Czwartek, 26 lipca – Imieniny Anny
„Od świętej Anki chłodne wieczory i poranki”
Anna, Hanna to imię pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”.
W Polsce imię Anna zanotowano po raz pierwszy w 1229, zaś w formie Hanna w 1311 roku.
Mamy piękne, staropolskie zdrobnienia tego imienia: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka.
Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami (również w czasach współczesnych), występuje jako spieszczenie imienia Anna.
Odpowiedniki imienia Anna w innych językach to:
- łacina – Anna
- język angielski – Ann, Anne, Anna, Annie, Hannah, Nancy
- język francuski – Anne
- język hiszpański – Ana
- język litewski – Ona
- język niemiecki – Anna, Anne, Anja
- język włoski- Anna
- język rosyjski – Анна, Аня, Анюта, Аннет, Аннушка
- język ukraiński – Анна, Аня, Ганна, Ханна
- język węgierski – Anikó
Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na styczeń 2017 r. imię to nosi 1 070 289 kobiet w Polsce, czyli 5,4% populacji żeńskiej kraju i jest ono ponad 50% częstsze, niż drugie co do popularności imię w Polsce: Piotr – 700 645 nadań.
Hanna w całej populacji Polek zajmowała w 2017 r. 46. miejsce – 151 291 nadań.
Natomiast wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, w 2017 r. Anna zajmowała 19., a Hanna 6. – miejsce w grupie imion żeńskich
Jeżeli zaglądaliście do mnie już w zeszłym roku, to zapewne pamiętacie, że moja starsza córka też nosi imię Anna. Pisałam o tym (TUTAJ).
O Annach/Hannach można by pisać i pisać – może dlatego, że imię to liczy już sobie przeszło 700 lat?
Ale muszę jeszcze przypomnieć coś, co dzisiaj figuruje już tylko jako relikt minionej epoki. Na tym przedwojennym szlagierze niejedni z nas przeżywali dawne lata słodkiego dziecięctwa i pierwszej młodości.
Hanko – Stanisław Wielanek
A (TUTAJ) znajdziecie oryginalną wersję w wykonaniu barda warszawskiej ulicy – Stanisława Grzesiuka, po którym pałeczkę przejął (z sukcesem) właśnie Stasiek Wielanek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org; obrazek wyróżniający – Anna Bocek;