Czwartek, 1 marca – Międzynarodowy Dzień Walki przeciwko Zbrojeniom Atomowym, Światowy Dzień Obrony Cywilnej, Światowy Dzień Świadomości Autoagresji, Dzień Puszystych, Dzień Piegów, Zero dla Dyskryminacji, Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, Międzynarodowy Dzień Przytulania Bibliotekarza, Dzień Wiedzy o Samookaleczeniach
Międzynarodowy Dzień Walki przeciwko Zbrojeniom Atomowym
Światowy Dzień Obrony Cywilnej
Światowy Dzień Obrony Cywilnej (World Civil Defence Day) to święto obchodzone corocznie 1 marca, ustanowione przez zgromadzenie ogólne Międzynarodowej Organizacji Obrony Cywilnej (The International Civil Defence Organisation, ICDO) w 1990 roku. Dzień ten upamiętnia wejście w życie konstytucji ICDO, jako organizacji międzyrządowej w 1972 roku.
Obchody Dnia mają dwa cele:
- podkreślenie znaczenia obrony cywilnej i podnoszenie świadomości społeczeństwa na temat: samoobrony, zapobiegania i gotowości działania w razie wypadków i katastrof na świecie,
- uznanie wysiłku, ofiary i dokonań wszystkich krajowych służb odpowiedzialnych za zwalczanie klęsk żywiołowych.
Dzień Puszystych
Na temat piękna osób puszystych pisałam w Dniu Dużego Rozmiaru (TUTAJ).
Dzisiaj kontynuuję temat …
Jak polubić dodatkowe kilogramy? – Pytanie na śniadanie
Choć samoakceptacja i dobre samopoczucie to bez wątpienia pożądane atuty spełnionego człowieka, na zachwalaniu krągłych kształtów (zwłaszcza tych bardzo pokaźnych), kładą się cieniem doniesienia Światowej Organizacji Zdrowia. Otyłość znacznie zwiększa ryzyko demencji, zawału serca, cukrzycy i innych groźnych chorób. Złoty środek zatem, jak zwykle, leży gdzieś pośrodku.
Dzień Piegów
Piegi to małe ciemne plamki na skórze. Ich występowanie związane jest z genetycznie uwarunkowanym szybszym tempem syntezy melaniny przez melanocyty. Posiadanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i wiąże się z posiadaniem odpowiedniego wariantu genu. Piegi mogą nasilać się w wyniku długotrwałej ekspozycji na słońce, np. przy opalaniu. Światło słoneczne przenikające przez skórę aktywuje melanocyty, co powoduje zwiększenie liczby i pociemnienie piegów. Piegi najczęściej występują u ludzi o bladej skórze oraz jasnych lub rudych włosach. Pojawiają się głównie na twarzy, ale mogą występować na wszystkich częściach ciała wystawionych na działanie słońca.
Piegi nie występują u niemowląt, często pojawiają się u dzieci i młodzieży, rzadko u osób dorosłych. Skóra młodych osób, która nie produkuje wystarczającej ilości melaniny aby ochronić ją przed działaniem słońca, pokrywa się piegami, które znikają później w okresie dojrzałości. U osób o szczególnie jasnej cerze zdarza się, że piegi pozostają do końca życia. Piegi nie są związane z żadnymi chorobami skóry, ale ludzie piegowaci są nieznacznie bardziej narażeni na oparzenia słoneczne i na raka skóry.
W leczeniu (wyłącznie miejscowym) stosuje się środki złuszczające oraz działające odbarwiająco. W celu zapobiegania piegom należy unikać promieniowania słonecznego lub stosować maści. Najnowszą metodą usuwania piegów jest mikrodermabrazja. Z okazji dzisiejszego święta warto ją sobie zafundować w prezencie .
