Święto Muzyki ustanowione w 1981 z inicjatywy Marcela Landowskiego, francuskiego kompozytora polskiego pochodzenia. Spopularyzowane zostało przez Maurice Fleureta i Jack Langa, ówczesnego ministra kultury Francji.

Impreza miała swoją premierę nad Sekwaną 21 czerwca 1982 roku. Wówczas to, w nagłośnionym medialnie wystąpieniu, Lang zaprosił wszystkich Francuzów do wyjścia z muzyką w przestrzeń publiczną. Od tamtego czasu ta masowa manifestacja na cześć muzyki notowała rosnący sukces. Święto to, organizowane początkowo tylko we Francji, stało się dziś znaczącym, europejskim wydarzeniem artystycznym. Każdego roku instytucje muzyczne – Filharmonie, Opery, Teatry Muzyczne, szkoły muzyczne, kluby muzyczne, ośrodki kultury, organizacje pozarządowe, puby, kawiarnie jak również prywatne osoby na całym świecie, organizują w czerwcu ogólnodostępne koncerty. Dzień 21 czerwca został wybrany, gdyż jest to pierwszy dzień lata oraz czas przesilenia letniego (najkrótsza noc w roku).

Karl Jenkins – Adiemus

Oryginalna nazwa w języku francuskim, „Fête de la Musique” (fet dela muzik) jest grą słów, homofonem wyrażenia „Faites de la musique!” (Róbcie muzykę!), które stało się przewodnim zawołaniem do uczestnictwa w imprezie.

Święto Muzyki ma na celu promocję muzyki w dwojaki sposób:

• zgodnie ze swoim oryginalnym hasłem („Róbcie muzykę!„), zachęca ona muzyków do spontanicznego wyrażenia się na ulicach miast i w miejscach publicznych,
• dzięki organizowanym licznym darmowym koncertom i spontanicznym występom amatorów jak i profesjonalistów, daje szerokiej publiczności dostęp do muzyki każdego rodzaju i stylu (muzyka poważna, jazz, rock, poezja śpiewana, chór, muzyka elektroniczna, etno itd..)

Muzyka jest tu motywem uniwersalnym łączącym ludzi w różnym wieku, o różnym pochodzeniu, religii i statusie społecznym. Dziś Święto Muzyki jest już wydarzeniem międzynarodowym, obchodzonym w ponad 300 miastach, 100 krajach i na 5 kontynentach. Dzień 21 czerwca jest jednym z dwóch dni w roku we Francji (poza 31 grudnia), w którym nie obowiązuje „cisza nocna„, a muzycy mogą występować spontanicznie na ulicy nie będąc niepokojonymi przez sąsiadów.

Wydarzenie to różni się w zasadniczy sposób od innych imprez kulturalno-muzycznych (koncertów, festiwali itp.). Jest ona bowiem otwartym zaproszeniem wszystkich osób uprawiających muzykę w danej społeczności do wspólnego uczestnictwa i tworzenia obrazu Święta. Skierowana jest zarówno do amatorów jak i tych zajmujących się muzyką zawodowo. Nawołuje do spontanicznego stawienia się w przestrzeni publicznej danego miasta i wyrażenia się muzycznie poprzez darmowe i powszechnie dostępne wystąpienia. Publiczności daje natomiast okazję do nieodpłatnego i swobodnego obcowania z różnorodnymi stylami muzycznymi występującymi wśród danej społeczności. Siłą Święta Muzyki jest to, że nie ma ona jednego epicentrum, ale powstaje w wielu miejscach, tak zwanych punktach muzycznych,  na zasadzie ruchu społecznego i współpracy obywateli (muzyków, publiczności i koordynatorów), z których każdy dokłada swoją „cegiełkę” powodując efekt synergii. Z drugiej strony, nie tworzy nowego ośrodka kultury czy instytucji, ale jednoczy wszystkie, istniejące w danej społeczności ośrodki muzyki, w danym czasie i miejscu, na rzecz wspólnego celu. To wszystko czyni Święto Muzyki wielkim ruchem społecznym danej społeczności niejako „dla siebie”.

