Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze, zabłąkaną łódeczką wśród raf, kroplą deszczu, trzciną myślącą wśród traw, ale jestem, czyli … w życiu trzeba robić to, co się kocha

Piątek, 14 grudnia – Dzień Małpy, Dzień Pamięci 47 Roninów, 1977 – premiera filmu „Gorączka sobotniej nocy”, Jolanta Fraszyńska – polska aktorka filmowa i teatralna, Anna Maria Jopek – polska wokalistka, pianistka, kompozytorka, autorka tekstów oraz producentka muzyczna

 

Dzień Małpy

Dzień Pamięci 47 Roninów

Zainteresowanych tymi świętami zapraszam  (TUTAJ) .

 

Dzisiaj natomiast chciałam przypomnieć film muzyczny sprzed 41 lat, który został uznany za ikonę kultury disco i końca lat 70.

Właśnie 14 grudnia 1977 roku, odbyła się

premiera amerykańskiego filmu „Gorączka sobotniej nocy” w reżyserii Johna Badhama.

 

 

https://youtu.be/op5FxEs1aR0

Saturday Night Fever • Night Fever • Bee Gees

 

Film z przebojami Bee Gees i z Johnem Travoltą w roli głównej jest kultowym obrazem epoki disco i Ameryki końca lat 70. Po filmie piosenki zespołu Bee Gees zajmowały pierwsze miejsca na listach przebojów.

Fabuła?

Na co dzień Tony jest sprzedawcą w sklepie na Brooklynie, ale nocą przemienia się w niekwestionowanego króla tanecznego parkietu, nie stroniąc przy okazji od wszelkich używek. Każdej soboty zakłada koszulę z wykładanym kołnierzem, szerokie spodnie, buty na koturnie i rusza do jedynego miejsca, w którym czuje się dobrze. Tylko tam słyszy pochwały i komplementy z powodu swoich wspaniałych umiejętności tanecznych. Tony oraz jego przyjaciele marzą o wyprowadzeniu się na Manhattan, jednak bez wykształcenia nie mają większych szans.

„Gorączka sobotniej nocy” zabiera nas na Brooklyn lat 70-tych ubiegłego wieku, ale tematy są wciąż te same.  Start w dorosłe życie, czas podejmowania pierwszych samodzielnych decyzji, życie na własny rachunek. Dylematy, wybory, zderzenie marzeń i oczekiwań z rzeczywistością.

Ale nasz współczesny świat niewiele różni się od tego amerykańskiego…

 

***

50 lat temu, 14 grudnia 1968 roku w Mysłowicach, przyszła na świat

Jolanta Fraszyńska – polska aktorka filmowa i teatralna, od czasu do czasu – piosenkarka

Od szóstego roku życia występowała w zespole wokalno-tanecznym w domu kultury WSS „Społem”, później działała w kościelnej Oazie. Do wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej dostała się po ukończeniu Studium Wychowania Przedszkolnego. W 1990 ukończyła wrocławską filię Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W latach 1991–1998 pracowała w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W 1998 przeniosła się do Teatru Dramatycznego w Warszawie. Zagrała w dwudziestu pięciu spektaklach Teatru Telewizji.

Na dużym ekranie zadebiutowała w roku 1991 rolą Ani w In flagranti Wojciecha Biedronia.

 

Najbardziej rozpoznawalna z ról w filmach:  Hotel pod żyrafą i nosorożcem (2008), Licencja na wychowanie (2010–2011), Hotel 52 (2012 odc. 54), Ja to mam szczęście! (2012 odc. 34), Sęp (2012), M jak miłość (2015–2016), Ojciec Mateusz (2015 odc. 171), Ucho prezesa (2018 odc. 33) oraz z najnowszej roli Katarzyny Ruszczyc w serialu Leśniczówka (2018).

A jak śpiewa? Posłuchajmy…

 

Robert Janowski i Jola Fraszyńska – Koncert: Ona i On

 

***

2 lata później, w 1970 roku, urodziła się w Warszawie

Anna Maria Jopek – polska wokalistka, pianistka, kompozytorka, autorka tekstów oraz producentka muzyczna

i córka tenora Stanisława Jopka i Marioli Stankiewicz, którzy występowali w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”. To oni nauczyli Anię, że w życiu trzeba robić to, co się kocha. A ona kochała to, co rodzice, czyli scenę!

„Ten moment wyczekiwania, ciszy, tuż przed podniesieniem kurtyny był dla mnie magiczny. Wiedziałam, że cokolwiek się zdarzy w moim życiu, muszę stać w tym miejscu” mówi po latach.

Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie fortepianu, studiowała też na wydziale jazzu w Manhattan School of Music w Nowym Jorku. Została stypendystką warszawskiego Towarzystwa im. Fryderyka Chopina i nowojorskiego Columbia University.

W 1997 reprezentowała Polskę z piosenką „Ale jestem” w 42. Konkursie Piosenki Eurowizji. Na 25 uczestników reprezentujących kraje Europejskiej Unii Nadawców (EBU), zajęła 11. miejsce w finale, co według mnie (i nie tylko) było jakimś nieporozumieniem.

 

https://youtu.be/piD3PP1QDBQ?list=RDpiD3PP1QDBQ

Anna Maria Jopek – Ale Jestem – Eurovision 1997 Poland

 

Kilka miesięcy później wydała swój debiutancki album studyjny, również zatytułowany Ale jestem, który uzyskał status złotej płyty. W tym samym roku wzięła udział w koncercie Zielono mi podczas 34. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

W 2000 rozpoczęła karierę międzynarodową. Wydała dwie anglojęzyczne płyty: Barefoot (2002) i Secret (2005). W 2002 nagrała płytę pt. Upojenie z amerykańskim gitarzystą Patem Methenym. Niedługo po premierze album też otrzymał status złotej płyty.

14 grudnia 2008 wydała urodzinowe wydawnictwo, zatytułowane Dwa serduszka cztery oczy, zawierające książkę, 88 fotografii oraz płyty: ID, Jo&Co i nowy album, zatytułowany Spoza, zawierający jej 14 niepublikowanych wcześniej utworów. Wydawnictwo było pożegnaniem z projektem ID i zapowiedzią dłuższej przerwy w nagrywaniu nowych płyt.

W 2009 otrzymała Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii „Kultura”), przyznawaną przez redakcję Polish Market. 3 maja 2015 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej oraz za popularyzowanie polskiej muzyki w świecie”.

Dziś jest zjawiskiem: niekomercyjną artystką, która odnosi komercyjne sukcesy. Sprzedała w Polsce ponad 700 tysięcy płyt, choć jej nastrojowych piosenek nie grają na okrągło w stacjach radiowych.

Najnowszy wywiad z Anną Marią Jopek możecie obejrzeć   (TUTAJ) .

 

 

 

 

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://polki.pl;

Dodaj komentarz