RUDE JEST PIĘKNE. TE ZDJĘCIA TO POWTWIERDZAJĄ [VLOGMAG]
Zero dla Dyskryminacji
Zero dla Dyskryminacji, (Zero Discrimination Day) to święto ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w ramach programu UNAIDS. Kampanię rozpoczęto w 2013 roku w nawiązaniu do programu ONZ o ludzkim wirusie niedoboru odporności (HIV) i zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS). Pierwsze obchody odbyły się w 2014 roku.
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”
Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” to polskie święto państwowe obchodzone corocznie 1 marca, poświęcone upamiętnieniu żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia.
„Żołnierze Wyklęci” to bohaterzy, którzy po II wojnie światowej z bronią w ręku przeciwstawili się narzuconej władzy komunistycznej. Uroczystości organizowane dzisiaj, są wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo ich męstwa, niezłomnej postawy i przywiązania do tradycji niepodległościowych.
Międzynarodowy Dzień Przytulania Bibliotekarza
Przytul swojego bibliotekarza, bo dziś jest Międzynarodowy Dzień Przytulania Bibliotekarzy. Kto pierwszy wpadł na pomysł powołania tego dnia – nie wiadomo.
Pierwsze wzmianki o zawodzie bibliotekarza pochodzą już ze starożytności. Był to najczęściej uczony. W Odrodzeniu i oświeceniu mógł nim zostać każdy człowiek posiadający wykształcenie. Bibliotekarzami byli urzędnicy książęcy i królewscy, miłośnicy ksiąg, poeci i uczeni. Często bibliotekarstwo było traktowane jako zajęcie uboczne, dorywcze. Bibliotekarze nie interesowali się w ogóle lub w bardzo małym stopniu bibliotekami, w których pracowali. Jedynie nieliczni przeszli do historii jako zasłużeni.
Sytuacja zaczęła się zmieniać dopiero w XIX wieku, kiedy zaczęto wymagać od bibliotekarzy fachowego przygotowania i stałego zatrudnienia. W II połowie XIX wieku zostały wprowadzone pierwsze oficjalne egzaminy bibliotekarskie we Francji, Anglii i Niemczech. Otworzono również pierwsze szkoły zawodowe oraz pierwszą katedrę bibliotekoznawstwa.
Dawniej bibliotekarz był kustoszem dorobku kulturalnego – dziś jego zadaniem jest udostępnianie zbiorów oraz zawartych w nich informacji. Do zadań bibliotekarza należy gromadzenie, opracowanie (rzeczowe i przedmiotowe), przechowywanie i udostępnianie zbiorów biblioteki oraz wyszukiwanie, wstępna selekcja i udzielanie informacji, tworzenie narzędzi przydatnych do przeszukiwania zbioru informacji i klasyfikacja wiedzy.
A tak nieoficjalnie, bibliotekarz to osoba posiadająca niezwykłe umiejętności teoretyczne i praktyczne potrzebne do wykonywania czynności bibliotecznych, tj. odkrywania pasji czytelników, doradzania bajecznych książek dla dzieci, pisania bibliografii dla maturzystów, polecania lektur z dreszczykiem i romansem w tle dorosłym oraz odpowiadania na pytanie “Czy macie tę książkę …… ?”. Bibliotekarz pełni funkcje społeczne z uśmiechem i z jak najlepszej strony. Jest także uprawniony do wycofywania kar za przetrzymanie książek, a w przerwach bardzo dużo czyta. Ogólnie Bibliotekarz jest najlepszym dilerem wyobraźni i się z tym nie kryje.
W 1931 Shiyali Ramamrita Ranganathan wydał książkę pod tytułem Five Laws of Library Science, w której podał 5 praw, według niego najważniejszych w zawodzie bibliotekarza. Są to :
- Książki są po to, by z nich korzystać.
- Daj każdemu czytelnikowi odpowiednią dla niego książkę.
- Każda książka ma swojego czytelnika.
- Oszczędzaj czas czytelnika.
- Biblioteka jest żywym, rozwijającym się organizmem.
Światowy Dzień Świadomości Autoagresji
Dzisiaj, obok innych świąt nietypowych, obchodzimy także Światowy Dzień Świadomości Autoagresji.