2CELLOS – Now We Are Free – Gladiator [Live at Sydney Opera House]

Idee Święta Muzyki określa „Międzynarodowa Karta Zasad„:

1. Święto odbywa się cyklicznie, na całym świecie, 21 Czerwca każdego roku, w dniu przesilenia letniego.
2. Święto nie jest festiwalem („Muzyka wszędzie, koncert nigdzie!”), lecz celebrowaniem muzyki „na żywo” w celu ukazania jej siły, różnorodności i bogactwa poprzez uwzględnienie wszystkich rodzajów i nurtów muzycznych. Publiczność, występująca tu w charakterze przechodnia, ma często możliwość posłuchania i odkrycia muzyki, której nigdy normalnie by nie doświadczyła. Każdy kto ma ochotę być częścią przedsięwzięcia, może uczestniczyć aktywnie (jako muzyk lub koordynator) lub biernie.
3. Święto jest wezwaniem do spontanicznego i nieodpłatnego uczestnictwa, zaadresowanym do osób indywidualnych jak i wszelkich instytucji (stowarzyszenia, szkoły, kościoły, kluby, teatry, domy kultury, ogniska itp.) w celu umożliwienia im wolnego wyrażenia się publicznie.
4. Wszystkie koncerty są bezpłatne dla publiczności.
5. Święto z założenia jest imprezą plenerową, która odbywa się w każdym możliwym miejscu danego miasta (ulice, deptaki, parki, korytarze, podwórza, bramy itp.), lecz nie wyklucza również miejsc zamkniętych (niesprzyjająca pogoda, cisza nocna itp..), jeśli respektują one zasadę wolnego i nieograniczonego wstępu. Święto jest też okazją do otwarcia dla muzyki miejsc, w których z reguły nie jest wykonywana „na żywo” (muzea, szpitale, więzienia, urzędy…)
6. Święto jest dniem wyjątkowym zarówno dla muzyków jak i publiczności. W zamierzeniu jest ruchem społecznym, który za pomocą koordynatorów-wolontariuszy ma promować praktykę muzyczną; muzykę na żywo. Wszystko odbywa się na zasadzie niekomercyjnej, tj. bez sponsora komercyjnego, a organizatorzy i koordynatorzy, działają społecznie. Niezbędne koszty ogólne pokrywane są przez lokalne organy władzy państwowej lub samorządowej, przedstawicielstwa innych krajów (np. ambasady) lub organizacje i instytucje niekomercyjne (stowarzyszenia, fundacje, domy kultury itd..).
7. Organizatorzy zobowiązani są respektować powyższe zasady w celu zostania uwzględnionym w oficjalnym programie „Międzynarodowego Święta Muzyki„. Data zgłaszania uczestnictwa przez miasto mija 19.05 danego roku.

Karl Jenkins – Benedictus – The Pillars of Creation – HD

Historia imprezy na świecie pokazuje, że „Święto” ma silną moc wzmacniającą więzi międzyludzkie poprzez wspólne w nim uczestnictwo osób o różnym wieku, statusie społecznym, pochodzeniu. Pozwala również środowiskom osób niepełnosprawnych, niewidomych lub upośledzonych, na pełniejszą integrację z resztą społeczeństwa. Dzięki temu impreza cieszy się ogromną popularnością i ma pozytywny wizerunek wszędzie tam gdzie się odbywa.

„Święto” od swej pierwszej edycji odbywa się cyklicznie, co roku, zawsze 21 Czerwca, na całym świecie. Od 1985, po objęciu swoim zasięgiem całą powierzchnię kraju, idea rozprzestrzeniła się poza Francję i stała się, w 1995 roku, Międzynarodowym Świętem Muzyki obecnym dziś na 5 kontynentach, w ponad 100 krajach i 330 miastach świata. Święto Muzyki stało się pierwszym wydarzeniem muzycznym o zasięgu światowym.

Niektóre państwa uczestniczące w Święcie w ostatnich latach to: Algieria, Argentyna, Australia, Azerbejdżan, Benin, Boliwia, Brazylia, Burkina Faso, Chiny, Chorwacja, Czad, Czechy, Dżibuti, Dominikana, Ekwador, Hiszpania, Indie, Izrael, Japonia, Kamerun, Kolumbia, Kongo, Korea Płd., Kostaryka, Kuwejt, Liban, Madagaskar, Malezja, Maroko, Meksyk, Mongolia, Nepal, Niger, Nigeria, Niemcy, Pakistan, Palestyna, Peru, Portugalia, Singapur, Sudan, Szwajcaria, Syria, Ukraina, Wenezuela, Węgry, Wielka Brytania, Włochy itd.

Air (Suite No. 3) – Bel Canto Choir Vilnius

W Polsce, próby adaptacji idei Święta miały miejsce w Warszawie i Krakowie, lecz z różnych powodów, nie rozwinęły się one do oczekiwanych rozmiarów i nigdy nie stały powszechnym ruchem społecznym.

