Niedziela, 9 grudnia – Dzień Dziewic, Międzynarodowy Dzień Przeciwdziałania Korupcji, 48 lat temu założono grupę Bemibek,  Aleksander Bem lider zespołów Bemibek i Bemibem obchodzi 70 urodziny, 21 rocznica premiery filmu Imperium Słońca w reżyserii Stevena Spielberga, w 1953 roku urodził się John Malkovich – amerykański aktor reżyser i producent filmowy, 84 urodziny Judi Dench – brytyjskiej aktorki teatralnej filmowej i telewizyjnej, 84 urodziny Ireny Santor – polskiej piosenkarki wykonującej szeroko pojęty pop tradycyjny, 43 urodziny Soni Bohosiewicz – polskiej aktorki artystki kabaretowej i piosenkarki, 33 urodziny Joanny Jabłczyńskiej – polskiej piosenkarki i aktorki

Wszystkich ciekawych, co można na temat takich świąt napisać, zapraszam (TUTAJ)  .

9 grudnia 1970 roku, czyli 48 lat temu

założono grupę muzyczną Bemibek

wykonującą specyficzną muzykę będącą konglomeratem jazzu, bluesa, bossa novy i rocka. Często posługiwano się także scatem.

Bemibek powstał przy warszawskim klubie Hybrydy jako grupa wokalna. W jej skład weszli: rodzeństwo Aleksander Bem – śpiew, perkusja, lider zespołu (eks- Quorum), Ewa Bem – śpiew, instrumenty perkusyjne (eks- Grupa Bluesowa Stodoła) oraz Andrzej Ibek – śpiew, fortepian, organy (eks- Wiślanie 69).

Wkrótce zespół ten dokonał nagrań w Programie III Polskiego Radia. W marcu 1971 roku, w powiększonym składzie zaczęli działać już jako samodzielna grupa wokalno-instrumentalna.

2 lata później grupa Bemibek rozpadła się, a w marcu 1973 powstał zespół Bemibem (w składzie którego pozostało rodzeństwo Ewa i Andrzej Bem).  Grupa kontynuowała styl i brzmienie swojej poprzedniczki, z tym, że zorientowana była bardziej na jazz aniżeli rock.

https://youtu.be/kSNAK1mYgoo

Bemibem – Zobacz czyje imieniny (1974)

Imieniny jak imieniny, ale

Aleksander Bem, wokalista, perkusista i lider zespołów Bemibek i Bemibem, obchodzi dzisiaj swoje 70 urodziny

***

31 lat temu, 9 grudnia 1987 roku, odbyła się

premiera filmu Imperium Słońca w reżyserii Stevena Spielberga

Film jest ekranizacją autobiograficznej powieści J.G. Ballarda pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się w czasie II wojny światowej, kiedy to Japonia napada na Chiny i jej wojska wkraczają do Szanghaju. Podczas okupacji miasta 12-letni Jim, syn brytyjskich arystokratów, zostaje rozdzielony z rodziną. Pozbawiony parasola ochronnego w postaci bliskich osób, od tej pory musi radzić sobie sam. Na swojej drodze spotyka cwanego Amerykanina, Basiego (w tej roli John Malkovich), a następnie trafia wraz z nim do obozu jenieckiego.

Główną rolę Jima 'Jamiego’ Grahama zagrał młodziutki Christian Bale.

Film był nominowany do Oscara w 6 kategoriach, jednak nie otrzymał żadnej statuetki.

Natomiast bardzo dobre recenzje zebrała muzyka skomponowana przez Johna Williamsa.

Empire Of The Sun – Suo Gan Scene

***

W dniu premiery filmu, wspomniany wcześniej aktor grający Amerykanina, Basiego, obchodził swoje 34 urodziny. Dziś to już 65.

9 grudnia 1953 roku, urodził się John Malkovich – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

Urodził się w Christopher w stanie Illinois w rodzinie gdzie ojciec był chorwackiego pochodzenia, a matka miała korzenie francusko-angielskie-niemiecko-szkockie.

Jego pierwszą większą ekranowa kreacją, nominowaną do Oscara, była postać niewidomego Pana Willa w dramacie Roberta Bentona Miejsca w sercu (1984) z Sally Field. W dramacie wojennym Rolanda Joffé Pola śmierci (1984) zagrał autentyczną postać Ala Rockoffa, amerykańskiego fotoreportera rozsławionego przez jego relację z wojny w Wietnamie i przejęcie nadzoru przez Czerwonych Khmerów w Phnom Penh. Rola Biffa Lomana, starszego syna tytułowego bohatera (Dustin Hoffman) w telewizyjnej ekranizacji sztuki w reż. Volkera Schlöndorffa Śmierć komiwojażera (Tod eines Handlungsreisenden, 1985) przyniosła mu nagrodę Emmy i nominację do Złotego Globu.

