Wtorek, 19 marca – Dzień Wędkarza, Dzień Jedności Kaszubów, Dzień Stolarza

Urodzili się:

(1869) Józef Mehoffer – polski malarz grafik i witrażysta

(1955) Bruce Willis – amerykański aktor i producent filmowy

Dzień Wędkarza

Dzień Jedności Kaszubów

Dzień Stolarza

Te święta opisałam już kiedyś  (TUTAJ) .

Dzisiaj chcę przybliżyć pewne wydarzenia sprzed lat, które na pewno chętnie ze  mną wspomnicie.

***

19 marca 1869 w Ropczycach urodził się

Józef Mehoffer – polski malarz, grafik, witrażysta, jeden z najbardziej wyrazistych przedstawicieli Młodej Polski

Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackich urzędników. Jego ojciec Wilhelm był radcą Sądu Krajowego. Po uzyskaniu autonomii przez Galicję w obrębie monarchii austro-węgierskiej w 1867 r. odrodził się powiat ropczycki. Pierwszym starostą został właśnie Wilhelm Mehoffer, a później sprawował funkcje prezesa Sądu Powiatowego. Gmach obecnego sądu to w dużej mierze dzieło ojca przyszłego malarza. Matka, Aldona z Polikowskich zajmowała się wychowaniem pięciu synów, trzech starszych od Józefa tj. Eugeniusza, Alfreda, Wiktora oraz najmłodszego Wilhelma. Ojciec zmarł wcześnie, bo w 1873 r., kiedy Józef miał zaledwie 4 lata.

Józef Mehoffer studiował w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, między innymi u Jana Matejki oraz na uczelniach wiedeńskich i paryskich. W Paryżu dzielił początkowo pracownię ze Stanisławem Wyspiańskim, ulegając podobnym fascynacjom artystycznym, zwiedzając wspólnie wystawy i galerie muzealne.

Jako uczniowie Matejki obaj twórcy realizowali na początku swej drogi artystycznej projekt polichromii mistrza w prezbiterium kościoła Mariackiego w Krakowie (1889), a także wykonali wspólnie karton witraża przeznaczony do chóru tej świątyni (1891); współzawodniczyli też ze sobą, uczestnicząc w tych samych konkursach, między innymi na kurtynę Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1891) i na witraże do łacińskiej katedry we Lwowie (1894). Obaj wypracowali ostatecznie odmienną stylistykę i opanowali perfekcyjnie odmienne środki ekspresji; Wyspiański wytyczył drogę rozwojową polskiego ekspresjonizmu, zaś Mehoffer stworzył oryginalną formułę dekoracyjności wyrastającą z secesyjnej stylistyki.

Właśnie w Paryżu, w 1894 roku poznał Jadwigę Radzim-Janakowską. Pomimo początkowych różnic, w następnych latach Jadwigę i Józefa połączyła serdeczna przyjaźń i zainteresowanie sztuką, kontynuowane w trakcie kilkuletniego pobytu w Paryżu.

W 1899 Jadwiga i Józef pobrali się w Svidniku na ówczesnych Węgrzech. Rok później urodził się pierwszy i jedyny syn Mehofferów, Zbigniew (1900-1985). Pożycie małżonków układało się harmonijnie. Jadwiga Mehofferowa była częstą bohaterką dzieł męża – pozowała mu między innymi do jednego z jego najsłynniejszych dzieł, Dziwnego ogrodu, a także serii portretów. Sam Mehoffer doceniał styl żony i pieczołowicie dokumentował na swoich obrazach jej stylizacje. Z czasem Jadwiga stała się niezastąpioną towarzyszką życia Mehoffera, powierniczką zmagań twórczych i adresatką listów, które stały się ciągiem dalszym pisanego przez artystę w latach 1891-1897 Dziennika.

Mehoffer uprawiał grafikę artystyczną, akwafortę, akwatintę, autolitografię, malarstwo sztalugowe, portret kredkowy. Oddzielny, znaczący dział twórczości Mehoffera, to grafika użytkowa. Uznawany za mistrza secesyjnej dekoracyjności, tworzył wiele grafik książkowych: projektów okładek, kart tytułowych, ornamentów, winiet, inicjałów, bordiur, ekslibrisów, zdobników itp. Projektował też afisze, arkusze akcji, znaki towarowe, banknoty.

Tworzył wiele portretów osób, wizerunków postaci z naciskiem na ukazanie ich strojów (także historycznych), oraz dziewięć cykli tematycznych poświęconych tańcowi.

Był członkiem-założycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” ukonstytuowanego w 1897; należał do wiedeńskiego ugrupowania Hagenbund, paryskiego Société Nationale des Beaux-Arts i Królewskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Brukseli.

