Piątek, 5 lipca – Dzień Łapania za Biust
Wydarzyło się:
(1946) W Paryżu pierwszy raz zaprezentowano publicznie kostium bikini
Urodzili się
(1965) Małgorzata Walewska – polska śpiewaczka operowa (mezzosopran)
Dziś obchodzimy nietypowe święto, które dla jednych jest wulgarne i prostackie a dla innych fajne. Jest również okazją do przypomnienia o badaniach profilaktycznych. To –
Dzień Łapania za Biust
Pisałam o nim (TUTAJ) .
***
5 lipca 1965 w Warszawie, przyszła na świat
Małgorzata Walewska, polska śpiewaczka operowa (mezzosopran)
W 1994 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Warszawie, w klasie prof. Haliny Słonickiej.
Już w trakcie studiów zdobywała pierwsze nagrody na międzynarodowych konkursach, między innymi we Wrocławiu i Las Palmas. W 1991 rozpoczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie. W latach 1996–1998 występowała na deskach wiedeńskiej Staatsoper.
Ma na koncie występy w wielu teatrach operowych Europy i Stanów Zjednoczonych takich jak: Teatro Real w Madrycie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell’Opera di Roma, Teatro Comunale di Bologna, Seattle Opera, San Francisco Opera, Opera Krakowska, Opera Las Palmas de Gran Canaria, Grand Théâtre Luxemburg, Fińska Opera Narodowa w Helsinkach, Graz Opera, Washington National Opera, Baltimore Opera i Teatr Herodion w Atenach.
Do jej największych sukcesów zaliczają się takie prestiżowe występy, jak: rola tytułowa w operze Carmen Georges’a Bizeta, debiut w Metropolitan Opera w Nowym Jorku jako Dalila w Samsonie i Dalili Camille Saint-Saënsa u boku José Cura, debiut na deskach Royal Opera House w Londynie, gdzie wcieliła się w rolę Azuceny z opery Trubadur Giuseppe Verdiego, rola Mamki w Kobiecie bez cienia Richarda Straussa w Palacio de Bellas Artes w Meksyku oraz debiut na deskach Opéra national du Rhin w Strassburgu w roli Hrabiny w Damie Pikowej Piotra Czajkowskiego. Artystka śpiewała u boku takich artystów jak: Luciano Pavarotti, Placido Domingo, Simon Estes, Luis Lima, Bernhard Weikl, Thomas Hampson, Edita Gruberová i Gary Guthman. W roku 2016 zadebiutowała w roli Wdowy w operze Goplana Władysława Żeleńskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie. Produkcja została nagrodzona na prestiżowym konkursie International Opera Awards 2017 w kategorii „utwór odkryty na nowo”. W sezonie 2017/2018 artystka nagrała Missa pro pace W. Kilara z Orkiestrą Filharmonii Podlaskiej oraz partię Jokebed, matki Mojżesza w operze sakralnej A. Rubinsteina Mojżesz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus pod kierownictwem muzycznym Michaiła Jurowskiego. W czerwcu 2018 wystąpiła w roli Pani Quickly w Falstaffie w Operze w Kolonii.
W zestawieniu amerykańskiego tygodnika „Time” w 1999 została zaliczona do grona dziesięciu najsławniejszych Polaków jako „jedna z gwiazd, które oświetlą Polsce drogę w następne tysiąclecie”. W konkursie „Perły Polskiej Gospodarki 2008” została uhonorowana „Perłą Honorową” za krzewienie kultury polskiej na świecie. W 2016 została odznaczona Złotym Medalem Zasłużonym Kulturze Gloria Artis.
Od 16 października 2010 jest członkiem Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli.
Od 8 marca 2014 zasiada w jury programu Twoja twarz brzmi znajomo, emitowanego na antenie telewizji Polsat. Dzięki temu 3 lata z rzędu była nominowana do Telekamery „Tele Tygodnia” w kategorii Juror. W 5. odcinku IX edycji Walewska została zastąpiona w jury przez Joannę Liszowską, a w 8. odcinku X edycji przez Stefano Terrazzino.
Od 2015 pełni funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari, który odbywa się w Nowym Sączu.
