

Od 1970 przebywał za granicą. Do 1981 występował w Balecie XX wieku Maurice’a Béjarta w Brukseli. Od 1989 zajmował się pracą pedagogiczną w Paryżu. W roku 1994 wystawił operę „Werther” Masseneta w Teatrze Wielkim w Warszawie. W 1995 roku wystąpił w dokumentalnym filmie „Gerard Wilk – kilka razy zaczynałem od zera” w reżyserii Bogdana Łoszewskiego jako główny bohater. Film ten możecie obejrzeć  (TUTAJ).

Zmarł na AIDS w Paryżu 28 sierpnia 1995 roku. Miał 51 lat.

***

12 stycznia 1949, w Krakowie, urodził się

Andrzej Zaucha – polski wokalista jazzowy, piosenkarz, aktor i artysta kabaretowy

Zaucha z wykształcenia był zecerem. Miał ogromne zdolności muzyczne co pozwalało mu być wokalistą rhythm-and-bluesowym i jazzowo-popowym, saksofonistą altowym i perkusistą. Był także aktorem oraz artystą kabaretowym. Zagrał w takich filmach jak: Pozłacany warkocz (1980) Miłość z listy przebojów (1985) Misja specjalna (1987, Trzy dni bez wyroku (1991).

Dokonał licznych nagrań płytowych do filmów i seriali oraz dla archiwum Polskiego Radia. Był wszechstronnie utalentowanym artystą.

Współpracował z wieloma muzykami jazzowymi, m.in. z Jarosławem Śmietaną, Michałem Urbaniakiem i Janem Wróblewskim, a także z zespołami jazzu tradycyjnego Beale Street Band i Playing Family jako wokalista oraz Old Metropolitan Band jako perkusista. Związany był także z zespołami rockowymi takimi jak Grupa Doctora Q, Kwadratem i Kasa Chorych.

10 października 1991 po występie w spektaklu „Pan Twardowski” na deskach krakowskiego Teatru STU, Andrzej Zaucha i aktorka Zuzanna Leśniak zostali zastrzeleni przez jej męża, francuskiego reżysera Yves’a Goulais, na parkingu przy ul. Włóczków. Motywem zabójstwa była zazdrość Goulais’a o żonę. Zabójca oddał dziewięć strzałów z karabinka sportowego. Zaucha zginął na miejscu. Zuzanna Leśniak zmarła w szpitalu.

Zabójstwo genialnego polskiego muzyka jazzowego stało się kanwą książki Janusza L.Wiśniewskiego „I odpuść nam nasze…”. To opowieść o tym, jak silne mogą być emocje i do czego może się posunąć zraniony człowiek.

Wkrótce po jego śmierci został wydany czwarty i ostatni album Zauchy, zatytułowany po prostu Ostatnia płyta. W 1993 roku premierę miał film dokumentalny pt. Pan na Księżycu poświęcony życiu i karierze Andrzeja Zauchy. Od 2009 roku odbywa się doroczny festiwal Serca Bicie dedykowany pamięci muzyka.

Andrzej Zaucha – Siódmy rok [Opole ’89]

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;