W dramacie wojennym Stevena Spielberga Imperium Słońca (1987) stworzył postać przebiegłego Amerykanina Basie’go. Po roli intryganta wicehrabiego Vicomte Sébastiena de Valmonta w Niebezpiecznych związkach (1988) z Michelle Pfeiffer i Glenn Close, grywał wiele różnorodnych ról filmowych, najczęściej dziwaków, psychopatów, cynicznych manipulatorów, groźnych, sadystycznych złoczyńców lub ludzi ogarniętych szaleństwem. W 1992 wystąpił razem z Hugh Lauriem w teledysku do piosenki Annie Lennox pt. „Walking on Broken Glass”. Drugą nominację do Oscara przyniosła mu kreacja w Na linii ognia w 1993.

Annie Lennox – Walking on Broken Glass (Official Video)

Często pojawiał się w niekomercyjnych niezależnych filmach amerykańskich i produkcjach europejskich. Potrafił spojrzeć na siebie ironicznie, co udowodnił w eksperymentalnym filmie Być jak John Malkovich (reż. Spike Jonze), w którym zagrał samego siebie, tworząc postać znudzonego, niezbyt błyskotliwego, hollywoodzkiego gwiazdora.

W 1995 gościł w Polsce, w ruinach gotyckiego zamku w Szymbarku pod Iławą, gdzie Volker Schlöndorff kręcił sceny do filmu Król Olch, gdzie zagrał Francuza zafascynowanego potęgą Rzeszy Niemieckiej.

Obecnie:

100 Years: The Movie You’ll Never See Nature Teaser

***

84 lata temu (1934), w Yorku w północnej Anglii, przyszła na świat

Judi Dench, brytyjska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, okazjonalnie reżyserka

Judith Olivia „Judi” Dench w 1988 otrzymała tytuł Damy Imperium Brytyjskiego.

Przez większą część kariery związana była przede wszystkim ze sceną, pierwszą znaczącą rolę filmową zagrała w wieku 51 lat w filmie Jamesa Ivory’ego Pokój z widokiem. Dwanaście lat później otrzymała swoją pierwszą z siedmiu nominacji do Oscara. Statuetkę otrzymała tylko raz, w 1998 roku za drugoplanową rolę w Zakochanym Szekspirze (była na ekranie przez osiem minut). Ponadto jest laureatką czterech nagród BAFTA i dwóch Złotych Globów, oraz siedmiu Laurence Olivier Award.

Masową popularność przyniosła jej m.in. rola M w serii filmów o Jamesie Bondzie. Jako M wystąpiła w filmach: GoldenEye (1995), Jutro nie umiera nigdy (1997), Świat to za mało (1999), Śmierć nadejdzie jutro (2002), Casino Royale (2006), 007 Quantum of Solace (2008), Skyfall (2012).

Ale jej świetne aktorstwo to nie tylko role M.

To przede wszystkim takie filmy, jak: Jej Wysokość Pani Brown, Pani Henderson, Iris, Tajemnica Filomeny, Hotel Marigold, czy magiczna Czekolada.

Judi Dench jest tytanem aktorskiej pracy. Co roku gra w 2-4 filmach fabularnych. Oprócz tego jeszcze w serialach telewizyjnych. Spieszy się nadrobić utracony czas, czyli lata do pięćdziesiątki…

Na koniec wizyta w sklepie z delikatną chińską porcelaną. Takiej Judi Dench chyba jeszcze nie widzieliście …

Dame Judi Dench in the china shop – Tracey Ullman’s Show: Series 2 Episode 3 Preview – BBC One

***

Rówieśniczką Judi Dench jest urodzona również w 1934 roku, ale w Papowie Biskupim w województwie kujawsko-pomorskim

Irena Santor – polska piosenkarka wykonująca szeroko pojęty pop tradycyjny

W 1948 wraz z matką zamieszkała w Polanicy-Zdroju, gdzie uczęszczała do Gimnazjum Zdobienia Szkła, a później do Zasadniczej Szkoły Zawodowej Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej, choć jej nauczycielki już wtedy sugerowały, by Irena poświęciła się śpiewowi. Wykorzystując pobyt w polanickim Domu Zdrojowym Zdzisława Górzyńskiego, ówczesnego dyrygenta opery w Poznaniu, jedna z nauczycielek poprosiła muzyka o przesłuchanie swej uczennicy. Górzyński poznał się na jej śpiewie i dał list rekomendujący Irenę, wtedy jeszcze Wiśniewską, Tadeuszowi Sygietyńskiemu, założycielowi Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”.

