Poniedziałek, 10 grudnia – Dzień Praw Człowieka, Dzień Odlewnika, Dzień Bota, Światowy Dzień Futbolu, 1966 – ukazał się debiutancki album zespołu Czerwone Gitary „To właśnie my”, 1901 – wręczono po raz pierwszy Nagrody Nobla, 1903 – Maria Skłodowska-Curie, Pierre Curie i Henri Becquerel odebrali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, 1911 – Maria Skłodowska-Curie odebrała Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii, 1905 – Henryk Sienkiewicz odebrał literacką Nagrodę Nobla, 1924 – Władysław Reymont odebrał literacką Nagrodę Nobla, 1980 – Czesław Miłosz odebrał literacką Nagrodę Nobla, 1993 – Lech Wałęsa odebrał pokojową Nagrodę Nobla, 1995 – Józef Rotblat odebrał pokojową Nagrodę Nobla, 1996 – Wisława Szymborska odebrała literacką Nagrodę Nobla, 1974 – odbyła się premiera filmu katastroficznego „Płonący wieżowiec”, 2002 – odbyła się premiera musicalu filmowego „Chicago” w reżyserii Roba Marshalla
Dzień Praw Człowieka
Dzień Odlewnika
Dzień Bota
Światowy Dzień Futbolu
O dzisiejszych świętach nietypowych, możecie przeczytać (TUTAJ) .
A czy jesteście ciekawi co tego dnia wydarzyło się przed laty?
Otóż w roku:
1966 – ukazał się debiutancki album zespołu Czerwone Gitary „To właśnie my”
To właśnie my był pierwszym albumem studyjnym polskiej grupy bigbitowej Czerwone Gitary. Zespół został założony przez Bernarda Dornowskiego, Jerzego Kosselę, Krzysztofa Klenczona, Jerzego Skrzypczyka, Henryka Zomerskiego 3 stycznia 1965 roku, w kawiarni „Cristal” w Gdańsku Wrzeszczu.
Pod koniec 1965 z zespołu odszedł Henryk Zomerski, a jego miejsce zajął Seweryn Krajewski. Swoje największe sukcesy zespół osiągnął w pierwszych 5 latach istnienia. Ten debiutancki album – To właśnie my, wydany nakładem wytwórni Pronit, sprzedano w liczbie 160 tys. egzemplarzy.
24 września 2008, po ponad 40 latach od premiery, album uzyskał status złotej płyty.
Czerwone Gitary – Historia Jednej Znajomosci
Tytuły piosenek – Strona A: „To właśnie my”, „Nie mów nic”, „Nie zadzieraj nosa”, „Matura”, „Pechowy chłopiec”, „Kto winien jest”, „Randka z deszczem”, „Historia jednej znajomości”
Strona B: „Czy słyszysz co mówię”, „Pięciu nas jest”, „Śledztwo zakochanego”, „Mówisz, że kochasz mnie jak nikt”, „Dlaczego pada deszcz”, „Bo ty się boisz myszy”.
***
1901 – wręczono po raz pierwszy Nagrody Nobla
O fundatorze Nagrody Nobla pisałam wcześniej – (TUTAJ) i (TUTAJ) .
Pierwsza uroczystość wręczenia tej nagrody odbyła się w Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie. Pokojową Nagrodę Nobla otrzymali wtedy Jean Henri Dunant, założyciel Czerwonego Krzyża i Frédéric Passy. Od 1902 nagrody są wręczane przez króla Szwecji.
Uroczystość odbywa się zawsze 10 grudnia. Nie będę Wam przedstawiać wszystkich laureatów, tylko tych „naszych”, Polaków.
***
I tak 10 grudnia, ale 2 lata później, w roku
1903 – Maria Skłodowska-Curie, Pierre Curie i Henri Becquerel odebrali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości,
***
a po następnych 8 latach, w roku
1911 – Maria Skłodowska-Curie odebrała Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii
(już samodzielnie, bez męża i kolegi – ale podołała 😉 ), za odkrycie polonu i radu, wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych.
***
Na Nagrodę w kolejnych latach „zasłużyli” jeszcze:
1905 – Henryk Sienkiewicz odebrał literacką Nagrodę Nobla
za całokształt twórczości,
***
a w roku
1924 – Władysław Reymont odebrał literacką Nagrodę Nobla
za czterotomową „epopeję chłopską” – „Chłopi”.
***
Potem były dłuuuuuuuugie lata nagrodowej posuchy, aż w roku
1980 – Czesław Miłosz odebrał literacką Nagrodę Nobla
za całokształt twórczości.
***
13 lat później, w roku
1993 – Lech Wałęsa odebrał pokojową Nagrodę Nobla
(z rąk swojej żony), za „działania które charakteryzowały się determinacją w dążeniu do rozwiązania problemów jego kraju poprzez negocjacje i współpracę, bez uciekania się do przemocy”.
***
Niedługo później, w roku
1995 – Józef Rotblat odebrał pokojową Nagrodę Nobla
za „walkę z bombą atomową” (do której stworzenia jako fizyk sam się przyczynił).
***
Ta wielce szacowna lista kończy się, gdy w
1996 – Wisława Szymborska odebrała literacką Nagrodę Nobla
Komitet Noblowski, w uzasadnieniu przyznania poetce nagrody, bardzo inteligentnie napisał: „za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”.
***
44 lata temu, 10 grudnia
1974 roku odbyła się premiera filmu katastroficznego „Płonący wieżowiec” w reżyserii Johna Guillermina
W rolach głównych wystąpił Steve McQueen i Paul Newman. Scenariusz oparto na podstawie powieści The Tower Richarda M. Sterna i The Glass Inferno Thomasa N. Scortii i Franka Robinsona.
Filmu za bardzo nie pamiętam, ale utworu z niego nie da się zapomnieć…
Towering Inferno (1974) – We May Never Love Like This Again
***
Również 10 grudnia, w roku
2002 – odbyła się premiera musicalu filmowego „Chicago” w reżyserii Roba Marshalla
Film był nominowany do 13 Oscarów – zdobył 6 statuetek.
Jest przeniesieniem na duży ekran broadwayowskiego musicalu z 1975 roku w reżyserii Boba Fosse, opartego na sztuce pod tym samym tytułem z roku 1926. Historia jest luźno oparta na prawdziwej historii z roku 1924.
Chicago | ‘The Press Conference Rag’ (HD) – Renée Zellweger, Richard Gere | MIRAMAX
Treść filmu?
Chicago, lata 20. XX wieku. Velma Kelly (Catherine Zeta-Jones), gwiazda kabaretu, trafia do więzienia oskarżona o zamordowanie męża i siostry, których przyłapała in flagranti. Do więzienia trafia też marząca o karierze scenicznej lecz nikomu nieznana Roxie Hart (Renée Zellweger), która w przypływie złości zastrzeliła odchodzącego kochanka. Przy pomocy prawnika Billy’ego Flynna (Richard Gere), Roxie staje się więzienną gwiazdą i ulubienicą prasy. Velma zepchnięta z piedestału postanawia się zemścić.
Źródło: https://pl.wikipedia.org;