Pierwsze oficjalne Święto Muzyki w Polsce odbyło się w 2000 roku w Warszawie. Na 19 scenach odbyło się około 50 otwartych dla publiczności występów w tym odbywające się w tym czasie koncerty Warsaw Summer Jazz Festival. Na imprezie wystąpili m.in. Paul Young, Budka Suflera i Maryla Rodowicz. Dwa lata później zorganizowano wielką imprezę, na której wystąpili m.in. Karin Stanek, Wojciech Korda, Tadeusz Woźniak, Lech Janerka, Skaldowie i Zbigniew Wodecki, a gwiazdą była Helena Vondráčková. Po tych próbach z rozmachem, impreza postawiła na czyste idee (amatorów, entuzjastów i miłośników muzyki) i przeniosła się do Parku Skaryszewskiego na Pradze-Południe. Stała się imprezą kameralną o lokalnym zasięgu. Od 2004 roku impreza odbywa się w Instytucie Francuskim w Warszawie i ma charakter recitalu piosenki francuskiej.

Inną próbą przeniesienia idei na grunt polski było Święto Muzyki zorganizowane przez krakowską Gazetę Wyborczą w 2005 roku. Niestety, impreza nie doczekała się kontynuacji.

W 2007 roku odbyła się pierwsza edycja Święta Muzyki w Toruniu.

W 2009 roku Święto odbywa się w trzech miastach: w Toruniu, we Włocławku oraz po raz pierwszy w Wolsztynie (woj. wielkopolskie).

W 2014 roku, Kraków zorganizował  Wianki – Święto Muzyki.

Dzień Deskorolki (Skateboarding Day) ustanowiono w ojczyźnie deskorolki, w Stanach Zjednoczonych. To doroczne święto stworzone zostało w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Firm Skateboarding w celu promowania skateboardingu. Święto zostało zapoczątkowane w Kalifornii przez Dona Browna i odbywa się zawsze 21 czerwca ze względu na fakt, że dzień ten jest najdłuższym dniem lata.

W Polsce Dzień Deskorolki świętuje od kilku dobrych lat w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i wielu innych miastach. Amatorzy deski na kółkach wspólnie przemierzają ulice, aby zaznaczyć swoją obecność. Niestety, przejazd przez miasto jest nielegalny.

Międzynarodowy Dzień Jogi (International Day of Yoga) to święto proklamowane 11 grudnia 2014 przez Zgromadzenie Ogólne ONZ z inicjatywy premiera Indii Narendry Modi  poświęcone propagowaniu jogi. Na obchody wyznaczono dzień 21 czerwca. Pierwsze oficjalne obchody odbyły się w 2015 roku.

Wiele osób zaczynających swoją przygodę z jogą traktuje ją jako zwyczajne ćwiczenia gimnastyczne mające na celu poprawienie wyglądu. Tak uprawiana joga staje się niezwykle powierzchowna i pozbawiona swojej najważniejszej funkcji, jaką jest medytacja.

Ucząc się jogi uczymy się przede wszystkim tego, jak się rozluźnić, zrelaksować i skoncentrować, a to również są bardzo ważne elementy medytacji. Warto więc pogłębić swoją praktykę medytacji, żeby osiągnąć stan totalnej świadomości, stan określany jako „dhyana”. Jest on siódmym progiem na drodze „dharana”, sztuki koncentracji. Przebycie tej drogi wiąże się z osiągnięciem całkowitej ekstazy, „samadhi”. Koncentracja, medytacja i ekstaza są więc ściśle powiązane ze sobą i zaliczają się do sztuki uprawiania jogi.

Życzę, abyśmy wszyscy słuchając utworu Pie Jesu (obojętnie jakiego jesteśmy wyznania), osiągnęli stan „samadhi”, czyli stan całkowitej ekstazy.

HAUSER – Pie Jesu

Sic! To nie przypadek, że Światowy Dzień Żyrafy obchodzony jest w najdłuższy dzień roku.

Dzień Przedsiębiorcy

I jeszcze jedno święto! 21 czerwca obchodzimy trzeci Dzień Przedsiębiorcy. Pierwszy Dzień Przedsiębiorcy, polscy przedsiębiorcy obchodzili razem z promotorem ustanowienia tego dnia, posłem PiS Adamem Abramowiczem, na XII Kongresie Gospodarki Polskiej w Warszawie.

Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 czerwca 2016 r. w sprawie ustanowienia dnia 21 czerwca Dniem Przedsiębiorcy głosi: Uznając znaczenie działalności przedsiębiorców na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego kraju, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia dzień 21 czerwca Dniem Przedsiębiorcy. Dzień ten przyczyni się do wzmacniania świadomości i wiedzy społeczeństwa o procesach gospodarczych oraz o przedsiębiorczości.

Ktoś kiedyś powiedział, że najpiękniejszą muzyką jest cisza.

Ciszę jeśli się chce, można usłyszeć. I cisza może być muzyką.

A ta „Cisza” którą dla Was wybrałam, jest nią na pewno!

 Il Silenzio ***Melissa Venema***André Rieu

Źródło:   https://pl.wikipedia.org;   https://chorasbelcanto.lt;   https://www.portalyogi.pl;

http://europejskafirma.pl;