Swoje występy rozpoczęła w roku 1951, i do 1959 była solistką Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, którego twórczość klasyfikowana jest jako muzyka folkowa i świąteczna.

W zespole tym poznała swojego męża, Stanisława Santora, skrzypka i koncertmistrza orkiestry radiowej. Już w 1959, po odejściu z „Mazowsza”, rozpoczęła samodzielną działalność estradową.

Jest laureatką międzynarodowych festiwali piosenkarskich oraz wykonawczynią wielu utworów, które stały się przebojami (np. Tych lat nie odda nikt, Powrócisz tu, Już nie ma dzikich plaż, Walc Embarras). Pierwsza w Polsce piosenkarka uhonorowana doktoratem honoris causa.

W jej repertuarze wiele miejsca zajmuje Warszawa. W 2001 powstała płyta pt. Kolory mojej Warszawy, zawierająca nagrania artystki z lat 1960-1980, poświęcone w całości stolicy.

https://youtu.be/8XcMSzIKvwQ

Irena Santor i Zbigniew Wodecki – Walc Embarras (1980)

Artystka obdarzona jest mezzosopranem koloraturowym o szerokiej rozpiętości skali. Jej głos porównywany jest do najlepszych skrzypiec Stradivariusaa. Irena Santor posiada nieskazitelną technikę wokalną, która pozwala jej na perfekcyjne operowanie głosem w każdym jego zakresie.

***

Dzisiejszy dzień jest również dniem w którym urodziła się 43 letnia

Sonia Bohosiewicz – polska aktorka, artystka kabaretowa i piosenkarka

Sonia urodziła się w 1975 roku w Cieszynie, w rodzinie polskich Ormian. Ma troje rodzeństwa. Siostra Maja, jak i kuzyn Jakub Bohosiewicz także są aktorami.

W ostatniej klasie liceum uczestniczyła w warsztatach aktorskich u Doroty Pomykały w studium art–play. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

Medialnie zadebiutowała w oficjalnym teledysku Anity Lipnickiej – „Historia Jednej Miłości” w 1998.

Jako aktorka zadebiutowała (na drugim roku studiów) na deskach Teatru Starego w Krakowie. Po studiach dostała angaż w Teatrze Starym w Krakowie.

Popularność przyniosła jej wielokrotnie nagradzana rola Hanki B. w filmie Rezerwat (2007), rola dresiary Nataszy w filmie Wojna polsko–ruska (2009), a także role w serialach telewizyjnych: 39 i pół (2008–2009), Usta usta (2010–2011) oraz Aida (2011). W 2010 zagrała żonę górnika Zbyszka w filmie z cyklu Prawdziwe historie, pt. Laura.

Aktorka udziela się też w dubbingu: podłożyła głos, m.in. pod kotkę Marlenę w animacji Walta Disneya Piorun (2008) oraz pod Glorię w drugiej części filmu Happy Feet: Tupot małych stóp (2011).

W 2011 roku wystąpiła na 48. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na koncercie „Panna, Madonna, Legenda tych lat…”, poświęconym Ewie Demarczyk, aktorka wykonała utwór „Rebeka”.

Sonia Bohosiewicz – Rebeka

***

I ostatnia, ale też i najmłodsza dzisiejsza jubilatka

urodzona w 1985 roku  –  Joanna Jabłczyńska, polska piosenkarka i aktorka

Fasolki – Gdy leżę na plaży

Moje córki – prawie równolatki, troszkę Jej zazdrościły.

Początkowa dziennikarka w programach młodzieżowych wyrosła na niezłą aktorkę i piosenkarkę.

W 1999 zadebiutowała jako aktorka w serialach telewizyjnych: Klan i Trzy szalone zera. Wystąpiła również w kilku filmach fabularnych, m.in. w filmie Nigdy w życiu!, w którym zagrała Tosię, córkę głównej bohaterki (w tej roli Danuta Stenka). Najbardziej znana jest jednak z roli Marty Konarskiej z serialu Na Wspólnej.

Jest bardzo pracowita. Wiosną 2006 wzięła udział w trzeciej edycji programu Taniec z gwiazdami  zajmując 4 miejsce. W 2008 uczestniczyła w trzeciej edycji programu Jak oni śpiewają, zajmując 2. miejsce w finale. Również w tym roku uczestniczyła wraz z innymi wykonawcami w nagraniu płyty z wierszami dla dzieci pt. Bajki i Baśnie cz. 1, na której recytuje ona dwa z nich. Część dochodu ze sprzedaży tej płyty została przeznaczona dla Fundacji Ewy Błaszczyk „Akogo?” prowadzącej budowę Kliniki Neurorehabilitacyjnej „Budzik”.