Jej wieloletnim partnerem był Piotr Kokosiński (1966–2016). Owocem związku jest córka, Alicja Kokosińska.
Biegle mówi w pięciu językach, a śpiewa łącznie w dwunastu
Z Piotrem, który jest realizatorem dźwięku, poznali się, gdy Walewska miała zaledwie 17 lat. Mezzosopranistka niemal od razu była przekonana, że spotkała właściwego mężczyznę. Młodszy o rok Kokosiński był przerażony jej deklaracjami.
„To była miłość od pierwszego wejrzenia. Pamiętam, że marzyłam wtedy o mężu i dziecku. Myśmy nawzajem siebie wychowali. Przeszliśmy przez tyle zawirowań i prób naszego związku, że jestem absolutnie przekonana, że to jest to…” opowiadała niegdyś.
Para rozstała się jednak na początku 2014 r. Równo 2 lata po rozstaniu, Piotr zmarł.
Malgorzata Walewska Canto d’Uccelli
***
76 lat temu, 5 lipca 1946 roku
w Paryżu pierwszy raz zaprezentowano publicznie kostium bikini
W skąpych dwuczęściowych strojach, kąpały się już kobiety w starożytnym Rzymie, czego dowodem są malowidła z tego okresu. Po upadku Imperium o kostiumach odważnie eksponujących ciało słuch zaginął na dobre. A przynajmniej do XX wieku.
Pierwsze kostiumy kąpielowe nie były zbyt wygodne i krępowały ruchy. Nic dziwnego, skoro były solidnie zabudowane i odsłaniały maksymalnie kolana oraz ręce. Ten kostium składał się z fig i biustonosza. Dlatego bikini zaprezentowane przez Louisa Rearda było prawdziwą rewolucją.
Zostało pierwszy raz pokazane 5 lipca 1946 roku w pływalni Molitor w Paryżu, a zaprezentowała je Micheline Bernardini, tancerka i striptizerka.
Kostium, który pokazywała, miał stanik wiązany na szyi oraz wysokie majtki lekko odsłaniające pośladki. Strój był bardzo odważny i wywołał niemałą dyskusję.
Kostium był jeszcze mniejszą wersją zaprezentowanego dwa miesiące wcześniej przez Jacques’a Heima kostiumu nazwanego „Atome”, reklamowanego jako najmniejszy kostium kąpielowy świata. Wcześniejsze jednoczęściowe kostiumy kąpielowe, oprócz intymnych części ciała zakrywał także brzuch, biodra, plecy i większość powierzchni szyi, więc jego noszenie wymagało znacznie mniej odwagi. Bikini odkrywało zaś właściwie wszystkie części ciała, z wyjątkiem genitaliów i piersi.
Nowy kostium nazwano od atolu Bikini, gdzie w owym czasie w trakcie Operacji Crossroad testowano amerykańską broń jądrową. Slogany reklamujące kostiumy bikini nawiązywały do wrażenia, jakie budziła śmiałość nowego kostiumu w odkrywaniu ciała kobiecego.
Bikini zaczęło następnie zdobywać plaże Europy, oczywiście poza plażami Hiszpanii, rządzonej wówczas przez juntę generała Franco i Włoch. Dopiero po kilkunastu latach bikini zostało zaakceptowane w Stanach Zjednoczonych, do czego przyczynił się film I Bóg stworzył kobietę z 1957 r. z Brigitte Bardot w roli głównej.
Kobiety przestały zasłaniać ciało i odzyskały luz. Moda na nie w USA pojawiła się na początku lat 60.
Obecnie bikini stanowi nieodzowny element mody plażowej w wielu różnorodnych wariantach. Pomimo że bikini zaprezentowane w 1946 roku uważane było za niezwykle śmiały obyczajowo kostium, części kostiumu bikini były później jeszcze zmniejszane. W latach 80. pojawiły się stringi, w których tylna część majtek kostiumu odkrywa całe pośladki. Od tego czasu wprowadzono dalsze, jeszcze mniejsze warianty bikini dla śmiałych kobiet.
Chrola & Szurpik – Bikini..wmv
Źródło: https://pl.wikipedia.org; https://www.harpersbazaar.pl; https://natemat.pl; https://historia.org.pl; sl/obm PAP/Stach Leszczyñski;