W 1901 artysta został powołany na stanowisko docenta w katedrze malarstwa dekoracyjnego i religijnego macierzystej krakowskiej akademii. W 1905 został mianowany profesorem zwyczajnym; dwukrotnie piastował też godność rektora uczelni (1914/1915-1917/1918 i 1932/1933). Do jego uczniów należeli Kasper Pochwalski, Erwin Czerwenka, Zdzisław Eichler, Ludwik Konarzewski, Henryk Policht, Adam Bunsch oraz Jan Marcin Szancer.

Po wybuchu II wojny światowej wyjechał z rodziną do Lwowa, skąd został wywieziony przez hitlerowców do obozu; zwolniony dzięki dyplomatycznej interwencji Watykanu i rządu włoskiego powrócił w 1940 do Krakowa.

Józef Mehoffer zmarł na gruźlicę 8 lipca 1946 roku w Wadowicach i został pochowany w grobowcu rodzinnym Polikowskich i Mehofferów na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Po śmierci męża Jadwiga Mehofferowa zaopiekowała się jego spuścizną. Opracowała manuskrypt poświęcony jego twórczości pt. Rozwój myśli twórczej Józefa Mehoffera. Rękopis znajduje się obecnie w zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego Ossolińskich we Wrocławiu. Zmarła 10 lat po mężu. Pochowano ją obok Józefa w grobowcu rodzinnym w 1956 roku.

W domu Józefa Mehoffera w Krakowie przy ulicy Krupniczej 26 powstało muzeum poświęcone artyście.

Mehoffer Józef

***

19 marca 1955 w Idar-Oberstein (Niemcy), urodził się

Bruce Willis – amerykański aktor i producent filmowy

Syn Niemki Marlene (pracownicy banku) i amerykańskiego żołnierza Davida Willisa (pracownika bazy wojskowej w Oberstein) o angielskich korzeniach. Gdy Willis miał dwa lata, rodzina wyjechała do USA. Dorastał z rodzicami i trojgiem rodzeństwa.

Willis uczęszczał do Penns Grove High School, gdzie brał udział w zajęciach teatralnych i był przewodniczącym samorządu uczniowskiego. Po ukończeniu szkoły średniej Bruce podjął pracę jako ochroniarz. Przeprowadził się do Nowego Jorku, następnie do Kalifornii.
W 1975 zdał na wydział aktorski. Karierę aktorską rozpoczynał w teatrze.

Początkowo Bruce Willis zagrał kilka epizodycznych ról, głównie w produkcjach telewizyjnych, np. „Miami Vice”, „Moonlighting”. Popularność przyniosła mu rola w serialu „Na wariackich papierach”.
W 1988 roku Willis wcielił się w postać Johna McClane’a w kultowym filmie „Szklana Pułapka”. Niemal natychmiast film stał się światowym hitem, a Willis został jednym z najbardziej rozchwytywanych aktorów Hollywood. Później wziął udział w takich produkcjach, jak m.in.: „Na wrogiej ziemi” (1989), „Szklana Pułapka 2” (1990), „Ostatni skaut” (1991), „Motywy zbrodni” (1991), „Ze śmiercią jej do twarzy” (1992), „Małolat” (1994), „Pulp Fiction” (1994), „Szklana Pułapka 3” (1995), „12 małp” (1995), „Szakal” (1997), „Piąty element” (1997), „Stan oblężenia” (1998), „Kod Merkury” (1998), „Armagedon” (1998), „Szósty zmysł” (1999), „Jak ugryźć 10 milionów” (2000), „Łzy słońca” (2003), „Sin City- miasto grzechu” (2005), „Szklana Pułapka 4” (2007), „Red” (2010).
Przez wszystkie lata Willis zdobył tak wielką popularność, że jego gaża za rolę wynosi obecnie około 20 milionów dolarów.

Willis jest liderem zespołu bluesowego „Bruce Willis and Blues Band”. Gra w nim na harmonijce ustnej oraz śpiewa.

21 listopada 1987 ożenił się z aktorką Demi Moore (ur. 1962). Rozwiedli się 18 października 2000. Para ma trzy córki: Rumer Glenn Willis (ur. 1988), Scout LaRue Willis (ur. 1991) i Tallulah Belle Willis (ur. 1994).

21 marca 2009, dwa dni po swoich urodzinach, Bruce poślubił młodszą o 24 lata modelkę i aktorkę Emmę Heming. 1 kwietnia 2012 urodziła im się córka Mabel Ray. 5 maja 2014 urodziła im się kolejna córka Evelyn Penn.

Jest twarzą reklamową polskiej wódki Sobieski oraz jednym z właścicieli jej producenta – spółki Belvedere (3,3% akcji).

Bruce Willis – Under The Broadwalk (1987)

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://culture.pl;   http://www.plotek.pl;