W październiku 2010 ukazał się jej pierwszy singel „Papparapa”, promujący album o tym samym tytule. Zaangażowała się w pracy w dubbingu, zarówno filmowym jak i w grach komputerowych. W 2015 otrzymała na V Festiwalu Filmów Animowanych „Animocje” w Bydgoszczy nagrodę za wybitne osiągnięcia w dubbingu filmowym. W 2016 wzięła udział w programie Agent – Gwiazdy i zajęła trzecie miejsce, odpadając w 11. odcinku. Wiosną 2017 została uczestniczką siódmej edycji programu Twoja twarz brzmi znajomo. Wygrała drugi, czwarty i siódmy odcinek programu, wcielając się w Michaela Jacksona, Agnieszkę Chylińską i Janis Joplin, za co trzykrotnie otrzymała nagrodę w wysokości 10 tys. zł, którą przekazała Zuzi Raczkowskiej – podopiecznej fundacji „Słoneczko”. Po dziewięciu odcinkach awansowała do finału, w którym zajęła ostatecznie 2. miejsce, za występ w roli Jima Carreya.

Biegle włada językami: angielskim i hiszpańskim.

Jest pisarką – w 2007 wydała wraz ze współautorem Marcinem Przewoźniakiem pierwszą książkę, adresowaną do młodzieży pt. Współczesny savoir-vivre dla nastolatków. Poza tym ukazały się również dwie inne książki dla młodzieży. Dziewięć lat później (2016) ukazała się na rynku, pierwsza napisana przez nią książka autorska o swoim życiu pt. Nigdy dość. Ponadto jest jedną z bohaterek książki Marzanny Graff, pt. Optymistki.

Odrzuciła stanowczo propozycję zaprezentowania się w sesji zdjęciowej do miesięcznika dla panów „Playboy”.

Jest altruistką – wspiera finansowo hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC w Gdańsku oraz angażuje się na rzecz dzieci, wspierając je i pomagając w licznych akcjach. W 2011 jako ambasadorka marki Kelly Melu, wystąpiła w charytatywnej sesji zdjęciowej dla Fundacji Spełnionych Marzeń, z której część dochodów została przeznaczona na pomoc dzieciom z chorobami nowotworowymi. W 2014 była ambasadorką 2. edycji akcji społecznej „Pomoc Mierzona Kilometrami” zorganizowanej przez T-Mobile, która przekazała 1 mln zł na Fundację TVN Nie jesteś sam, z przeznaczeniem dla niepełnosprawnych ruchowo dzieci. Ponadto uczestniczy m.in. w akcjach Fundacji Siepomaga czy też w Fundacji Przemek Dzieciom.

Jest prawniczką – 2009 ukończyła prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, po czym w 2014 uzyskała aplikację radcowską przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie oraz dodatkowo ukończyła studia podyplomowe dla doradców inwestycyjnych i analityków papierów wartościowych w Akademii Leona Koźmińskiego. Otworzyła wówczas kancelarię prawną Clever One w Warszawie. Od października 2015 została wykładowcą studiów podyplomowych w dziedzinie prawa medialnego i autorskiego na Uczelni Łazarskiego w Warszawie. Po odejściu z kancelarii Clever One, od stycznia 2016, została współwłaścicielem warszawskiej kancelarii Mecenat Warszawski, będąc w niej również radcą prawnym. Od września tegoż roku podjęła kolejne studia podyplomowe, tym razem z dziedziny prawa amerykańskiego.

Jest niezłą sportsmenką – brała udział w zawodach biegowych czy triathlonowych, a początkowo również w kolarstwie górskim (MTB). 1 listopada 2015 wzięła udział w biegu maratońskim, biegnąc w prestiżowym Maratonie w Nowym Jorku. Wcześniej brała udział w półmaratonach (m.in. w Półmaratonie Warszawskim 2014 i 2015). W triathlonie startowała m.in. w zawodach: Volvo triathlon series w Chodzieży (2013), triathlonie w Sierakowie czy Suszu (2014). 19 czerwca 2016 zdecydowała się na start w tzw. Diablaku, triathlonie uważanym za najtrudniejszy w Polsce, kończąc go na 32. miejscu.

Żyje bardzo intensywnie. Życzę jej dużo zdrowia i wielu sukcesów.

Artprojectballet & Joanna Jabłczyńska – „Kawiarenki”

Źródło:  https://pl.wikipedia.org;   https://www.filmweb.pl;