Autoagresja (samookaleczanie, samouszkodzenie) to dobrowolne uszkodzenie ciała lub zniszczenie tkanki bez świadomej intencji samobójczej. Autoagresja występuje poprzez:
- uderzanie np. ręką w ścianę;
- przypalanie np papierosem o rękę;
- kaleczenie np. żyletką, przedramię, i ramię, wewnętrzne strony ud- żyletka, szkło, nóż, kapsel;
- drapanie np. skóry do krwi;
- skok z wysokości;
- poparzenia wodą lub ochładzanie się w lodowatej wodzie;
- połykanie substancji niejadalnych, ostrych przedmiotów;
- przyjmowanie leków w dawkach przekraczających terapeutyczne;
- prowokowanie wypadków;
- wyrywanie włosów.
Za robieniem sobie samemu krzywdy i świadomym decydowaniem się na przeżywanie bólu przeważnie stoi nieumiejętność radzenia sobie z problemami, bezradność, złość na siebie lub innych, odrzucenie, zaniedbanie, trudna sytuacja w domu, wołanie o pomoc, nienawiść do siebie i najbliższych. Ból fizyczny pomaga w zapomnieniu o bólu psychicznym.
A może w Waszym otoczeniu jest ktoś, kto potrzebuje pomocy. Nie oceniajcie i nie bagatelizujcie jego problemów.
Możecie zadzwonić pod Telefon Zaufania – 116111.
Dzień Wiedzy o Samookaleczeniach
Samookaleczenie to umyślne uszkodzenie własnego ciała w wyniku autoagresji lub depresji. Samookaleczenie może też być zjawiskiem społecznym (np. w środowiskach, w których pogarda dla bólu nobilituje). Pojawia się też u dzieci, czasem w celu zwrócenia uwagi dorosłych. Przykładem samookaleczenia wynikającego ze względów społecznych mogą być np. praktyki inicjacyjne ludów pierwotnych, a także popularne sznyty, praktykowane w niektórych środowiskach młodzieżowych i więzieniach.
Powody samookaleczeń są bardzo różne i nie można zdefiniować konkretnej przyczyny zadawania sobie bólu oraz czynienia krzywdy. Większość przypadków kończy się na jednym bądź kilku zachowaniach okaleczających. U niektórych ludzi okaleczanie się staje się codziennością, bez której nie wyobrażają sobie dnia.
O ile nurt ten można częściowo wpisać w problemy okresu dorastania, to całkiem inaczej wygląda to w przypadku dorosłych. Z niektórych badań wynika, że aż jeden procent dokonuje samookaleczeń. Problem ranienia własnego ciała i zadawania sobie bólu nie dotyczy tylko pewnych grup wiekowych.
Lekarze mają problemy ze zdefiniowaniem przyczyn, dlatego każdy przypadek trzeba traktować indywidualnie. Muszą działać po omacku, nie ma żadnych programów leczenia i zapobiegania. Specjalistyczne książki i periodyki medyczne tylko wspominają o samookaleczeniach. Dopiero rozpoczęto badania nad ich mechanizmem. Osoby, które mają z tym problem, powinny się zgłosić do lekarza, najlepiej psychologa bądź specjalistycznej poradni, aby rozpocząć leczenie i sesje terapeutyczne.
Dzień Wiedzy o Samookaleczeniach to inicjatywa, które ma na celu podnosić wiedzę o samookaleczeniach. Tego dnia zawiąż na swoim nadgarstku wstążkę odpowiedniego koloru: -pomarańczową, jeśli jesteś autoagresywny i potrzebujesz pomocy, -białą, jeśli rozumiesz, bądź próbujesz zrozumieć i pomóc; -pomarańczowo-białą, jeśli byłeś autoagresywny i pragniesz pomóc innym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org; http://www.gazetakrakowska.pl; http://lustrobiblioteki.pl; https://www.papilot.pl; http://inowroclaw.flandria.pl;